کاشتنی
-
میکروفون کاشتنی در بدن برای ناشنوایان ساخته شد
به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، حسگر UmboMic که از پلی وینیلیدین دی فلوراید(PVDF) ساخته شده را به دلیل انعطاف پذیری و ایمن بودن می توان در بدن استفاده کرد. تلاش های محققان به ایجاد یک میکروفون قابل ایمپلنت منجر شده که مانند میکروفون های سمعک خارج گوش عمل می کند. به گفته محققان این نوآوری یکی از بزرگترین چالش های دستیابی به ایمپلنت حلزونی درونی شده گوش را برطرف می کند. ایمپلنت های حلزونی گوش به طور معمول فقط به طور نسبی و با توجه به سخت افزار خارجی که کنار سر قرار می گیرد، نصب می شوند. بخش خارجی ایمپلنت محدودیت هایی برای کاربر ایجاد می کند و آنها نمی توانند همراه این ابزار، شنا و ورزش کنند یا بخوابند. در نتیجه برخی افراد اصلا از ایمپلنت حلزونی گوش استفاده نمی کنند. از آنجا که ایمپلنت میکروفون های حلزونی گوش کنار سر قرار می گیرند، کاربران نمی توانند از نشانه‌های...
-
۱۰ طرح در حوزه فناوری کاشتنی‌های مغزی توسعه می‌یابد
به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از معاونت علمی، کاربردهای وسیع تراشه‌های مغزی سبب شده تا هم‌اکنون ۱۰ طرح مهم در این حوزه، با مجری‌گری دانشگاه‌های فعال در دست اجرا قرار گیرد. با توسعه شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور فعال در حوزه مغز و شناخت، بسترهای لازم برای ساخت سیستم‌های کوچک با قابلیت کاشت در مغز فراهم شده است. به بیان دیگر گسترش روزافزون فناوری، زمینه را برای ساخت سیستم‌های ثبت سیگنال‌های عصبی از قشر مغز فراهم کرده است. برای ساخت این سامانه‌ها بعد از طراحی سیستم، قسمتی از استخوان جمجمه برداشته می‌شود تا سیستم بتواند در تماس با سطح مغز و یا در عمق‌های کم یا زیاد آن قرار بگیرد؛ این، مفهوم استفاده از ایمپلنت مغزی است. محمدحسین مقامی کارشناس ارشد ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی با اشاره به حمایت از طرح‌های فناورانه در این حوزه گفت: امروزه، انسان، علاقمند به کسب اطلاع از...
-
ساخت ایمپلنتی کاشتنی در شریان های حساس بدن
به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، پیشرفت‌های اخیر در حوزه میکروساخت به محققان اجازه می‌دهد تا اقدام به توسعه ادوات الکترونیکی قابل کاشت در بدن کنند که ابعاد بسیار کوچکی دارد. زمانی که مواد نرم در این فناوری به کار می‌رود، این ادوات قابل کاشت می‌توانند در بخش حسگری استفاده شده و در واقع زیست‌حسگرهای قابل ارتجاع الکترونیکی ساخته شوند. مهم‌ترین الزام این زیست‌حسگرها، توانایی رصد بدون سیم، اعتماد به عملکرد و قابلیت مقیاس‌پذیری است. تاکنون ادوات الکترونیکی محدود به مسافت کوتاه برای خوانش بودند، در نتیجه خروجی کُند و کم بازدهی داشتند. این سامانه‌ها به‌طور معمول به تجهیزات بزرگ وابسته هستند که با رگ‌های خونی و بافت نرم بدن انطباق‌پذیر نیستند. مکان کاشت ایمپلنت در شریان مغزی چالش‌برانگیز است، آنوریسم‌ها (نوعی تورم رگ) در این شریان‌های محصور و باریک در ۶ درصد از جمعیت...
دوستان ما
