سیاست > احزاب و شخصیت‌ها - ملت ایران خون می دهد از کودک و جوان تا سالخورده و کهنسال،اما به خوبی می داند ریشه حل مشکلات در اتحاد و همبستگی است.
پژمان گرامی
در سالگرد آغاز دفاع مقدس و جنگ تحمیلی به ملت ایران ،این بار تروریسم و وحشت و خشونت از آستین جماعتی بیرون آمد که فکر می کند با به خاک و خون کشیدن زنان و کودکان می تواند از نمد نارضایتی جامعه برای خود کلاهی ببافد.
در شرایطی که جامعه ما در اوج فشارها و تنگناهای مختلفی در عرصه های اقتصادی و سیاسی قرار دارد،این اقدام غیر انسانی و تروریستی که خون کودک چهار ساله تا جانبازی ۷۰ درصد را بر خاک تفیده خوزستان ریخت نشان داد که گویا حافظه تاریخی دشمنان فراموش کرده است که مردم ایران به رغم نقدها و حتی اعتراض هایی که به دولت و بخش های دیگر، به دلیل مشکلات و بحران ها دارند اما هیچ گاه دل در گرو چکمه های اجنبی برای دموکراسی و رفاه نبستند.
ملت ایران خون می دهد از کودک و جوان تا سالخورده و کهنسال،اما به خوبی می داند ریشه حل مشکلات در اتحاد و همبستگی است.ترور و خشونت و ریختن خون بی گناهان به هر بهانه ای و با هر اعتقادی محکوم است و بر همه فرض است که چنان در برابر آن استوار باشند که جایی برای توجیه و دادن فرصت به دشمن برای بهره برداری های تبلیغاتی داده نشود .
درست در اوج حوادث چند روز گذشته بود که رسانه های حامی تروریسم اعلام کردند که مردم به دلیل قطع برق عصبانی هستند اما همین رسانه ها حتی حاضر نشدند در بخش های مختلف خود این اقدام وحشیانه را محکوم کنند.واقعیت این است که لحظات تلخی بر ایران گذشت.از دیدن خون طاهای ۴ ساله تا حسین منجزی که نمی توانست بر زمین بخوابد تا از گلوله اشقیا در امان باشد قلب هر انسانی به درد می آید.دیدن این صحنه ها عده ای را خشمگین می کند اما این خشم به حق، باید به نوعی کنترل و هدایت شود که به تحقق نقشه های تروریست ها یاری نرساند.درست است که تروریست ها ممکن است تعمدا عربی صحبت کنند یا عرب باشند یا بیانه دهند اما هوشیار باشیم که چه عرب ،چه کرد ؛چه بلوچ پاره های تن ایران عزیز ما هستند.ایرانیانی که صبورانه و نجیبانه مشکلات را تحمل می کنند و امروز همه داغدار خون بیگناهان قربانی خشونت هستند.
دردهای فراوان ایران نه در خشونت و ترور و نه در کوبیدن بر طبل دعواهای قومی راه حل ندارد.این کوبیدن بر شکاف های قومی خواست و نقشه همانانی است که ریختن خون بیگناهان بر خاک اهواز را برای خود پیروزی می دانند و از حاکم شدن ترور ؛وحشت و ترس استقبال می کنند .باید مواظب باشیم که در زمین تکفیری ها و حامیان آنان بازی نکنیم .اگر امنیت می خواهیم که می خواهیم آن را در مشارکت جامعه و مردم باید پیدا کنیم.شنیدن صداهای مختلف، به رسمیت شناختن سلیقه های متفاوت ؛ارتباط صادقانه با مردم و تقویت کردن اعتماد بین مردم و حکومت بهترین راه حل در برابر این همه دشمنی با ایران است.از طرف دیگر جریان های سیاسی باید از افتادن در دام تسویه حساب های خطی و جناحی پرهیز کنند.دشمن نه تنها اصولگرا و نه تنها اصلاح طلب ،که ایران را نشانه گرفته است.
2929
