افراد به حزب ورود می‌کنند اما گفتار و رفتارشان نفی کار حزبی است/ اعتماد ملی متعلق به گروه خاصی نیست
رئوف قادری عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی عصر امروز در نشست هم‌اندیشی شاخه جوانان حزب اعتماد ملی ضمن آسیب‌شناسی این موضوع که چرا احزاب در کشور ما هیچ گاه به جایگاهی که در سایر کشورها وجود دارد نمی‌رسند، گفت: بیش از صد سال است که بحث کار تشکیلاتی در کشور ما وجود دارد اما هیچ گاه به رونق نرسید. جدای از اراده حاکمان که فعالیت تشکیلاتی و حزبی را برنمی‌تابند، دو دلیل درون سازمانی هم عامل عقب‌ماندگی فعالیت حزبی است.
وی ادامه داد: افراد به حزب ورود می‌کنند اما گفتار و رفتارشان نفی کار حزبی است. این درد تاریخی است. برخی بانیان تشکیل احزاب در تاریخ بودند اما نه خودشان در راستای کار تشکیلاتی قرار گرفتند و نه حزب‌شان را به راه رهنمود کردند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با ذکر این سوال که چرا اعتماد ملی را فعالیت برگزیدیم، اظهار داشت: ممکن است از ما پرسیده باشند چرا حزب اعتماد ملی، من مثل شما دلایلی برای خودم دارم. من روحانیون را جدای از مسائل مذهبی یک تشکیلات سازمان یافته می‌دانم. روحانیت نیاز به حزب ندارد خودش در یک سازمان جدی قرار دارد. حالا یک روحانی خارج از این مسئله در یک روند دموکراتیک به خرد جمعی رجوع می کند و حزب تشکیل می‌دهد. این کار خیلی قابل تقدیر است. در این شرایط باید بدانید پایه‌های این حزب خیلی محکم است. حالا ممکن است دچار فراز و نشیب هم بشود.
قادری افزود: این فرد وقتی به این نتیجه می‌رسد مجمع روحانیون مبارز دیگر وظیفه خود را آنطور که باید انجام نمی‌دهد به مردم بازمی‌گردد و وظیفه اصلی حزب خود را انتقاد از قدرت عنوان می‌کند.
وی اضافه کرد: دلیل دوم اینکه حزب اعتماد ملی متعلق به گروه خاصی نیست و متعلق به همه است. ایران نقشه بسیار زیبا از اقوام مختلف و ادیان مختلف است. ایران منهای کرد، بلوچ، عرب و ترکمن معنا ندارد. ایران منهای سنی معنا ندارد. حزبی که بیشتر از هر حزب دیگر حامی ایران با همه اقوام و ادیان و مذاهب بود. این حزب می‌گوید ایران برای همه ایرانیان. هیچ حزبی را به این اندازه فعال ندیدم. در انتخابات‌ها این مسئله را دیدیم که همه حول محورش جمع می‌شدند.
وی با بیان اینکه من در حزب اعتماد ملی افرادی را دیدم که هیچ گاه حزب را به قدرت و زد و بندهای سیاسی نفروختند و حزب را برای ایران حفظ کردند، تصریح کرد: اگر لحظه‌ای خلاف این را می‌دیدم، نمی‌ماندم. من افتخار می‌کنم امروز به عنوان جوان گذشته در جمع شما هستم.
29215
