به گزارش پایگاه خبری خبرآنی، در حال حاضر رقابت‌های مرحله یک‌چهارم نهایی تورهای بزرگ ATP و WTA در حال برگزاری است؛ مسترز در تورنتو و مسابقات هزار امتیازی در مونترال؛ از سوی دیگر تا پایان این هفته تمام ستارگان دنیای تنیس در سینسیناتی برای شرکت در رویدادی همسطح گرد هم می‌آیند. برخی از بازیکنان که در مراحل پایانی رقابت‌های کانادا حضور نداشتند، زودتر به ایالات متحده رسیدند و با غافلگیری دلپذیری در اوهایو روبرو شدند؛ بازسازی کامل محل مسابقات سینسیناتی، موضوعی که با استقبال گرم تنیسورها همراه شد.
پیشرفت چشمگیر در مرکز تنیس خانواده لیندنر
مرکز تنیس خانواده لیندنر از 5 تا 8 اوت میزبان برترین تنیسورهای جهان خواهد بود. این مرکز که از سال 1979 پذیرای مسابقات بوده، امسال با تحولی کم‌نظیر روبرو شده و تجربه‌ای کاملاً نو را برای بازیکنان رقم می‌زند.
در سال 2024 این مجموعه با سرمایه‌گذاری 260 میلیون دلاری نوسازی شد. اکنون وسعت آن به 45 هکتار رسیده؛ دو برابر گذشته و تعداد زمین‌های تنیس آن از 21 به 31 افزایش یافته است. سالن مرکزی به طور کامل بازسازی شده و هتل‌ها و سایر امکانات میزبانی نیز ارتقاء یافته‌اند.
چهار رستوران جدید به گزینه‌های غذایی مجموعه اضافه شده‌اند؛ «جف روبی»، «لابستا بیکس آو مین»، «بیبی‌باپ» و «لوسیوس کیو». همچنین سه آشپزخانه دایمی جدید برای خدمات‌دهی به بازیکنان و میهمانان نصب شده است. فضای روباز جدیدی به نام «کامِنز» با 1400 صندلی، محوطه‌سازی زیبا و سایه‌بان‌های مناسب به بخش غذاخوری اضافه شده و سوئیت‌ها و باشگاه باغی با طراحی داخلی و خارجی چشم‌نواز و منویی از سرآشپز مشهور، جت تیلا، پذیرای میهمانان هستند.
امکانات جدید ورزشی و رفاهی
6 زمین پیکل‌بال و دو زمین پدل نیز به مجموعه اضافه شده است. یک مجتمع 6 زمین سرپوشیده جدید، گزینه‌های تمرینی را گسترش داده و در اطراف زمین‌های تمرین نیز صندلی‌هایی برای تماشاگران تعبیه شده است.
زمین‌های مسابقات با سطح «هارترو» و طراحی تازه آبی دورنگ، کاملاً بازسازی شده‌اند. همچنین، یک استادیوم جدید با نام «چمپیونز کورت» با ظرفیت 2300 نفر در نزدیکی ورودی جنوبی ساخته شده و به عنوان چهارمین ورزشگاه اصلی مجموعه به شمار می‌رود.
طبق بیانیه رسمی برگزارکنندگان، بازطراحی مجموعه با هدف «خلق فضایی شبیه پارک با تمرکز بر رنگ و سایه» انجام شده است. مسیرهای داخلی اکنون بتنی شده‌اند و آسفالت‌های قدیمی با چمن طبیعی و مصنوعی جایگزین شده‌اند.
رشد چشمگیر ظرفیت و امکانات بازیکنان
ظرفیت شرکت‌کنندگان در مسابقات نیز افزایش یافته و حالا 96 بازیکن در هر یک از بخش‌های مردان و زنان حضور دارند (در حالی‌که پیشتر 54 نفر بودند). سه طبقه زیرین مرکز تنیس بازسازی شده، فضای رختکن‌ها دو برابر شده و امکانات بدنسازی پیشرفته‌ای ایجاد شده است.
در این مرکز جدید 480 کمد تعبیه شده (332 برای بازیکنان و 148 برای مربیان)، 42 میز، چهار سالن ورزشی (2 سرپوشیده و دو روباز) با تجهیزاتی شامل 24 دوچرخه ثابت، 10 تردمیل، چهار الپتیکال، 2 دستگاه پارویی، چهار دستگاه اسکات رک، دو دستگاه اسمیت و دو دستگاه پرس پا.
در کنار آن، استودیویی برای پخش تلویزیونی نیز ساخته شده تا هواداران بتوانند مصاحبه‌های پس از مسابقه را مشاهده کنند.
نگاهی به آینده؛ مرکز عمومی برای همگان
پیش از این، مرکز تنیس خانواده لیندنر فقط در زمان برگزاری مسابقات حرفه‌ای استفاده می‌شد اما از سال 2026 این مجموعه به طور دائم برای عموم باز خواهد بود و به محلی چند منظوره برای میزبانی رویدادهای ورزشی و غیرورزشی تبدیل خواهد شد.
سینسیناتی؛ شهری دور از هیاهو اما رو به تحول
سینسیناتی، شهری در جنوب غربی اوهایو با جمعیتی اندکی بیش از 300 هزار نفر فاصله زیادی با کلان‌شهرهای پرجمعیت آمریکا دارد. در گذشته برخی بازیکنان به دلیل نبود سرگرمی‌های کافی از حضور در این شهر استقبال نمی‌کردند. مارات سافین، اسطوره تنیس زمانی درباره سینسیناتی گفته بود؛ «در سینسیناتی واقعاً هیچ کاری برای انجام دادن نیست. تنها بودن در آنجا ... تا به حال رفته‌اید؟ افسرده‌کننده است.»
شاید اگر سافین امروز در تور بازی می‌کرد، نظر متفاوتی داشت. تنیسورهای که پیشتر وارد اوهایو شده‌اند، از تغییرات ایجادشده بسیار راضی هستند.
ناتالیا ویخلیانتسوا در شبکه‌های اجتماعی نوشت؛ «مسابقات سینسیناتی دگرگون شده است. بازیکنان از تغییرات اساسی در رختکن، رستوران، سالن بدنسازی و فضای استراحت صحبت می‌کنند. رنگ‌های زمین جدید نیز از دید تماشاگران بسیار چشم‌نواز است. من شخصاً رنگ‌های روشن را دوست دارم.»
کامیلا رحیمووا نیز گفت: «من واقعاً شگفت‌زده‌ام. این مسابقات کل منطقه را از نو برای بازیکنان طراحی کرده است. ساختمان‌های جدید، تنوع غذایی، فضاهایی برای استراحت و گرم کردن بدن، رختکن‌های مدرن ... حالا این یک تورنمنت مسترز واقعی است که آدم دلش می‌خواهد در آن بماند.»
آناستازیا پوتاپووا هم خلاصه‌تر نوشت: «اولین برداشت از سینسیناتی فوق‌العاده است!!!»
نگاه مدیران به آینده و استانداردهای جدید جهانی
پروژه بازسازی توسط شرکت Beemok Capital در اوهایو انجام شد. جانسن دل، مدیر این شرکت با افتخار از کار انجام شده یاد می‌کند و بر این باور است که سایر تورنمنت‌های جهانی نیز باید در مسیر مشابهی گام بردارند.
او گفت: «هدف ما خلق مفهومی منحصربه‌فرد برای سال‌های آینده بود. حالا این پرسش مطرح است که آیا سایر نقاط جهان نیز به این سطح خواهند رسید؟»
مسابقات سینسیناتی از بسیاری جهات، از داشتن مالکی چون بن ناوارو بهره‌مند است؛ میلیاردر آمریکایی و پدر اما ناوارو (رتبه یازدهم جهان). بن ناوارو که موفقیت دخترش الهام‌بخش او در سرمایه‌گذاری‌های ورزشی بوده، بدون صرفه‌جویی مالی در حال توسعه مسابقات چارلستون و سینسیناتی است.
سم کوئری، تنیسور بازنشسته آمریکایی که 14 بار در سینسیناتی رقابت کرده، با دیدن تغییرات جدید احساساتی شد: «واقعاً شگفت‌انگیز است. همه چیز عالی است؛ بازیکنان و تماشاگران خوشحال خواهند شد. من اولین بار در سال 2006 اینجا بازی کردم و حالا حتی محل مسابقات را نمی‌توانم بشناسم. همه چیز نسبت به بیست سال پیش پیشرفت کرده است. اینجا استاندارد طلایی جدید برای تورنمنت‌های مسترز دنیاست.»
او ادامه داد: «امکانات غذایی و رفاهی حالا در بالاترین سطح ممکن قرار دارند. دیگر خبری از سرویس‌های بهداشتی مشترک و فضای ناکافی نیست. همه چیز از انتظاراتم فراتر رفت. من فقط انتظار بازسازی چند ساختمان را داشتم، نه این حجم تحول. بنابراین واقعاً هیجان‌زده‌ام.»
انتهای پیام/
