یادداشت - احد بنار، دکترای سیاستگذاری، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حوزه مدیریت بحران و فوریت ها:
طی چند روز اخیر، سفر بنیامین نتانیاهو به ایالات متحده آمریکا و دیدار با دونالد ترامپ سر تیتر اکثر خبرگزاری های جهان بود. به گونه ای که اکثر رسانه‌ها ضمن پوشش دقیق و کامل این سفر، هدف نتانیاهو از سفر به آمریکا و دیدار با ترامپ را گفتگو و توافق در مورد ادامه مواجهه با ایران و یا آتش‌بس با آن عنوان کردند. هر چند که این موضوع از موضوعات مهم مورد بحث بین نتانیاهو و ترامپ بوده است، اما یک موضوع مهم دیگر نیز در قالب یک تفاهم‌نامه به امضا رسید که در کوران اخبار جنگ گم شد که نباید از نظرها دور بماند.
یک تفاهم‌نامه راهبردی مابین اسرائیل و آمریکا به امضا رسید که موضوع آن «همکاری مشترک برای توسعه بکارگیری هوش مصنوعی در حوزه انرژی» بود. اما سوال اساسی این است که هدف این تفاهم نامه چیست؟ به نظر می رسد هدف این تفاهم‌نامه افزایش امنیت و تاب‌آوری زیرساخت‌های انرژی دو کشور به ویژه اسرائیل از طریق توسعه ابزارهای هوش مصنوعی در حوزه انرژی است.
برنامه ریزی جهت تدوین و انجام پروژه‌های مهم اشتراکی در زمینه بررسی تاثیرات افزایش تقاضا در بخش انرژی با توجه به نیاز مراکز داده، فرصت‌های بهینه‌سازی شبکه‌های انرژی، توسعه و بهبود ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی برای افزایش امنیت سایبری حوزه انرژی و به اشتراک‌گذاری تجربه‌های برتر استفاده از هوش مصنوعی در زیرساخت‌ها انرژی از جمله مهم‌ترین محورهای این تفاهم‌نامه است.
حال سوال اینجاست که چرا این تفاهم‌نامه مهم است و حتی اهمیت آن از موضوع جنگ و آتش بس با ایران نیز بیشتر خواهد بود؟ ابتدا باید عرض کرد که با توجه به تمرکز این تفاهم‌نامه بر افزایش امنیت و تاب‌آوری زیرساخت‌های انرژی، مشخص است که این دو کشور، به خصوص اسرائیل نگرانی زیادی در این خصوص دارد. در واقع یک محل آسیب فعلی رژیم صهیونیستی در مواجهه با ایران، آسیب‌پذیری در حوزه انرژی و زیرساخت های انرژی است. دوم اینکه در بین موضوعات مختلف قابل طرح با آمریکا این موضوع در اولویت اصلی قرار گرفته است و طبیعتاً رژیم با کاهش آسیب‌پذیری در این حوزه، ممکن است به هدف قراردادن زیرساخت‌های انرژی کشورهای دیگر به خصوص کشور عزیزمان ایران بیش از پیش فکر کند و نگرانی کمتری نسبت به حمله متقابل و آسیب پذیری در این حوزه داشته باشد.
نکته مهم دیگر که باید به آن نیز توجه جدی شود این است که بعد از تجربه جنگ دوازده روزه تحمیلی، کشور ما و دستگاه های مسئول تا چه حد نسبت به شناسایی نقاط آسیب پذیر اصلی اقدام کرده‌اند؟ و تا چه میزان برنامه‌ریزی های لازم جهت افزایش امنیت و تاب‌آوری آن‌ها انجام شده است؟ بی تردید حوزه انرژی و زیرساخت های آن، از موضوعات مهمی است که باید به سرعت در همین ایام توقف جنگ و مواجهه با رژیم صهیونیستی، نسبت به شناسایی بخش های آسیب پذیر آن و برنامه ریزی برای افزایش تاب آوری و امنیت آن اقدام کرد.
انتهای پیام/
