به‌گزارش پایگاه خبری خبرآنی، زائران پس از غروب آفتاب روز نهم ذی‌الحجه، بدون توقف در عرفات حرکت می‌کنند و شب را در مشعرالحرام به‌سر می‌برند تا با طلوع فجر، پس از نماز صبح، رهسپار منی شوند. مشعرالحرام با حال‌وهوای معنوی و آرامش‌بخش خود، فرصتی کم‌نظیر برای خلوت دل و تجدید عهد با خداوند است؛ جایی که در دل تاریکی شب، نور ایمان در دل‌ها روشن‌تر می‌شود و زمزمه‌های دعا و نیایش، روح حج‌گزاران را به آسمان پیوند می‌زند.
حجت الاسلام والمسلمین محمد حاج‌ابوالقاسم می‌گوید: بعد از غروب روز عرفه، حجاج به‌سمت سرزمین مشعرالحرام حرکت می‌کنند.
قرآن کریم فرموده است؛ «فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ»، وقتی از عرفات خارج شدید و به‌سمت حرم راهی شدید، در سرزمین مشعرالحرام به یاد خدای متعال باشید.
.
سرزمین مشعرالحرام، اولین سرزمین در محدوده حرم است و حاجی‌ای که وارد محدوده حرم می‌شود، در گام اول پا به این سرزمین می‌گذارد، این سرزمین، سرزمین بزرگی است؛ یادآور مناجات‌ها و عبادت‌های خوبان و بزرگان تاریخ و یادآور مناجات‌های ابراهیم خلیل.
ابراهیم(ع) در همین سرزمین مشغول مناجات بود که ناگهان صدای ملکوتی‌ای شنید که نام خدا را بر زبان می‌آورد، فرشته‌ای میان آسمان و زمین ذکر خدا می‌گفت:
«سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَّبُّنَا وَرَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَالرُّوحِ»،
ابراهیم توجهش جلب شد و گفت:
تو کی هستی که حبیب من و محبوب من را یاد کردی؟ اگر یک بار دیگر نام محبوب مرا بر زبان بیاوری و به همین شکل مناجات او را اجرا کنی، نیمی از ثروت خودم را به تو خواهم بخشید.
دوباره صدای فرشته را شنید:
«سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَّبُّنَا وَرَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَالرُّوحِ»،
ابراهیم از خود بی‌خود شده بود و گفت:
اگر یک بار دیگر این صدای ملکوتی را در این سرزمین طنین‌انداز کنی، همه ثروتم را به تو خواهم بخشید.
اینجا بود که فرشته وحی الهی نازل شد و گفت:
ابراهیم، نیازی نیست ثروت خودت را به کسی ببخشی. خدای مهربان تو را به‌عنوان خلیل و دوست خودش برگزیده است.
قرآن می‌گوید:
«وَاتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلًا»،
خدا ابراهیم را به مقام خلّت برگزید.
در روایتی از حضرت امام جعفر صادق(ع) آمده است:
خداوند ابراهیم را به دو ویژگی مهم به‌عنوان خلیل خود انتخاب کرد؛
او همیشه سفره‌اش برای دیگران پهن بود (سفره‌گستر بود) و در دل شب، در لحظاتی که همه در خواب بودند، او مشغول عبادت و مناجات با پروردگار بود.
زائران گرامی! سرزمین مشعرالحرام، سرزمین ذکر است؛
«فَإِذَا أَفَضْتُم مِّنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ عِندَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ»،
مراقب باشیم که وقوف ما در سرزمین مشعر به‌غفلت نگذرد، اذکار مهمی مثل
«سبحان‌اللّه»، «الحمدللّه»، «لا اله الّا اللّه»، «اللّه اکبر»
ورد زبان شما باشد و ذکر شریف صلوات بر محمّد و آل محمّد (اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد)، که موجب جلب توجهات حضرت ولی‌عصر ارواحنا له الفدا خواهد بود، از مهم‌ترین اذکار در سرزمین مشعرالحرام است.
انتهای پیام/
