در نوار غزه، جایی که غذا نه نشانه بقا، بلکه بهانه مرگ شده است، فلسطینی‌ها میان شمشیر ۲ لبه گرسنگی و گلوله گرفتار شده‌اند. روایت‌هایی دردناک از کودکانی که برای دریافت اندکی غذا جان باختند و خانواده‌هایی که به جای قوت، جراحت و داغ بازمی‌گردانند، نشان می‌دهد آنچه با عنوان «کمک‌های بشردوستانه» در غزه توزیع می‌شود، خود بدل به ابزاری برای سرکوب، کوچ اجباری و کشتار شده است.
به گزارش خبرآنی، تلاش فلسطینی‌ها برای دسترسی به کمک‌های بشردوستانه که ارتش رژیم صهیونیستی در نقاطی از مرکز و جنوب نوار غزه برپا کرده، نه برآمده از انتخاب، بلکه ناشی از گرسنگی مرگباری است که هیچ روزنه‌ای برای زنده ماندن باقی نگذاشته است. مردان، زنان و کودکان، ناگزیر از چادرهای خود در دل ویرانه‌ها بیرون می‌آیند تا شاید کیسه‌ای آرد یا کنسروی بیابند که آنها را یک روز دیگر زنده نگه دارد. اما آنچه به امید زنده ماندن آغاز می‌شود، گاه به کشتاری تمام‌عیار بدل می‌گردد.
طبق گزارش خبرگزاری آناتولی، این مراکز، که رژیم صهیونیستی آنها را به عنوان مناطق «امن» معرفی کرده است، به صحنه‌های هولناک تیراندازی و بمباران تبدیل شده‌اند. تنها وسایل حمل مجروحان، گاری‌هایی است که با حیوانات کشیده می‌شوند، چراکه حتی آمبولانس‌ها نیز اجازه یا امکان رسیدن به این نقاط را ندارند.
گزارش‌های میدانی و شهادت‌های زنده که خبرگزاری آناتولی از مجروحان و خانواده‌های قربانیان جمع‌آوری کرده، نشان‌دهنده وضعیت انسانی اسف‌باری است که در آن فلسطینی‌ها میان گرسنگی و خطر مرگ، چاره‌ای جز خطر کردن برای لقمه‌ای نان ندارند.
از روز ۲۷ مه، رژیم صهیونیستی بدون نظارت سازمان ملل متحد یا سازمان‌های بین‌المللی امدادرسان، طرحی را برای توزیع کمک‌های انسانی آغاز کرده است. این طرح، از طریق نهادی به نام «بنیاد بشردوستانه غزه» که تحت حمایت رژیم اشغالگر و آمریکا فعالیت می‌کند، اجرا می‌شود؛ نهادی که مخالفت صریح سازمان ملل را به همراه داشته است. ارتش اسرائیل چهار نقطه را برای توزیع کمک از طریق این نهاد مشخص کرده است؛ سه نقطه در جنوب غزه و یکی در منطقه نتزاریم در مرکز نوار غزه که مناطق شمالی و جنوبی را از یکدیگر جدا می کند.
طبق این طرح، تنها به این نهاد اجازه داده شده است که در مناطق مشخص در جنوب نوار غزه کمک‌هایی ناچیز را توزیع کند. هدف اصلی این روند، تخلیه جمعیتی مناطق شمالی غزه است. در همین حال، نظامیان صهیونیست به محض تجمع گرسنگان در اطراف این مراکز، به سوی آنها آتش می‌گشایند و صحنه‌هایی از قتل و جراحت بر جای می‌گذارند.
از زمان آغاز این روند تا صبح روز سه‌شنبه، طبق آمارهای جمع‌آوری‌شده توسط آناتولی از منابع فلسطینی، تعداد شهدا در اطراف این مراکز توزیع به ۹۹ نفر و تعداد مجروحان به صدها تن رسیده است.
شهادت‌هایی از عمق فاجعهدر همین راستا، «یزن مصلح» برادر «یزید» کودک مجروح، یکی از شاهدان مستقیم این فجایع است. او در گفت‌وگو با آناتولی اظهار کرد: ما در چادر خود نشسته بودیم. وقتی شنیدیم کمک‌ها رسیده‌اند، به سرعت به سوی مرکز توزیع دویدیم. پدرم ما را در مکانی نشاند که گفته بودند امن است، اما آن مکان نیز در امان نبود. ناگهان تیراندازی آغاز شد. برادرم با دستانش به سوی پهپاد اشاره کرد تا شلیک نکند، اما گلوله‌ای شکم او را درید و اعضایش بیرون ریخت.
او ادامه می‌دهد: فریاد زدم تا کمک بیاید. او را با گاری که حیوانی آن را می‌کشید، منتقل کردیم. هیچ چیز به دست نیاوردیم جز زخمی شدن برادرم. فقط برای کمی غذا رفته بودیم تا از گرسنگی نمیریم.
«ایهاب مصلح» پدر این کودک نیز گفت: از شدت گرسنگی به منطقه توزیع در خان‌یونس رفتم. بچه‌هایم را در جایی که فکر می‌کردم امن است نشاندم. وقتی وارد محل شدم تا غذا بگیرم، از همه طرف گلوله باران شد. دست خالی و تنها با زخمی عمیق برای پسرم بازگشتیم. ما چیزی نمی‌خواهیم جز پایان این جنگ ناعادلانه.
«خالد اللحام» یکی دیگر از مجروحان در این باره می‌گوید: براساس دستور خود ارتش اسرائیل به منطقه‌ای رفتیم که به‌اصطلاح «انسانی» معرفی شده بود، اما بلافاصله پس از رسیدن، گلوله‌ها از زمین و آسمان بر سر ما ریخته شد. من و ده‌ها نفر دیگر زخمی شدیم. چندین نفر نیز شهید شدند. تنها برای گرفتن بسته غذایی آمده بودیم و یک هفته بود چیزی نخورده بودیم.
وی می‌افزاید: به‌محض ورود، ما را از همه طرف محاصره کردند؛ گلوله‌باران از سوی تانک‌ها، پهپادها و بالگردها انجام می‌شد. برای گرفتن غذا برای بچه‌هایم رفته بودم، اما با گلوله‌ای در پشتم بازگشتم.
جوانان زخمی با آرزوی یک لقمه نان«محمد البسیونی» جوانی که برای تأمین غذا برای پدر بیمار خود از خانه بیرون رفته بود، می‌گوید: مادرم نمی‌خواست که بروم، اما اصرار کردم. پدرم بیمار است و به غذا نیاز داشتیم. ساعت ۶ صبح از خانه بیرون رفتم، اما به‌محض رسیدن، تیراندازی آغاز شد.
او می‌گوید: از ناحیه پشت زخمی شدم. مرا با یک سه‌چرخه توکتوک به بیمارستان رساندند و تحت عمل جراحی قرار گرفتم. اکنون حالم بهتر است، اما بسیاری دیگر هرگز بازنگشه‌اند. ما می‌دانستیم ممکن است کشته شویم، اما گزینه‌ای نداشتیم. گرسنگی ما را می‌کشد. ما فقط می‌خواهیم این جنگ و محاصره پایان یابد؛ این تاریکی باید به پایان برسد.
محکومیت جهانی و هشدار نهادهای بینالمللیسازمانهای بین‌المللی نیز در واکنش به این وقایع، طرح کمک‌رسانی کنونی را ناکارآمد و غیرانسانی توصیف کرده‌اند. آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) روز دوشنبه اعلام کرد که سازوکار فعلی برای توزیع کمک‌ها تحت حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی، پاسخ‌گوی نیازهای بشردوستانه فوری در غزه نیست و خواستار دسترسی ایمن این آژانس به کمک‌ها شد.
«کلیر مانِرا» هماهنگ‌کننده اضطراری سازمان پزشکان بدون مرز نیز شهادت ده‌ها فلسطینی هنگام انتظار برای دریافت غذا را محکوم کرد و گفت: سامانه جدید توزیع کمک نه انسانی است، نه کارآمد.
سازمان دیدبان حقوق بشر اروپا – مدیترانه نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد که رژیم صهیونیستی با تبدیل کمک‌های بشردوستانه به ابزاری برای تحقیر، کنترل و کشتار، مرتکب جنایتی مضاعف می‌شود و نقاط توزیع کمک را به «صحنه‌های تازه‌ای برای کشتار و سرکوب غیرنظامیان گرسنه» تبدیل کرده است.
از تاریخ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون، رژیم صهیونیستی جنگی همه‌جانبه و نسل‌کشی آشکار را در نوار غزه به راه انداخته است که شامل قتل، گرسنگی، نابودی زیرساخت‌ها و کوچ اجباری می‌شود. این اقدامات با وجود درخواست‌های مکرر جهانی و احکام صادره از دیوان بین‌المللی دادگستری، همچنان ادامه دارد.
طبق آخرین آمار، این جنگ بیش از ۱۷۸ هزار فلسطینی شهید و مجروح، و بیش از ۱۱ هزار مفقود برجای گذاشته است. همچنین صدها هزار نفر ناچار به ترک خانه‌های خود شده‌اند. اکنون، غزه نه فقط نماد مقاومت، بلکه آینه‌ای تمام‌نما از فاجعه انسانی در برابر چشم جهانیان است.
انتهای پیام
