یک نظامی صهیونیستی_آمریکایی که بهتازگی پس از گذشت ۵۸۴ روز اسارت در غزه آزاد شد جزئیاتی را در رابطه با روزهای اسارتش فاش کرد و گفت حدود سه هفته قبل از آزادیاش، از بمباران ارتش رژیم صهیونیستی از مرگ جان سالم به در برده است.
به گزارش خبرآنی، «عیدان الکسندر» یکی از نظامیان صهیونیستی_آمریکایی به جزئیاتی از این حمله، ترس و زخمی شدنش و نیز نحوه نجاتش توسط مبارزان جنبش مقاومت فلسطین (حماس) و چگونگی حمل و نقلش در یکی از گذرگاهها پرداخت که یکی از آنها نیز در جریان این حمله شهید شد.
بر اساس گزارش وبگاه العربی الجدید، الکسندر همچنین گفت رژیم صهیونیستی تونلی در غزه را که او در آن حضور داشت بمباران کرد، انفجار به قدری مهیب و شدید بود که گویی زمین لرزه رخ داده است.
وی افزود که توانست با کمک نیروهای مقاومت حماس از طریق حفاری مسیری برای نجاتش در دل تونلی از مرگ نجات پیدا کند.
این بمباران در ۱۴ آوریل رخ داد، زمانی که هواپیماهای نیروی هوایی رژیم صهیونیستی، محلی در غزه، بالای تونلی که الکسندر در آن نگهداری میشد را هدف بمباران قرار دادند. این بمباران باعث ریزش بخشی از تونل شد و عیدان در حالی که سعی داشت از میان آوارها فرار کند، کتفها و دستانش آسیب دید.
الکسندر همچنین لحظههای خوفناکی را که در طول ۵۸۴ روز اسارت تجربه کرده است؛ از جمله زندگی در چادرها، زیرزمینها و سلولها گرفته تا گذر از انبارها و تونلهایی که برای انتقال اسرا و مبارزان از آنها استفاده میشود، را به روایت کشید.
وی گفت: یکی از وحشتناکترین لحظاتی را که تجربه کردم هنگامی بود که دومین بمب روی محل استقرارمان فرود آمد و همه چیز را فرو ریخت و زیر آوار ماندم. در آن لحظههای بسیار ترسناک فکر میکردم این پایان راه است؛ قرار است خفه شوم و بمیرم.
پس از وقوع نخستین انفجار علیه مکان استقرار آنها که وی این انفجار را در حد یک زمین لرزه توصیف کرده، گفت که نگهبانان او را به مکان امنتری منتقل کردند و از طریق گذرگاههایی بسیار بسیار طولانی شروع به فرار کرده، اما ناگهان انفجار دوم مستقیما بالای سرشان اتفاق افتاد. قسمتی از سقف فرو ریخت و این امر باعث شد که دستانش زخمی شوند.
در همین رابطه، پدر الکسندر گفت یکی از مبارزان جنبش حماس با تجربه بسیار و با تلاشهای فروان، توانست با بستن درهای تونل مانع از نفوذ گازهای سمی شود و جان او و دیگران را نجات دهد.
پدر عیدان همچنین افزود: «هیچ دلیلی ندارم که واقعیت را کتمان کنم یا از ارتش اسرائیل دفاع کنم؛ آنها نزدیک بود پسرم را بکشند.»
طبق نوشته روزنامه عبری یدیعوت آحارونوت، ارتش رژیم صهیونیستی مدعی شده است که هدف حمله نیروی هوایی در آن روز، محل نگهداری الکسندر نبوده بلکه ساختمانی در سطح زمین هدف حمله بوده که متعلق به جنبش حماس بوده است.
به گفته مقامات نظامی رژیم صهیونیستی، حملات علیه اهداف زیرزمینی به نوع خاصی از بمب نیاز دارد که در آن عملیات استفاده نشده بود اما روایت الکسندر و آنچه در آن روز در تونلها رخ داده، داستانی متفاوتی را روایت میکند.
عیدان الکسندر همچنین گفت نحوه خروجش از محل نگهداریاش پیش از تحویل به صلیب سرخ بسیار خطرناک بود و شامل عبور از میان مناطق مختلف از جمله تونلها، میادین و موانع بسیار با پای پیاده برای اختفا از چشم ارتش رژیم صهیونیستی بود؛ او حتی در دورهای در مساجد، مدارس، خیابانها و در چادرهای آوارگان از جمله در اردوگاه تل السلطان و نزدیک ساحل دریا پناه گرفته بود.
طبق گفته الکسندر، وی پنج ماه تمام را در تونلهای رفح سپری کرده است. در ماه اول، همیشه در نزدیکی مرگ بوده؛ چرا که ارتش اشغالگر بهطور مداوم اقدام به حمله میکرد و آنها مدام مجبور به فرار بودند. در میان یکی از سلسله ماجراهای اختفای او از دیدگان نیروهای ارتش رژیم صهیونیستی، نگهبانی او را با پوشاندن لباسهای معمولی و کلاه ورزشی، به گونهای درآورد که از لحاظ ظاهری در میان جمعیت شناسایی نشود.
مجاهد قسام لباس زنانه پوشیده بود و چادری بر سر داشت. پس از خروج از تونل، با یک گاری، در شلوغی ظهر خیابانهای خان یونس حرکت کردند. الکسندر گاری را میراند و کسی متوجه نمیشود که یک اسیر و نگهبانش در حال تردد در میان شهر هستند.
یدیعوت آحارونوت در تحلیل خود این داستان را دال بر خطر جدی عملیاتهای ارتش رژیم صهیونیستی برای جان اسرا دانست؛ برخلاف ادعاها و اظهارات مقامات صهیونیست که میگویند هدفشان نجات آنهاست. این روایت همچنین تأکید میکند که حتی پیشرفتهترین اطلاعات امنیتی هم نمیتواند مکان دقیق اسرا در همه لحظات را مشخص کند و فاصله و احتلافات زیادی میان اظهارات مقامات و واقعیت میدانی و نیز ماجراهای زندگی اسرا وجود دارد.
عیدان الکسندر در ۱۲ مه، بهعنوان بخشی از یک ابتکار حسننیت از سوی جنبش مقاومت اسلامی حماس نسبت به آمریکا در چارچوب مذاکرات غیرمستقیم در دوحه و با میانجیگری قطر و مصر با هدف دستیابی به آتشبس بلندمدت و پیشبرد پرونده اسرا آزاد شد که همچنان نیز آینده پرونده اسرا از محورهای اصلی مذاکرات است.
با وجود گذشت ماهها از آغاز جنگ علیه نوار غزه، رژیم صهیونیستی همچنان به حملات روزانه خود ادامه میدهد؛ حملاتی که عمدتاً غیرنظامیان، بهویژه زنان و کودکان را هدف قرار داده است. همچنین این رژیم مانع ورود کمکهای بشردوستانه به غزه میشود و تمام گذرگاهها را بسته و این منطقه را در محاصره کامل قرار داده است.
بهرغم جنایتهای گسترده ارتش رژیم صهیونیستی در غزه، این رژیم هنوز به اهداف خود برای نابودی حماس و آزادی زندانیانش دست نیافته است و نیروهایش هر روز متحمل تلفات سنگینی در غزه میشوند.
پس از ۲ ماه آتشبس شکننده، ارتش رژیم صهیونیستی در تاریخ ۱۸ مارس عملیات نظامی خود در غزه را از سر گرفت. در جریان آتشبس پیشین، ۳۳ زندانی صهیونیست شامل هشت کشته در ازای آزادی حدود ۱۸۰۰ اسیر فلسطینی، به تلآویو تحویل داده شدند.
با وجود مخالفت بسیاری از خانوادههای زندانیان صهیونیست با تداوم جنگ، اما «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی همچنان بر آنچه «راهبرد افزایش فشار نظامی» میخواند، بهعنوان تنها راه آزادی زندانیان پافشاری میکند.
انتهای پیام