مهدی بی‌باک قهرمان و سرمربی سابق تکواندو ایران که در سال‌های اخیر در کشور آمریکا زندگی می‌کند و در باشگاه خود به آموزش نونهالان و نوجوانان می‌پردازد در خصوص اینکه قصدی برای بازگشت به دنیای مربیگری ندارد، به خبرنگار ورزشی پایگاه خبری خبرآنی گفت: بر اساس شغلی که دارم، قصدی برای ادامه مربیگری حرفه‌ای ندارم. در حال حاضر در آمریکا با خردسالان و نوجوانان کار می‌کنم و به آنها آموزش تکواندو می‌دهم. آموزش به این بچه‌ها واقعاً لذت بخش است.
وی در خصوص حضور فرزان عاشورزاده دیگر قهرمان سابق تکواندو جهان در آمریکا عنوان کرد: زندگی در آنجا کمی شرایط متفاوتی دارد. تکواندو یک بحث جدا از دنیای قهرمانی است هر چند جدا از هم نیستند و در کنار هم بیزنس و قهرمانی به شمار می‌روند. فرزان نیز مشغول کار و در حال ساخت نوجوانان و جوانانی است که در آینده بتوانند خوش بدرخشند. امیدوارم در آینده بتوانیم با همکاری یکدیگر قهرمان‌های خوبی را بسازیم.
سرمربی پیشین تیم ملی در خصوص اینکه همچنان تکواندو ایران را دنبال می‌کند، گفت: مسابقات جام ریاست فدراسیون جهانی را دنبال کردم. اصولاً هر تیمی بعد از یک موفقیت بزرگ نیاز به استراحت دارد. بازیکنان نیز باید ریکاوری کنند. فکر کنم زمان ریکاوری المپین‌های ما کامل بوده و دوباره به کوران مسابقات بازگشتند. از طرفی هر مسابقه حساسیت خودش را دارد و اگر بخواهیم نتیجه هر مسابقه را موشکافانه بررسی کنیم، استرس بچه‌ها زیاد خواهد شد.
بی‌باک تصریح کرد: باید نگاه ما به جلو باشد. هر مسابقه برای بازیکنان کم تجربه می‌تواند تجربه بزرگی باشد و به آنها برای نتیجه‌گیری در رویدادهای بزرگ کمک کند. فکر می‌کنم سیاست فدراسیون تکواندو نیز این است که علاوه بر نتیجه‌گیری در هر وزن برای المپیک لس‌آنجلس، دو، سه نماینده و پشتوانه داشته باشند. باید در این مسیر هم برنامه‌ریزی کرده و هم به بچه‌ها کمک کنیم.
«آخرین حضور تکواندو ایران روی سکوی جهان با هدایت شما در سال 2017 و سکوی سومی دنیا در مسابقات جهانی موجو کره‌جنوبی رقم خورد. چقدر امیدوار هستید با توجه پس از درخشش در المپیک پاریس دوباره به سکوی جهانی بازگردیم.»، وی در پاسخ به این سوال به خبرآنی گفت: ایران یکی از کشورهایی است که تعدد تکواندوکار در آن زیاد است. به خیلی از کشورها رفتم و آنها را بررسی کردم و خوشبختانه جامعه آماری تکواندوکار ما زیاد است. یکی از دلایل این موضوع نیز افتخارآفرینی‌های این رشته است.
سرمربی پیشین تیم ملی تکواندو افزود: وقتی مدال المپیک به دست می‌آید، بچه‌ها به باشگاه‌ها سرازیر می‌شوند. از طرفی اعتماد به نفس تکواندوکاران افزایش پیدا می‌کند. آنها وقتی می‌بینند یک جوان 20 ساله قهرمان المپیک شده، برای رسیدن به این هدف مصمم می‌شود. مدال‌های المپیک پاریس اعتماد به نفس، خودباوری و انگیزه جوانان را برای حضور در تیم ملی و موفقیت تکواندو بیشتر کرده و می‌تواند نتیجه خوبی را در مسابقات جهانی رقم بزند.
بی‌باک در مورد نتایج نمایندگان المپیکی ما در رویدادهای اخیر یادآور شد: مطمئناً وقتی ورزشکاری قهرمان المپیک می‌شود، شرایطش با قبل از این رویداد که شناخته شده نبود، متفاوت خواهد شد. قطعاً توقعات از مدال‌آوران المپیک نیز خیلی بیشتر است و بار سنگینی روی دوش بچه‌ها قرار می‌دهد. وظیفه کادرفنی و فدراسیون این است که تا حد ممکن این فشار را از روی بچه‌ها کم کنند. در تمام دنیا نفرات مدال‌آور المپیکی زیر ذره‌بین آنالیز هستند. ما هم باید در دنیایی که آنالیز حرف اول را می‌زند، بحث آنالیز خود را قوی کنیم.
وی گفت: از طرفی باید تلاش کنیم عادی سازی کرده و شرایط را به گونه‌ای فراهم کنیم که با یک باخت فشار زیادی به بچه‌ها وارد نشود تا استرس روی آنها باقی بماند. اصلاً این امکان وجود ندارد که نفرات ما در تمام مسابقات به مدال طلا برسند. باید بچه‌ها را برای مسابقات مهم جهانی، بازی‌های آسیایی، قهرمانی آسیا و المپیک به آمادگی صددرصد برسانیم. حضور صددرصد بچه‌ها با آمادگی در هر مسابقه باعث افت شدید آنها خواهد شد.
ملی‌پوش سابق تکواندو در مورد استفاده دوباره کشورها از مربیان ایرانی و تاثیر نتایج المپیک پاریس در این اتفاق تاکید کرد: یکی از مهمترین دلایل این اتفاق موفقیت در المپیک پاریس بود. وقتی تیمی نتیجه می‌گیرد، مربیان آن کشور مورد توجه واقع می‌شوند. دلیل دیگر حضور مربیان ایرانی در کشورهای دیگر شروع برنامه‌های جدید کشورها است. با پایان المپیک قرارداد بسیاری از مربیان به اتمام رسید و مربیان موفق دوباره تمدید و مربیان ناکام نیز با قطع همکاری مواجه شدند. همین موضوع یکی از دلایل اصلی حضور مربیان ایرانی در خارج از کشور در چند وقت اخیر است. موفقیت در المپیک نیز در اعتماد کشورهای خارجی به علم مربیان ایرانی تاثیرگذار بود.
بی‌باک در مورد اینکه برای حضور دوباره در دنیای مربیگری وسوسه نخواهد شد، گفت: جدا از تکواندو نیستم و همیشه این رشته به خصوص تکواندو ایران جزیی از وجودم است. هر عزت و احترامی که داریم بر اساس افتخاراتی است که در کشور خودمان به دست آوردیم. در حال حاضر نیز 70، 80 درصد هنرجویان من ایرانی‌ها هستند که با لطف خود از ما حمایت می‌کنند. هر جای دنیا باشم قلبم برای تکواندو، ورزش ایران و هموطنانم می‌تپد.
وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر فکر می‌کنم اصلاً نیازی به من نیست، اما هر زمانی کشورم به من نیاز داشته باشد در خدمت هستم. هیچ‌وقت تکواندو قائم به فرد نبوده و در مسیر پیشرفت قرار گرفته است. کسانی بودند که زحمات زیادی کشیدند، مدال گرفتند و در این مسیر کمک کردند، اما خدا را شکر تکواندو آنقدر بازیکن و مربی خوب دارد که فکر نمی‌کنم حالا حالاها به ما نیاز داشته باشد.
انتهای پیام/
