رژیم صهیونیستی در حال حاضر طرح جدیدی را برای تبدیل رفح به یک «گتو» ارائه داده که هدف آن اشغال نوار غزه و محدود کردن جمعیت آن به مناطقی بین محور صلاح الدین و محور موراگ است که ارتش رژیم صهیونیستی ماه میلادی گذشته بین رفح و خان یونس در جنوب نوار غزه ایجاد کرد.
به گزارش خبرآنی، یک سال پیش، ارتش اشغالگر اسرائیل بدون هیچ تردیدی اعلام کرد که عملیات نظامی «محدود» در شهر رفح فلسطین، در مرز با مصر، انجام داده است. خیلی زود مشخص شد که این یک عملیات در مقیاس بزرگتر است که با هدف نابودی این منطقه و به دست گرفتن کنترل مرز با مصر انجام می‌شود. نیروهای اشغالگر یک سال تمام، در انجام آنچه که «پاکسازی» شهر می‌نامند، تردیدی به خود راه نداده‌اند، عملیات نظامی متمرکزی را آغاز کرده‌اند و بیشتر زیرساخت‌های آن را نابود کرده‌اند، علاوه بر این، خانه‌ها و محله‌ها، از جمله اردوگاه‌های پناهندگان که شاهد نکبت فلسطینیان در سال ۱۹۴۸ بوده را نیز تخریب کرده‌اند.
پیش از عملیات نظامی در رفح، صحبت از توافق آتش‌بس و تلاش‌های میانجی‌گران برای رسیدن به توافق بود. در ۶ مه ۲۰۲۴، حماس موافقت خود را با پیشنهاد ارائه شده در آن زمان (این پیشنهاد شامل سه مرحله، هر کدام شامل ۴۲ روز، از جمله تبادل اسرا و بازداشت‌شدگان که منجر به آتش‌بس دائمی، عقب‌نشینی اسرائیل از نوار غزه و ورود کمک‌ها می‌شد) ارائه کرد. با این حال، «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی، این موافقت را یک موافقت از سوی حماس دانست و یک روز پس از موافقت این جنبش، تصمیم گرفت وارد دروازه جنوبی نوار غزه شود. از همان روز اول ورود به شهر، اشغالگران گذرگاه مرزی رفح بین نوار غزه و مصر را بستند، تانک‌ها را در آنجا مستقر کردند، آن را ویران کردند، تأسیسات آن را سوزاندند و به تلی از خاک تبدیل کردند، علاوه بر این، مناطق وسیعی از شهر را ویران کردند. عکس‌ها و ویدیوهایی که سربازان اسرائیلی در حساب‌های کاربری خود در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند، ویرانی گسترده در این شهر را نشان می‌دهد، همچنین تصاویر ماهواره‌ای نیز این ویرانی بی‌سابقه را در مقایسه با سایر مناطق نوار غزه نشان می‌دهد. با توجه به امکانات ناکافی ارتش برای انجام سریع این عملیات، اشغالگران پیش از این برای تخریب خانه‌ها و تخریب گسترده زیرساخت‌ها به شرکت‌های اسرائیلی طرف قرارداد با وزارت جنگ متکی بوده‌اند.
ماه گذشته، دفتر رسانه‌ای دولت در غزه اعلام کرد که ارتش رژیم صهیونیستی از زمان آغاز جنگ در هفت اکتبر ۲۰۲۳، منطقه‌ای به مساحت ۱۲۰۰۰ متر مربع در رفح را تخریب کرده و ۹۰ درصد از محله‌های مسکونی این شهر، به ویژه در السلام، البرازیل، الجنینه و اردوگاه رفح را از بین برده است. با وجود توافق آتش‌بس منعقد شده در ۱۹ ژانویه که در ۱۸ مارس پس از امتناع اشغالگران از ورود به مرحله دوم و بستن همه گذرگاه‌ها از دوم مارس، فروپاشید، ارتش رژیم صهیونیستی طبق مفاد توافق، به مرحله اول عقب‌نشینی از شهر (به ویژه از محور صلاح‌الدین-فیلادلفیا بین نوار غزه و مصر) عمل نکرد. این گروه چندین حمله به فلسطینی‌ها انجام داد و به عملیات خود در آنجا ادامه داد.
طرح جمع کردن مردم غزه در رفح
اشغالگران در حال حاضر طرح جدیدی را برای تبدیل رفح به یک «گتو» ارائه می‌دهند که هدف آن اشغال نوار غزه و محدود کردن جمعیت آن به مناطقی بین محور صلاح الدین و محور موراگ است که ارتش رژیم صهیونیستی ماه میلادی گذشته بین رفح و خان یونس در جنوب نوار غزه آغاز کرد. اشغالگران به دنبال ایجاد مناطق حائل برای فلسطینی‌ها هستند و مراکزی را تحت کنترل و نظارت نظامی خود ایجاد خواهند کرد تا بر توزیع کمک‌های غذایی نظارت داشته باشند و فلسطینی‌ها را به خارج از نوار غزه بفرستند. این طرح امتداد طرح جزایر بشردوستانه‌ای است که اشغالگران در مرحله قبلی جنگ به دنبال اجرای آن بودند، یا طرح «ژنرال‌ها» (وادار کردن مردم به فرار از طریق محاصره، گرسنگی و نابودی تمام مایحتاج زندگی به منظور انجام عملیات «پاکسازی» و نابودی مقاومت) در مناطق شمال نوار غزه. شهر ویران‌شده رفح به نقطه کانونی رویدادهای جاری تبدیل شده است، چرا که اشغالگران پس از انجام عملیات زمینی گسترده تحت عنوان «حل و فصل جنگ» علیه حماس، طبق اعلامیه‌های اخیر رهبری سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی، به دنبال جابجایی ساکنان آن هستند. بیش از ۲.۴ میلیون نفر در نتیجه جنگ ویرانگر اشغالگران و محاصره کمک‌ها از دوم مارس، همزمان با نقض توافق آتش‌بس، از گرسنگی رنج می‌برند.
اشغالگران طرح خود را «ارابه‌های جدعون» می‌نامند، زیرا این طرح اساسا مبتنی بر استفاده از گرسنگی دادن به مردم غزه است. اجرای آن همچنان منوط به دستیابی به توافق تا پایان سفر «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا به منطقه است. کاخ سفید اعلام کرد که ترامپ از ۱۳ تا ۱۶ مه به عربستان، قطر و امارات سفر خواهد کرد. کابینه امنیتی این رژیم به اتفاق آرا، یکشنبه شب، به بهانه اعمال فشار بر حماس برای انعطاف‌پذیری بیشتر و موافقت با آزادی بازداشت‌شدگان اسرائیلی، گسترش حمله به نوار غزه را تصویب کرد. رسانه‌های اسرائیلی، از جمله هاآرتص، روز دوشنبه گزارش دادند که وزرا همچنین طرح اولیه‌ای را برای توزیع کمک‌های بشردوستانه در آینده از طریق شرکت‌های خارجی تصویب کرده‌اند که شامل انتقال ساکنان فلسطینی به جنوب برای «حفاظت» از آنها نیز می‌شود.
اجرای طرح کشتار
«احمد عطاونه» مدیر مرکز چشم انداز توسعه سیاسی مستقر در استانبول، گفت: آنچه در رفح اتفاق افتاد، آشکارترین و عملی‌ترین مصداق مفهوم نسل‌کشی است، با تبدیل آن به منطقه‌ای غیرقابل سکونت و تحت فشار قرار دادن مردم برای مهاجرت.
عطاونه در مصاحبه با العربی الجدید افزود که اشغالگران از طریق عملیات خود در رفح، به دنبال دستیابی به اهداف متعددی از جمله مهاجرت داوطلبانه یا مجبور کردن ساکنان به تمرکز بر بازسازی مراکز شهری خود در آینده و جلوگیری از رویارویی و مقاومت آنها در برابر اشغالگران هستند.
به گفته عطاونه، آنچه در رفح اتفاق افتاد، منعکس کننده «الگوی نسل کشی است که اشغالگران به دنبال اجرای آن در مناطق مختلف نوار غزه هستند و تبدیل آن به مناطقی غیرقابل سکونت و مجبور کردن ساکنان به جستجوی گزینه‌های جایگزین».
وی معتقد است که «نقشه اشغالگران برای راندن جمعیت به سمت رفح در دوره آینده با آنچه در شهر اتفاق افتاده است، مغایرتی ندارد. بنابراین، اشغالگران آن را منطقه‌ای خالی می‌بینند که می‌خواهند آن را به چیزی شبیه اردوگاه‌های بازداشت جمعی که نازی‌ها در طول جنگ جهانی دوم و قبل از آن استفاده می‌کردند، تبدیل کنند.»
عطاونه گفت اشغالگران می‌خواهند فلسطینی‌ها را در رفح جمع کنند و از طریق مسیرهایی که به هدف مهاجرت آنها خدمت می‌کند، آنها را کنترل کنند و این طرح ممکن است مرحله اول باشد و پس از آن به مسیرهای جدیدی برای آواره کردن فلسطینی‌ها از سرزمینشان روی خواهد آورد.
وی توضیح داد که مدل جنگ ماه‌هاست که بر اساس کشتن فلسطینی‌ها بدون هیچ هدف نظامی بنا شده است، زیرا اشغالگران پس از نقض توافق و بازگشت به جنگ، جز کشتار چیزی به دست نیاورده‌اند.
«احمد الطنانی» مدیر مرکز مطالعات و تحقیقات استراتژیک عرب (در غزه)، معتقد است که آنچه اشغالگران در رفح انجام دادند، نمونه واقعی تخریب جامع با هدف محو کامل یک شهر و از بین بردن هرگونه آثار شهری یا جمعیتی در آن است.
الطنانی در مصاحبه‌ای با العربی الجدید توضیح داد که این «چیزی بود که اشغالگران مشتاق اجرای کامل آن بودند و حتی برای تکمیل عملیات تخریب کامل که حتی در دوره آتش‌بس نیز متوقف نشد، به کمک شرکت‌های (غیرنظامی) نیاز داشتند.»
به گفته الطنانی، این واقعیت، رفح را به هدف اصلی برنامه‌های آینده مرتبط با نتایج استراتژیک جنگ علیه نوار غزه یا تبدیل کامل آن به یک منطقه حائل که مرکز اصلی جمعیت در نوار غزه را از مرز واقعی با مصر جدا می‌کند، تبدیل می‌کند.
وی توضیح داد که این «با توصیف نتانیاهو از محور موراگ به عنوان محور صلاح الدین۲، یعنی مرز جدید نوار غزه، تلاقی دارد و این سناریو ممکن است منجر به دستیابی اسرائیل به توافق‌های بلندمدت شود که شامل کاهش سطح درگیری در نوار غزه همراه با تمهیدات خاصی می‌شود که مانع از بازسازی شهر رفح و حذف آن از نقشه می‌شود.»
به گفته الطنانی، سناریوهایی که امروز توسط مقامات و رسانه‌های اسرائیلی مطرح و منتشر می‌شود، قصد تبدیل رفح به یک اردوگاه بزرگ آوارگان یا به طور دقیق‌تر، یک «اردوگاه بازداشت دسته‌جمعی» برای کل جمعیت نوار غزه را تأیید می‌کند.
وی توضیح داد که تحقق چنین سناریویی «مستلزم گام‌های لجستیکی قابل توجهی است که در درجه اول مربوط به آماده‌سازی رفح به عنوان مکانی مناسب برای این کار است. این به معنای پاکسازی گسترده آثار تجاوز و آوار و جایگزینی آنها با اردوگاه‌های در نظر گرفته شده برای آوارگان است.»
این امر همچنین نیازمند «بودجه، هزینه و زمان قابل توجهی برای اجرا است که با سرعت و شتابی که رهبران اشغالگر در مورد ماهیت عملیات نظامی گسترده توصیف کرده‌اند، مطابقت ندارد؛ عملیاتی که شامل تهاجم و اشغال کامل نوار غزه و انتقال جمعیت شمال نوار غزه به جنوب نوار غزه خواهد بود.»
در مورد سناریوی تبدیل رفح به یک ایستگاه توزیع کمک‌ها، الطنانی معتقد است که این سناریو «حاوی شاخص‌های واقعی است که می‌تواند اجرا شود و تصاویر هوایی و داده‌های میدانی نشان می‌دهد که اشغالگران یک منطقه جغرافیایی خاص واقع در غرب رفح را با خاک یکسان کرده‌اند و این گام می‌تواند اولین اجرای این مدل باشد که شامل توزیع کمک‌ها از طریق مأموران امنیتی و نهادهای بین‌المللی همکار با اشغالگران می‌شود که در آن اشغالگران از این کمک‌ها به عنوان ابزاری برای مهندسی جامعه و آگاهی آن، ایجاد توانایی دور زدن مقامات دولتی موجود در نوار غزه و ایجاد انگیزه در ساکنان برای ترک مناطق مسکونی خود و نزدیک بودن به ایستگاه‌های توزیع کمک استفاده می‌کنند.»
به گفته الطنانی، جنگ وارد یک مرحله محوری شده است و وضعیت را بین دو مرحله قرار می‌دهد. اولین مورد «مرحله بدون بازگشت و ورود به سطح جدیدی از تجاوز است که هرگونه چشم‌اندازی برای دستیابی به توافق برای پایان دادن به نسل‌کشی علیه مردم نوار غزه و انعقاد توافق تبادل اسرا را به میزان قابل توجهی از بین می‌برد. مورد دوم، اعمال فشار حداکثری برای رسیدن به «یک زمینه مشترک مطابق با تمایل آمریکا برای تبدیل سفر ترامپ به منطقه به سفری است که راه‌حل‌های روشنی برای تعدادی از مسائل داغ به همراه داشته باشد».
انتهای پیام
