به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، طوفان شدید روزهای اخیر در تهران، بار دیگر توجه عمومی را به اهمیت مدیریت شهری و نقش درختان در بحران‌های طبیعی جلب کرد. سرعت باد در برخی نقاط پایتخت به بیش از 100 کیلومتر بر ساعت رسید و خسارات قابل توجهی به‌جای گذاشت؛ در این میان، سقوط درختان، یکی از مهم‌ترین عوامل بروز آسیب‌های مالی و جانی بود.
بر اساس اعلام رئیس سازمان مدیریت بحران شهر تهران، در جریان طوفان اخیر، بیش از 833 مورد سقوط درخت در سطح شهر گزارش شده که منجر به آسیب به 98 خودرو، مصدم شدن 24 نفر و متأسفانه جان‌باختن یک شهروند شد. این آمار اگرچه تکان‌دهنده است، اما نشان‌دهنده یک واقعیت بزرگ‌تر است: لزوم بازنگری جدی در نحوه نگهداری و مدیریت فضای سبز شهری.
در نگاه اول، درختان به عنوان نماد زندگی، زیبایی، تولید اکسیژن و کاهش آلودگی هوا شناخته می‌شوند. اما همان درختان، در صورت رسیدگی نامناسب، می‌توانند در زمان بلایای طبیعی، از جمله طوفان، به منبع خطر تبدیل شوند.
الهه موحدی، کارشناس محیط زیست، در گفت‌وگویی با خبرآنی با تأکید بر همین موضوع اظهار داشت: درختان در مناطق شهری علاوه بر کارکردهای زیست‌محیطی، در زمان طوفان می‌توانند به منابع خطر تبدیل شوند؛ اما درختانی که به‌درستی نگهداری شده‌اند، تا 50 درصد کمتر در معرض سقوط یا شکستگی قرار دارند.
وی افزود: نگهداشت منظم و علمی درختان شهری، یکی از کم‌هزینه‌ترین و مؤثرترین راهکارها برای کاهش خسارات ناشی از بلایای طبیعی است. درختانی که دچار پوسیدگی، بیماری، یا رشد نامتوازن شاخه‌ها هستند، به شدت مستعد شکستگی یا سقوط در برابر بادهای شدید خواهند بود.
هرس، بررسی سلامت و پایش مستمر؛ سه ضلع نگهداری درست
کارشناسان تأکید دارند که رسیدگی اصولی به درختان شامل سه مرحله کلیدی است: هرس منظم، بررسی سلامت ریشه و تنه، و حذف شاخه‌های پوسیده. این اقدامات نه‌تنها به زیبایی و عمر درخت می‌افزایند، بلکه باعث توزیع متوازن وزن شاخه‌ها و تثبیت ساختار ریشه می‌شوند. به این ترتیب، احتمال سقوط درخت در برابر طوفان به‌شکل محسوسی کاهش می‌یابد.
الهه موحدی با اشاره به نمونه‌های موفق جهانی توضیح داد: در ژاپن، از دهه 1990 به بعد، یک برنامه جامع مدیریت درختان شهری به اجرا درآمده که در آن، هر درخت در سامانه‌ای ثبت و به‌طور دوره‌ای بررسی و هرس می‌شود. همین الگو باعث شده است تا در شهرهایی مانند توکیو، با وجود طوفان‌های فصلی، خطر سقوط درختان به‌شدت کاهش یابد.
او همچنین به تجربه طوفان آیرن در ایالت فلوریدای آمریکا اشاره کرد و گفت: در آن حادثه، بررسی‌ها نشان داد که بیش از 70 درصد درختان آسیب‌دیده، فاقد هرگونه برنامه نگهداری بودند. این موضوع اهمیت پیشگیری را بیش از پیش نشان می‌دهد.
فناوری در خدمت حفظ ایمنی شهری
در برخی کشورها، فناوری نیز به کمک مدیریت فضای سبز آمده است. برای مثال، تایوان از فناوری‌هایی مانند تصویربرداری حرارتی برای شناسایی پوسیدگی‌های داخلی درختان بهره می‌گیرد. همچنین برنامه‌های آموزشی برای شهروندان اجرا می‌شود تا مردم نیز نسبت به خطرات بالقوه درختان ناسالم آگاهی داشته باشند و آن‌ها را گزارش دهند.
موحدی در این باره توضیح داد: رویکرد ترکیبی از پایش علمی، استفاده از ابزارهای نوین و مشارکت مردمی، موجب افزایش تاب‌آوری شهرها در برابر مخاطرات طبیعی شده است. این الگویی است که می‌تواند در تهران و سایر شهرهای ایران نیز اجرا شود.
لزوم نگاه تازه در برنامه‌ریزی شهری
با توجه به اینکه درختان علاوه بر تصفیه هوا، جذب آلودگی صوتی، کاهش دمای محیط و بهبود سلامت روان شهروندان نقش دارند، حفظ و نگهداری اصولی آن‌ها نه‌تنها از جنبه ایمنی، بلکه از منظر سلامت عمومی و زیست‌محیطی نیز ضروری است.
این کارشناس محیط زیست در پایان تأکید کرد: مدیریت علمی درختان شهری، دیگر یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر برای ایمنی شهروندان است. آنچه در بسیاری از کشورهای پیشرفته به‌عنوان یک سیاست فراگیر پذیرفته شده، باید در برنامه‌ریزی شهری ایران نیز جایگاه واقعی‌اش را پیدا کند. از شهرداری‌ها گرفته تا نهادهای مدیریت بحران و شهروندان، همه باید در این فرآیند مسئولیت‌پذیر باشند.
در حالی که تغییرات اقلیمی و بروز پدیده‌های جوی شدید، به یک واقعیت روزمره بدل شده‌اند، نمی‌توان به امید شانس از کنار موضوع درختان در شهر گذشت. درختی که به درستی کاشته، هرس و پایش شده باشد، نه‌تنها سایه و هوا به شهر هدیه می‌دهد، بلکه در طوفان نیز ایستاده باقی خواهد ماند؛ اما درختی که به حال خود رها شده باشد، ممکن است همان سایه‌ای باشد که در روز حادثه، فاجعه می‌آفریند.
انتهای پیام/
