به گزارش پایگاه خبری خبرآنی، براساس پژوهشی که در نشریه‌ی Science منتشر شده، تیمی به سرپرستی دکتر مینگفو وو (Mingfu Wu)، استاد داروسازی دانشگاه هیوستون، موفق به شناسایی ساختارهایی به نام شبه نانولوله‌های تونلی (Tunneling Nanotube-Like Structures یا TNTLs) در قلب جنین شده‌اند. این ساختارهای باریک و کشیده، سلول‌های عضله قلب (میوکارد) را به سلول‌های لایه درونی قلب (اندوکارد) متصل می‌کنند و نقش حیاتی در انتقال پروتئین‌ها و پیام‌های حیاتی در فرآیند رشد قلب ایفا می‌کنند.
شکل‌گیری قلب به ارتباط مداوم میان دو لایه‌ی اصلی آن بستگی دارد: میوکارد، که عامل ضربان و پمپاژ خون است، و اندوکارد، پوشش داخلی قلب. دکتر وو و تیمش با استفاده از تصویربرداری پیشرفته، برچسب‌گذاری ژنتیکی و ردیابی تماس سلولی، نشان دادند که این لوله‌ها از میان “ژله‌ی قلبی” عبور کرده و پیوندی مستقیم میان این دو لایه ایجاد می‌کنند. وو توضیح داد: «TNTLs توانایی انتقال مولکول‌های پیام‌رسان، پروتئین‌های سیتوپلاسمی و وزیکول‌های حامل مواد را دارند و این نقش ارتباطی برای رشد صحیح دیواره قلب حیاتی است.»
در مراحل اولیه رشد جنین، پیش از آنکه سیستم عروقی قلب شکل بگیرد، ساختاری به نام ترابکولا (trabeculae) وظیفه انتقال اکسیژن و مواد مغذی را به‌عهده دارد. این ساختارها سطح داخلی قلب را افزایش داده و تبادل را تسهیل می‌کنند. یافته‌های جدید نشان می‌دهند که TNTLs در تشکیل ترابکولا نقش کلیدی دارند.
به‌گفته وو، حذف یا اختلال در این ساختارها موجب اختلال در شکل‌گیری دیواره‌ی بطنی قلب و از بین رفتن ترابکولا می‌شود، که نشان‌دهنده‌ی اهمیت حیاتی آن‌ها در مرفوژنز قلبی یا شکل‌گیری ساختاری قلب است.
دکتر وو تأکید دارد که پژوهش‌های آینده باید روی چگونگی شکل‌گیری این لوله‌ها، مکانیسم مولکولی حاکم بر آن‌ها و اثرات انتقال پروتئین‌ها بین میوکارد و اندوکارد تمرکز کند. او می‌گوید: «با شناخت بهتر این مسیر ارتباطی سلولی، ممکن است بتوانیم راهکارهای نوینی برای درمان نارسایی قلبی یا نقص‌های مادرزادی قلب ارائه دهیم.»
