یادداشت| الکاسب حبیب الله

پایگاه خبری خبرآنی، الکاسب حبیب الله، روایتی از پیامبر اسلام است که به کرات شنیده میشود ، هر که با دست خود کسب مال کند دوست خدا است و این دوست نه به معنای تاجر و صادر کننده و کارخانه دار، بلکه به هر آنکه در پی روزی حلال است گفته میشود، کاسب همانی است که در بازار اسلامی حرفش حجت؛ مالش حلال؛ وعده اش صادق و نگاهش منصفانه است، در بازار اسلامی مکاسب آورده میشود و این فتح بابی برای ورود به اقتصاد برای اطلاع از نرخ سود و دو دو تا چهار تای خدا پسند را می   آموخته ، کسب و کار و تولید نه تنها به معنای قیمت گذاری و تولید محصولی مناسب است بلکه مکاسب میآید تا اخلاق بازاری را به ما بیاموزد اخلاق و منشی که خدیجه (س) داشته است و شیوه ای که مولایمان امیرالمومنین به ما یاد میدهد. 

بازاری که از اسلام گرفته تا انقلاب را به سرمایه و اعتبار و پشتوانه اش همراهی و یاری میکند. بازار قداست دارد چرا که تولید کننده دوست خداست و دست در دستان خدا داده است و اساسا در کارهای خیر شاهد دستان خدا که از آستین خلقش بیرون زده هستیم که دست نیازمند را میگیرد، دختری را عروس، پسری را داماد، زندانی را آزاد و هزاران گره از زندگی روزمره آدم های مختلف باز خواهد کرد .

هر که آشنایی اندکی به اسلام داشته و دارد با اصول اولیه یک مدل کاری در نگاه اسلامی آشنا میگردد و اهمیت و جایگاه کسب  روزی حلال را خواهد فهمید و  باز تاکید خواهم کرد که بازار و اقتصاد مستقل اسلامی دریچه نجات جوامع و جامعه خواهد بود و اهمیت رسیدن به نقطه توانمندی در داخل و رسیدن به قله ی تولید برای هرآنچه میخواهیم ما را مستقل از قدرتهای پوشالی خواهد کرد و رسیدن به این نقطه نه تنها بر عزت ما میافزاید بلکه چرخ دنده های اقتتصاد را روی ریل در آورده و سبب پیشی گرفتن بر تورم خواهد شد .

در جریانات انقلابی سال پنجاه و هفت بدنه سالم و مستقل بازار به کمک مردم حق طلب پیوست و با حمایت  مالی و کلامی شان توانستند بنیان گذار کبیر انقلاب را پشتیبانی و حمایت کنند و جریان فاسد پهلوی را از دور خارج نمایند.

دربازار  اسلامی قدرت و ثروت میان عده ای محدود نخواهد بود، به تلاش و باور و پشتکار هر کس خدا برکت خواهد داد و بعضا شاهد هستیم از یک حجره کوچک چندین خانواده ارتزارق خواهند کرد .  اصلا همین شد که دشمنان احساس خطر کرده و با تحریم  و فشار های مختلف اقتصادی سعی در تضغیف پایه های قدرتی و مردمی در جامعه کردند.

و این تهاجم از چند روش وارد خواهد شد وایجاد خطر میکند، اعتقاد بازاریان و صاحبان کسب و کار وتولید کنندگان و در وجه دیگر ورود جنس بی کیفیت و ارزان به کشور برای ایجاد حباب نا سالم رقابتی، و در این موضوع مهم ترین بخش مساله نفوذ است که که با ورود به بازارهای پرسود و اثرگذار همواره سعی  در ایجاد خلل میان فضای اقتصادی کشور را دارند .

بطور مثال رخنه بهاییت در اصناف و برهم زدن بازار پارچه آسیب چشم گیری روی مساله پوشاک و مشخصا حجاب در کشور وارد کرد و زمانی که درگیر مسائل داخلی شویم در تولید اتفاقات عجیبی رخ میدهد که این مساله گاها با ورود مستقیم دشمن در بازار وگاهی با تزریق سرمایه های نا سالم از طرق مختلف به بازار و تولید کننده و مسیرهای چندگانه انجام خواهد شد.

مساله ی تولید و رسیدن به استقلال در تولید هر آنچه کشور لازم دارد، به قدری دارای ارزش و اعتبار میباشد که رهبر معظم انقلاب از سال 1390 هر سال به گونه ای جدید به این مساله اشاره داشته اند و این نشان دهنده تفکر عمیق این سکان دار دانای انقلاب میباشد که در این مقطع لازم است شعار سال را به عنوان یک خط و مشی در آورده و دستور کار بدانیم، لازم است شعار سال از سربرگ ها و سردر ارگان ها حذف و به متن جامعه و بازار تولید و اقتصاد منتقل شود.

در شرایطی که جمعیت کشور به عدد نود میلیون نزدیک میشود که یک چهارم این جمعیت نیروی کار و آینده کشور و دو چهارم آن را نیروهای کارآمد تشکیل میدهند باید بدانیم که برای آنکه در تولید و توانایی داخلی برسیم منابع (قدرتی و ثروتی ) یعنی قدرت ارتباط با مدیران و سران و ثروت توزیعی از کانال های بانکی، حمایتی، قراردادی، سرمایه مستقیم و غیر مستقیم و ... باید به طور یکسان و حتی گاها بیشتر به سمت تولیدکنندگان کوچک تر سوق پیدا کند که در ادامه چرایی و چگونگی اش را خواهم گفت.

در مواجهه اول یک؛تولید کننده باید بداند که در نقطه حساس منطقه ای قرار داریم، یعنی در حالت جنگی هستیم، مولفه های این حالت چیست؟! باید طرح  عملیات بدانیم، باید پشتیبانی داشته باشیم باید خط شکن شویم اطلاعات عملیات را بیاموزیم ، چرا که در فضای اقتصادی  در یک جنگ چند جانبه ی نابرابر  هستیم و وظیفه تولید کننده آماده شدن برای نقش  آفرینی در میدان است. تولید کننده باید ساختار دفاعی بچیند و ساختار دفاعی اش میشود محصولی که تولید میکند و کشور را از وابستگی نجات میدهد . تولید یک محصول یعنی من میتوانم ، با افتخار یک کالای داخلی را تولید کنم و نیاز هم وطنم را رفع کنم و اینها را مدیون تلاش شبانه روزی خود باشم حتی اگر تحریم باشیم و دسترسی به موارد اولیه سخت و گاها غیر ممکن باشد.

به گفته امام، جایی که هستیم را نقطه ی عالم بدانیم و اعتقاد داشته باشیم که هر قدمی که برای تولید برمیداریم یعنی در مرکز عالم هستیم و این وظیفه ماست که کارمان را درست انجام دهیم.

تولید کننده یک فرمانده است، فرمانده ای که لباس رزمش با میادین دیگر فرق دارد، لباسش از جنس تلاش و کوشش و پشتکار است و با باور چرخ دهنده های به هم ریخته اقتصاد را وارد ریل خواهد کرد.

در تولید باید بدانیم که تولید  در چند سطح  انجام میگردد،تولید کلان که شامل صاحبان کسب و کارهای بزرگ، کلان و پرسودمیباشد،

تولید خرد که شامل دو بخش است تولیدی ها و صاحبان کسب و کارهای کوچک  کارگاهی و  خانگی و بخش دیگر استارتاپ ها و کسب و کارهای نوین و نوپا میباشند که در دسته بندی های خلاق و دانش بنیان هم  نیز قرار خواهند گرفت.

وقتی در مساله اقتصاد و زیرساخت های تولیدپیش رویم، یعنی در ازدواج فرزند آوری اشتغال زایی و ایجاد امید در میان نسل جوان پیش رفته ایم و این خود فرهنگ عمومی کشور را اصلاح خواهد کرد.

وقتی تولید کننده را فرمانده جنگی بدانیم، و تولید کننده هم خود را در این موقعیت و جایگاه بداند یعنی باید در تولید همچون علم موشکی و تسلیحاتی نیز باید رشد کنیم و به خود کفایی برسیم، یعنی هم تولید کننده خود را اثر گذار و جریان ساز بداند و هم دولت نیازمندی هایش را در اختیارش قرار دهد. دستگاه ها و دولت ها به دلیل داشتن ارتباطات و دسترسی سریع به برخی از تجهیزات لازم میتوانند مسیر در دست داشتن و رسیدن به ملزومات مهم تولید را تسهیل کرده و سرعت بخشند.

در کشورهای پیشرفته در صنعت و اقتصاد، همچون ژاپن‌؛ که پیشرفته ترین کشور دنیا از لحاظ فناوری، ایالات متحده ؛ که در فناوری‌های جدید پیشرفت داشته اند،کره جنوبی، آلمان، چین و دیگر کشورهایی از این دست، باید مسیر پیشرفتی شان بررسی شود، اینکه چگونه این مسیر دوطرفه ی دولت و تولید کننده (که دو شریک جدی هم هستند) جلو رفته و از ایجاد یک تعامل سازنده به اقتصادی نسبتا پایدار و رو به جلو رسیده اند.

سال 1404 پس از گذر از برهم ریختگی های منطقه ای و بالا و پایین شدن  بی ثبات و عجیب نرخ تورم و  بازار جهانی میتواند نوید یک حرکتی رو به جلو باشد که تولید کننده را در بازار پسا کرونا که با یک برهم ریختگی اقتصادی و شوک عجیب در بازار جهانی روبرو شد نجات دهند؛ و این زمانی محقق خواهد شد که دستگاه های مختلف رسالت و وظیفه خود را در مقابل مردم حمایت از فضای تولید بدانند.

دستگاه های اجرایی، دستگاه های قضایی، دستگاه های نظارتی، دستگاه های زیرساختی و خیلی از دستگاه ها و مدیران امسال باید به خط شوند چرا که پس از سیزده سالی که مقام معظم رهبری بر مساله تولید تاکید داشته اند اکنون زمان تزریق درست سرمایه به میدان است.سرمایه ای که از کانال های مختلف به دست صاحبان قدرت خواهد رسید.

بانک ها و موسسات مالی اعتباری، شرکت های سرمایه گذاری ، دستگاه وارد کننده موارد اولیه و شاه راه های صادرات و واردات از طرفی، حوزه های علمیه، مراجع تقلید و عالمان و روحانیون از طرفی دیگر باید وارد میدان شوند.

بانک و موسسات نیاز به یک جریان سالم و اسلامی و غیر ربوی دارند تا بتوانند سرمایه خود را وارد فضای تولید کنند. با پول ربوی و سودهای غیر  شرعی نمیشود جنس اسلامی تولید کرد و به برکت رسید.

شرکت ها  و نفر های سرمایه گذار که همچون یک جاروبرقی بدنبال تمامیت خواهی و زور گویی به تولیدکنندگان خرد و کلان بوده و هستند ، به شکلی که یا سهام برتر را ازآن خود میدانند یا کل حق و حقوقی که یک تولید کننده در مسیر چندساله به آن رسیده و یا این را راهی برای پولشویی های خود میدانند .

باید بدانیم که آنچه امروز نیاز تولید کننده راا رفع خواهد کرد  قطعا حل مساله سرمایه ی در گردش هم هست ( البته در کنار دیگر ملزومات) اما آیا میشود در کشور اسلامی با پئل شبه دار وارد زمین مقدس تولید شد؟ 

اگر کسی درروزهای در اوج و پردرآمد در کنار تولید کننده است پس حتما هم باید در روزهای سخت نیز در کنارش باشد، لذا نفس قرارداد اسلامی در شراکت میان سود و ضرر میباشد که اگر سرمایه گذار به بلوغ این مساله نرسیده باشد عملا ورود به جذب سرمایه ورود به یک همکاری از پیش شکست خورده میباشد و تولید کننده قبل از ورود به عرص تولید و فروش بدهکار گردیده است.

حال باید بدانیم برای آنکه هدف سرمایه گذاری درست واصولی در بخش تولید محقق شود لازم است که موضوعات پس ازآنرا  هم نیز بررسی نماییم

یعنی محصولی که تولیدد میگردد مستلزم بازاریابی و فروش مناسب میباشد که بر همین اساس ورود کالا از کشورهای دست چند و بی کیفیت ولی با قیمت پایین بید بسته و جلوگیری شود.

دسترسی به موارد اولیه با کیفیت و قابل رقابت با کشورهای پیشگام نیز باید قابل دسترس شده و امکان ورود و حتی در حالت ایده ال تولید در داخل محقق شود چرا که اگر مواد اولیه مناسب و با کیفیت در دسترس نباشد تولید کننده از دو منظر دچار آسیب خواهد شد یک بحث رقابت با بازار داخلی (وارداتی) و عدم فروش محصول داخلی و دوم نبود عقبه در جنس تولید شده، یعنی محصولی با سرمایه در دسترس تولید میگردد و در بازار دچار اقبال خواهد بود  اما برای تمدید تولید و اصطلاحا شارژ محصول دچار مشکل خواهد شدش و چرخه تولید یک محصول با کیفیت دچار آسیب و قطع خواهد شد.

حمایت در دیده شدن محصول و یا اصطلاحا برندینگ؛ موضوعی ست که باید توسط رسانه های جمعی و تصویری حمایت شود چرا که حتی اگر محصولی در دو موضوع قبل و تولید مراحل را به خوبی پشت سر بگذارد برای توسعه کسب و کار و همچنین ماندگاری در بازار به ثبت شدن در ذهن مشتری نیاز دارد 

و در مجموع ریل گذاری در بخش های مختلف تولید همان سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم در چرخه تولید محصول ایرانی با کیفیت میباشد که شعار با افتخار تولید ایران را محقق کرده و منافع تولید کننده وسرمایه گذار را تامین خواهد کرد .

مهسا فرزان

انتهای پیام/