به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، ایرج حشمتی؛ مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست در یادداشتی نوشت: بر اساس داده‌های برنامه محیط‌زیست سازمان ملل متحد (UNEP)، بیش از 70 درصد از جوامع فقیر جهان به منابع طبیعی برای معیشت خود وابسته‌اند. این وابستگی گاه به بهره‌برداری بی‌رویه و غیراصولی از جنگل‌ها، آب‌های زیرزمینی و خاک منجر می‌شود که خود به تخریب بیشتر محیط‌زیست و کاهش فرصت‌های معیشتی می‌انجامد. در ایران نیز این تأثیرات به‌خوبی قابل مشاهده است؛ از خشک‌شدن تالاب‌ها و کاهش شدید منابع آب گرفته تا آلودگی هوا و پیشروی بیابان‌ها.
گزارش سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (FAO) نشان می‌دهد که تغییرات اقلیمی باعث کاهش 25 درصدی تولید غلات در مناطق آسیب‌پذیر شده است، که پیامدی مستقیم بر امنیت غذایی و معیشت جوامع دارد. این کاهش تولید، همزمان با تخریب زمین‌های کشاورزی، به مهاجرت‌های اجباری و افزایش فشار بر شهرهای بزرگ دامن زده است. علاوه بر این، تغییرات اقلیمی و بحران‌های زیست‌محیطی در ایران همچنان موجب گسترش گردوغبار و کاهش کیفیت زندگی میلیون‌ها نفر شده است.
با این حال، چالش‌ها همچنان به دلیل نگاه جداگانه به مسائل فقر و محیط‌زیست پابرجا هستند. سیاست‌هایی که تنها بر یک جنبه تمرکز دارند، نه‌تنها کارآمد نیستند، بلکه اغلب تأثیرات منفی بر جنبه دیگر می‌گذارند. برای مثال، طرح‌هایی که معیشت کوتاه‌مدت فقرا را بهبود می‌بخشند، گاه به بهای تخریب منابع طبیعی انجام می‌شوند. از سوی دیگر، سیاست‌های حفاظت از محیط‌زیست، اگر بدون توجه به نیازهای اقتصادی اقشار آسیب‌پذیر اجرا شوند، می‌توانند نابرابری‌های اجتماعی را افزایش دهند.
نوروز فرصتی است برای تغییر این نگاه. همان‌طور که طبیعت در این فصل نو می‌شود، ما نیز می‌توانیم نگرش‌ها، سیاست‌ها و عادات خود را بازسازی کنیم. ترکیب فقرزدایی با حفاظت از محیط‌زیست، نه‌تنها یک ضرورت اخلاقی، بلکه یک راهبرد علمی و اقتصادی است.
سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری‌های سبز می‌تواند همزمان به کاهش انتشار کربن و ایجاد شغل برای جوامع فقیر کمک کند. مشارکت جوامع محلی در مدیریت پایدار منابع طبیعی، از جمله بازچرخانی آب و کشاورزی هوشمند، گامی کلیدی در ایجاد تعادل میان معیشت و حفاظت از محیط‌زیست است. علاوه بر این، آموزش محیط‌زیستی در تمامی سطوح، از مدارس گرفته تا جوامع محلی، می‌تواند تغییری پایدار در رفتارهای جمعی ایجاد کند.
نوروز، این فصل بازآفرینی، می‌تواند آغازگر تعهدی تازه به زمین و جوامعی باشد که در آن زندگی می‌کنیم. اگر امروز با درک پیوند میان فقر و محیط‌زیست اقدام کنیم، نه‌تنها آینده‌ای پایدار برای خود و نسل‌های بعد خواهیم ساخت، بلکه به شکوفایی همزمان انسان و طبیعت نیز کمک خواهیم کرد.
انتهای پیام/
