به گزارش گروه اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، وقتی به سفر حج مشرف می‌شویم آنچه در کنار همه فضائل معنوی برای یک زائر جالب توجه است مجموعه اماکنی است که تاریخ شکوهمند اسلام را روایت می کند.
وقتی در مسجد النبی قدم می‌زنی ناخودآگاه به سال‌های عمر با برکت پیامبر(ص) بر می‌گردی و با خود فکر می‌کنی رسول خدا روزگاری در همین مکان قدم می‌زده است.
وقتی به زیارت جایگاه اذان گفتن بلال حبشی در گوشه‌ای از همین مسجد میروی تصاویری از فیلم به یادماندنی محمد رسول الله(ص) در ذهن تداعی می شود. آنجا که لحظه نور ایمان بر دل برده ای سیاه پوست تابید و او را به مردی تبدیل کرد که تحت شدیدترین شکنجه ها حاضر نشد دست از یاری پیامبر(ص) بردارد.
همان بلال که همه او را با اذان گفتنش می‌شناسیم؛ اولین کسی که اذان را آموخت و گفت اما تا به حال با خود فکر کردید چرا حضرت محمد(ص) در میان آن همه صحابه سلحشوری که داشت امر مهم اذان گفتن را به او سپرد؟ مگر نه اینکه پشت هر اقدام خاتم النبیین دنیایی از حکمت نهفته بود؟ راز انتخاب یک برده برای این کار چه بود؟
حجت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی از راز این انتخاب می گوید: زبان بلال قدرت نداشت حرف (شین) را بیان کند. وقتی می خواست بگوید «اشهد ان لا اله الا الله» می گفت: «اسهد و ان لا اله الا الله». اطرافیان به پیامبر گفتند اما او نمی تواند درست کلمات اذان را بیان کند. پیامبر فرمودند: بلال آنقدر کمال دارد که شین و سین گفتن او مهم نیست. پیامبر او را انتخاب کردند تا بگویند: مسائل ظاهری اهمیت ندارد. می خواستند بگویند مهمترین کارها را می توان به فردی سپرد که برده بوده است... نکته دیگر این است که می خواستند به سیاه پوستان احترام بگذارند و نشان دهند تقواست که به انسان ها برتری میدهد.
بعد از پیغمبر(ص) بلال برای خلیفه اول اذان نگفت. خلیفه دوم عمر گفت بلال تو برده بودی، ابوبکر خرید تو را آزاد کرد. چرا براش اذان نمیگی؟ گفت اگر برای خدا آزاد کرده که از خدا مزدشو می‌گیره. اگر هم برای خدا نبوده، من حاضرم برده‌ی ابوبکر بشم اما موذن نمیشم. من باید برای پیغمبر(ص) اذان بگم. برای غیر پیغمبر(ص) اذان نمیگم.
ماذنه بلال در مسجد النبی در واقع همان جایی است که حضرت مصطفی (ص) به بلال حبشی فرمودند: اذان بگو! او نیز بر بام خانه ای از بنی نجار رفت که بلندترین خانه کنار مسجد النبی بود و اذان گفت.
زمانی که پیامبر به توسعه مسجد پرداختند، این مکان درون مسجد قرار گرفت.
بعدها به یاد بلال، ماذنه‌ای از سنگ مرمر سفید به ارتفاع دو متر در مقابل منبر پیمبر(ص) ساخته شد که اکنون روزانه پنج بار از آنجا اذان سر داده می‌شود و این است پیشینه این گوشه از بهشت خدا روی زمین.
انتهای پیام/
