به گزارش خبرنگار اقتصادی پایگاه خبری خبرآنی، راه‌اندازی سامانه توافقی ارز می‌تواند تأثیرات متعددی بر عرضه ارزهای حاصل از صادرات داشته باشد، اما نتیجه نهایی به نحوه طراحی و اجرای سامانه و شرایط اقتصادی بستگی دارد. به‌طور کلی، برخی کارشناسان در خصوص تاثیرات این سامانه بر افزایش عرضه ارز های صادراتی موارد زیر را عنوان میکنند.
1. تشویق صادرکنندگان به عرضه ارز
برخی بر این باورند که اگر سامانه توافقی ارز به صادرکنندگان اجازه دهد که ارز حاصل از صادرات خود را با نرخ توافقی نزدیک به نرخ بازار آزاد به فروش برسانند، این می‌تواند انگیزه آن‌ها را برای عرضه ارز افزایش دهد. در سیستم‌هایی که نرخ ارز رسمی پایین‌تر از نرخ بازار آزاد است، صادرکنندگان ممکن است تمایلی به بازگشت ارز به کشور نداشته باشند یا به دنبال روش‌های غیررسمی باشند.
2. کاهش شکاف بین نرخ‌های ارز
برخی از کارشناسان هم عنوان می کنند، با ایجاد یک بازار توافقی، شکاف بین نرخ ارز رسمی و غیررسمی کاهش می‌یابد. این موضوع می‌تواند تقاضای ارز در بازار آزاد را کم کند و در نتیجه به ثبات بازار کمک کند.
3. افزایش شفافیت و کاهش فعالیت‌های غیررسمی
یک سامانه توافقی شفاف می‌تواند مسیرهای غیررسمی یا قاچاق ارز را کاهش داده و ارزهای حاصل از صادرات را به صورت شفاف‌تر به چرخه اقتصاد بازگرداند.
ساز و کار عرضه و تقاضا جذابیت های عدم بازگشت ارز را افزایش می دهد؟
از طرفی بر خلاف موارد بالا، برخی از کارشناسان ارزی با توجه به تجربه سیاست گذاری های ارزی در سال 97 بر این باورند که اتفاقا سامانه ای که بر اساس عرضه تقاضا باشد، می تواند روند بازگشت ارز های صادراتی را به تاخیر بی اندازد.
در چنین شرایطی که صادر کننده می داند با ایجاد تاخیر در بازگشت ارز حاصل از صادرات خود، نرخ ارز رسمی در یک دامنه نوسان 3 درصدی روز به روز می تواند بالاتر رود، طبیعتا این انگیزه را پیدا خواهد کرد تا در بازگشت ارز خود تاخیر ایجاد کند.
از همین رو برخی از کار شناسان معتقدند اتفاقا عدم تثبیت نرخ ارز رسمی کشور، همواره روند بازگشت ارز های حاصل از صادرات را به تاخیر می اندازد و اتفاقا به عاملی برای جهش نرخ ارز تبدیل خواهد شد.
انتهای پیام/
