به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، امنیت، یکی از بنیادی‌ترین نیازهای بشر، تنها زمانی ارزش واقعی خود را نشان می‌دهد که مردم آن را به صورت ملموس احساس کنند. در جامعه‌ای که شهروندان حتی در امن‌ترین شرایط نیز حس ناامنی داشته باشند، نمی‌توان از امنیت به معنای واقعی کلمه سخن گفت. اما چرا این تفاوت میان امنیت و حس امنیت وجود دارد و نقش پلیس در این زمینه چیست؟
امنیت عینی در برابر حس امنیت
امنیت عینی به شرایط واقعی و شاخص‌هایی اشاره دارد که میزان جرم و جنایت، حضور نیروهای امنیتی، و زیرساخت‌های کنترلی را نشان می‌دهد. در مقابل، حس امنیت بیشتر به برداشت ذهنی و روانی افراد از میزان امنیت بازمی‌گردد.
ممکن است یک منطقه با کاهش آمار جرم و حضور گسترده پلیس امن تلقی شود، اما شهروندان همچنان احساس امنیت نداشته باشند. این حس ناامنی می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند کمبود روشنایی خیابان‌ها، نبود نظارت الکترونیکی، یا حتی تجربه شخصی افراد باشد.
نقش پلیس در ایجاد حس امنیت
سردار علی مؤیدی، رئیس پلیس پیشگیری فراجا، پیش‌تر در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، با تأکید بر اهمیت حس امنیت، گفت: "احساس امنیت به مؤلفه‌های فراوانی بستگی دارد؛ بخش‌هایی از این حس به رفاه، آسایش، توسعه شهرها و امکانات برمی‌گردد و یک بخش آن در واقع خود امنیت است."
او توضیح داد که عواملی مانند طراحی صحیح خیابان‌ها، نصب دوربین‌های نظارتی و روان‌سازی تردد می‌توانند به تقویت حس امنیت کمک کنند. وی افزود: "احساس امنیت صرفاً مربوط به پلیس، گشت، پاسگاه و کلانتری نیست؛ مؤلفه‌های فراوانی در احساس امنیت ایفای نقش می‌کند که یکی از آنها در واقع حضور پلیس و خدمت دادن پلیس است."
پلیس به‌عنوان هماهنگ‌کننده
نقش پلیس تنها به اجرای وظایف امنیتی محدود نمی‌شود. سردار مؤیدی بیان کرد: "پلیس در واقع مدیری است که باید همه بخش‌ها را به هم وصل کند و بین دستگاه‌های مختلف هماهنگی ایجاد کند." این رویکرد نشان‌دهنده‌ی مسئولیت فراتر از بعد عملیاتی پلیس است. هماهنگی میان دستگاه‌های مختلف، از شهرداری‌ها تا سازمان‌های مرتبط با رفاه اجتماعی، برای تقویت حس امنیت ضروری است.
چرا حس امنیت اهمیت دارد؟
درک امنیت باعث آرامش روانی شهروندان و تقویت اعتماد عمومی می‌شود. زمانی که مردم حس کنند که فضاهای شهری ایمن هستند و پلیس حضوری ملموس و حمایت‌گر دارد، اعتماد به نهادهای امنیتی نیز افزایش می‌یابد. این امر می‌تواند تأثیر مستقیم بر کیفیت زندگی، کاهش استرس و بهبود شاخص‌های روانی جامعه داشته باشد.
راهکارهایی برای تقویت حس امنیت
1. بهبود زیرساخت‌های شهری: خیابان‌های روشن، حذف نقاط کور و نصب دوربین‌های نظارتی، اولین گام‌ها در این زمینه هستند.
2. تعامل نزدیک پلیس با جامعه: حضور پلیس در محله‌ها، ارتباط دوستانه با شهروندان و توجه به مشکلات محلی می‌تواند حس امنیت را تقویت کند.
3. آموزش و اطلاع‌رسانی: آگاه‌سازی عمومی درباره اقدامات امنیتی و موفقیت‌های پلیس در کاهش جرم، تأثیر مثبتی بر درک امنیت دارد.
4. همکاری میان‌بخشی: تقویت هماهنگی میان نهادهایی مانند شهرداری، وزارت راه و نیروهای انتظامی برای ایجاد زیرساخت‌های ایمن و خدمات رفاهی.
حس امنیت تنها با آمار و ارقام جرم و جنایت تقویت نمی‌شود. این حس، محصول تعامل عوامل متعددی است که پلیس تنها بخشی از آن را تشکیل می‌دهد. اما پلیس می‌تواند نقشی کلیدی در هماهنگی و یکپارچه‌سازی این عوامل ایفا کند.
همان‌طور که سردار مؤیدی اشاره کرد، "باید بستری فراهم شود که شهروندان، در کنار امنیت عینی، امنیت را احساس کنند." تنها در سایه این تعامل و همکاری است که می‌توان جامعه‌ای امن‌تر و با کیفیت زندگی بهتر ایجاد کرد.
انتهای پیام/
