به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری خبرآنی، طیبه مجردیان: چندی پیش پایگاه خبری خبرآنی در راستای پرونده مهدکودک‌ها و بررسی نحوه اجرایی شدن تبصره 3 ماده 22 قانون جوانی جمعیت مبنی بر ایجاد مهدکودک در سازمان‌های دولتی، بازدیدی از مهدکودک دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام داد.
در نتیجه این بازدید گزارشی با عنوان "توسعه مهدهای سازمانی انگیزه و خلاقیت می‌خواهد نه بودجه" در پایگاه خبری خبرآنی منتشر و دانشگاه علوم پزشکی ایران به عنوان دانشگاهی موفق در توسعه مهدکودک‌های سازمانی معرفی شد.
در مقدمه گزارش به این موضوع اشاره شده که با گذشت سه سال از ابلاغ قانون جوانی جمعیت، بسیاری از سازمان‌ها و ادارات دولتی هنوز عملکرد قابل قبولی در ایجاد مهدکودک‌های سازمانی نداشته‌اند و طبق آخرین آمار، تنها 25 درصد دستگاه‌های دولتی موفق به تأسیس مهدکودک شده‌اند.
با این حال، دانشگاه علوم پزشکی ایران نه‌تنها در پردیس اصلی خود مهدکودک ایجاد کرده است، بلکه در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی تحت مدیریت خود نیز گام‌های مهمی برداشته است. از جمله این مراکز می‌توان به بیمارستان امام خمینی (ره) در شهریار، بیمارستان حضرت فاطمه (س) در رباط کریم، بیمارستان امام حسین (ع) در بهارستان و سایر مجموعه‌های درمانی اشاره کرد که در آن‌ها روند توسعه، ارتقا و تجهیز مهدکودک‌ها در حال انجام است.
در این گزارش، یکی از عوامل کلیدی موفقیت دانشگاه علوم پزشکی ایران در توسعه مهدکودک‌ها، «تشکیل شورای سیاستگذاری مهدکودک» عنوان شده است. این شورا به ریاست معاون توسعه و مدیریت منابع دانشگاه و با حضور مسئولان مختلف دانشگاه تشکیل شده است.
به نظر می‌رسد این ساختار قوی، راهکاری مؤثر برای رفع موانع بوروکراسی در تخصیص بودجه و امکانات بوده و پشتوانه‌ای قدرتمند برای تصمیم‌گیری‌های مرتبط با مهدکودک‌ها فراهم کرده است. این شورا با تسهیل فرآیندهای اداری و کاهش درگیری‌های زمان‌بر، امکان اجرای سریع‌تر و کارآمدتر پروژه‌های مرتبط با توسعه مهدکودک‌های سازمانی را فراهم کرده است.
اما به‌تازگی و در اقدامی غیرمنتظره، مطلع شدیم که رئیس جدید دانشگاه علوم پزشکی ایران، همراه با مدیریت پشتیبانی رفاهی، در نخستین روزهای فعالیت خود و بدون هماهنگی با معاونت توسعه، دبیر شورای سیاستگذاری مهدکودک و خود شورا را منحل کرده‌اند.
این تصمیم ناگهانی، پرسش‌ها و نگرانی‌هایی را درباره آینده روند توسعه مهدکودک‌های سازمانی در این دانشگاه به وجود آورده است. با توجه به عملکرد موفق شورای سیاستگذاری و نقش کلیدی آن در توسعه مهدکودک‌ها و تحقق قانون جوانی جمعیت، این سوال مطرح می‌شود که تصمیم اخیر رئیس دانشگاه بر چه اساسی گرفته شده و آیا این اقدام می‌تواند به‌طور ناخواسته مانعی در مسیر پیشرفت و توسعه مهدکودک‌ها ایجاد کند؟
باید دید دانشگاه علوم پزشکی ایران، که تا پیش از این به‌عنوان دانشگاهی موفق و پیشرو در توسعه مهدکودک‌های سازمانی شناخته می‌شد؛ چه تصمیماتی برای ادامه مسیر اتخاذ خواهد کرد و با توجه به تغییرات صورت گرفته آیا روند توسعه مهدکودک‌ها در دانشگاه علوم پزشکی ایران مچنان با قوت ادامه خواهد یافت یا این اقدامات به کندی در اجرای برنامه‌ها منجر خواهد شد؟
انتهای پیام/
