به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، سازمان خدمات تغییرات اقلیمی کوپرنیک، نهادی وابسته به اتحادیه اروپا که گرمایش جهانی را رصد می‌کند، اعلام کرد که سال 2024 به‌طور میانگین 1.5 درجه سانتی‌گراد گرم‌تر از سطوح قبل از صنعتی شدن خواهد بود. این بدان معناست که بشر از آستانه بحرانی تعیین‌شده در توافق‌نامه پاریس در سال 2015 عبور کرده است.
زمین در مسیر ثبت گرم‌ترین سال تاریخ و عبور از آستانه بحرانی افزایش دمای 1.5 درجه است و دانشمندان اقلیم‌شناسی مدت‌هاست که افزایش دمای 1.5 درجه را به عنوان نقطه عطفی مهم برای جلوگیری از فاجعه شناسایی کرده‌اند.
سامانتا برگس؛ معاون سازمان خدمات تغییرات اقلیمی کوپرنیک اظهار کرد: «پس از 10 ماه از سال 2024، تقریباً یقین داریم که این سال گرم‌ترین سال ثبت‌شده خواهد بود و برای اولین بار دمای آن بیش از 1.5 درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطوح قبل از صنعتی شدن خواهد بود. این رکورد جدید باید محرکی برای افزایش تعهدات در کنفرانس تغییرات اقلیمی آتی، COP29 باشد.»
این اعلامیه در حالی منتشر شد که کشورهای جهان برای حضور در بیست و نهمین کنفرانس اقلیمی COP در باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان، گرد هم آمده‌اند.
داده‌های حاصل از ماهواره ERA5 نشان می‌دهد که دمای جهانی در سال 2024 به‌طور متوسط 1.55 درجه سانتی‌گراد بالاتر از میزان 1.48 درجه در سال 2023 بوده است. همچنین این گزارش به رخدادهای آب‌و‌هوایی شدید در سال 2024، از جمله سیل‌های شدید در اسپانیا و ذوب سریع یخ‌های قطب جنوب اشاره دارد.
دکتر کن کالدیرا؛ دانشمند علوم جوی از مؤسسه علوم کارنگی معتقد است که عبور از آستانه 1.5 درجه سانتی‌گراد می‌تواند نقطه عطفی ویرانگر باشد.
او گفت: «عبور از دمای 1.5 درجه سانتی‌گراد برای اولین بار در تاریخ بشریت بی‌سابقه است. با این حال، مهم است به یاد داشته باشیم که هر انتشار دی‌اکسید کربن باعث افزایش دیگری در گرمایش جهانی می‌شود و هر انتشاری که از آن جلوگیری کنیم، یک گام به سمت مهار گرمایش جهانی است.»
بی‌بی‌سی نوشت: با انتخاب مجدد دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده، انتظار می‌رود که این کشور تعهدات اخیر خود برای حفاظت از محیط‌زیست را نقض کند؛ چراکه کارشناسان اقلیمی از انکار تغییرات اقلیمی توسط ترامپ و تضعیف قوانین زیست‌محیطی توسط او نگران‌اند. هرچند، ایالات متحده تنها عامل انتشار گازهای گلخانه‌ای نیست.
بر اساس آمارها پیشرفت قابل توجهی در کاهش انتشار کربن در برخی کشورها از جمله ایالات متحده صورت گرفته، اما این کاهش‌ها در مقابل افزایش انتشار در دو کشور پرجمعیت چین و هند کم‌اثر است. جمعیت مهم است. در حالی که کشورهای در حال توسعه به بهبود سطح زندگی خود ادامه می‌دهند، به ویژه با برق‌رسانی به همه، این اقدام باید با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و نه با سوختن زغال‌سنگ، نفت و گاز انجام شود. به دلیل اثرات جانبی آن بر تغییرات اقلیمی، هزینه‌های واقعی استفاده از سوخت‌های فسیلی به‌درستی درک نشده است. در واقع، نیاز مبرمی به کربن‌زدایی اقتصاد تمام کشورها و تعیین قیمت مناسب برای انتشار کربن وجود دارد.
انتهای پیام/
