به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، پژوهشی جدید به سرپرستی دانشمندان دانشگاه پنسیلوانیا نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها در جو می‌توانند بر آب‌وهوا و تغییرات اقلیمی تأثیر بگذارند.
میکروپلاستیک‌ها که ذرات پلاستیک با اندازه‌ای کمتر از پنج میلی‌متر هستند، در برخی از بکرترین نقاط زمین یافت شده‌اند، از اعماق گودال ماریانا گرفته تا قله اورست و ابرهای کوهستانی چین و ژاپن، حتی این ذرات در مغز انسان، معده لاک‌پشت‌های دریایی و ریشه گیاهان نیز شناسایی شده‌اند.
بر اساس مطالعه‌ای که در نشریه ACS ES&T Air منتشر شد، ریزپلاستیک‌ها به عنوان ذرات هسته‌گذاری یخ عمل می‌کنند و در شکل‌گیری کریستال‌های یخ در ابرها نقش دارند. به گفته میریام فریدمن؛ استاد شیمی دانشگاه پنسیلوانیا و نویسنده اصلی این مقاله، این یافته‌ها نشان می‌دهد که ریزپلاستیک‌ها می‌توانند بر الگوهای بارش، پیش‌بینی آب‌وهوا، مدل‌سازی اقلیم و حتی ایمنی هواپیماها تأثیر بگذارند.
فریدمن توضیح می‌دهد: «با تحقیقاتی که طی دو دهه گذشته انجام شده، می‌دانیم که ریزپلاستیک‌ها تقریباً همه‌جا حضور دارند و اکنون مشخص شده که برای درک تأثیر آنها بر سامانه‌های اقلیمی باید بیشتر بدانیم.»
در این پژوهش، دانشمندان چهار نوع ریزپلاستیک شامل پلی‌اتیلن کم‌چگالی (LDPE)، پلی‌پروپیلن (PP)، پلی‌وینیل کلراید (PVC) و پلی‌اتیلن ترفتالات (PET) را بررسی کرده و به این نتیجه رسیدند که ذرات ریزپلاستیک باعث منجمد شدن آب در دماهای 5 تا 10 درجه گرم‌تر از حد معمول می‌شوند. این موضوع نشان می‌دهد که وجود هر نوع عیب یا نقص در قطرات آب مانند ذرات گرد و غبار، باکتری‌ها یا ریزپلاستیک‌ها می‌تواند فرآیند هسته‌گذاری و تشکیل یخ را در دماهای بالاتر تحریک کند.
فریدمن تأکید می‌کند که این یافته‌ها نشان می‌دهد که ریزپلاستیک‌ها احتمالاً همین حالا هم بر آب‌وهوا و اقلیم اثرگذارند، اما این اثرات به‌طور کامل روشن نیست. طبق این پژوهش، ابرهای ترکیبی مانند کومولوس، استراتوس و نیمبوس که حاوی ترکیبی از آب مایع و یخ هستند، می‌توانند در سراسر جو و حتی در شکل ابرهای سندانی که طی طوفان‌ها تشکیل می‌شوند، گسترده شوند و این‌ها نیز در معرض تأثیر ریزپلاستیک‌ها قرار دارند.
فریدمن می‌گوید که ابرها به طور کلی با انعکاس تشعشعات خورشیدی، زمین را خنک می‌کنند، اما برخی از ابرها در ارتفاعات خاص می‌توانند با نگه داشتن انرژی منتشرشده از زمین اثر گرمایی داشته باشند. میزان آب مایع نسبت به یخ در ابرها تعیین‌کننده اثر گرم‌کننده یا خنک‌کننده آنهاست. اگر ریزپلاستیک‌ها در شکل‌گیری این ابرهای ترکیبی نقش داشته باشند، احتمالاً بر اقلیم نیز تأثیرگذارند، هرچند مدل‌سازی این تأثیر دشوار است.
همچنین پژوهشگران دریافتند که فرایندهای شیمیایی محیطی می‌توانند توانایی تشکیل یخ در ریزپلاستیک‌ها را تغییر دهند. برای شبیه‌سازی این شرایط، ریزپلاستیک‌ها را در معرض نور، اوزون و اسیدها قرار دادند و مشاهده کردند که این عوامل باعث کاهش توانایی تشکیل یخ در LDPE، PP و PET می‌شود، اما برعکس، توانایی PVC در این زمینه را افزایش می‌دهد.
گام بعدی این پژوهشگران بررسی افزودنی‌های پلاستیکی مانند نرم‌کننده‌ها است تا به درک بهتری از چگونگی تأثیرگذاری پلاستیک‌های رایج بر جو زمین دست یابند.
انتهای پیام/
