به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، گروهی از محققان دانشگاه استنفورد یک راه حل بسیار ساده یافته اند که مولکول های هر دارویی را به شکل قرص خوراکی در می آورد. این فناوری با استفاده از داروهای شیمی درمانی روی موش ها آزمایش شد که به طور معمول با تزریق قطره ای به بدن بیماران منتقل می شود.
در اصل محققان یک برچسب مولکولی کوچک ابداع کردند که به بیشتر مولکول های دارو می چسبد و آنها را به قرص های خوراکی موثرتری تبدیل می کند. این بدان معنا است که نه تنها قرص های معمول با دوزهای معمول یا کمتر به کار می روند، بلکه داروهای دیگری که هم اکنون به طور خوراکی مهیا نیستند، نیز به این شکل در دسترس قرار می گیرند.
مارک اسمیت رهبر تحقیق می گوید: این راه حلی بسیار ساده برای حلی مشکلی بسیار قدیمی است.
مشکل بسیاری از داروهای خوراکی «دسترسی زیستی» یا میزان دوز مورد نیاز برای جذب در بدن انسان است. به طور معمول داروها باید حلال در آب باشد تا در معده حل و وارد جریان خون شود. از سوی دیگر دارو باید در روغن نیز حل شود تا بتواند به سلول ها وارد شود.
انجام هر دو فرایند کاری مشکل است بنابراین بسیاری از داروها چالش حل شدن در آب را رها و روی حلالیت در روغن تمرکز می کنند که نیازمند تزریق قطره چکانی است.
اما برچسب جدید طوری طراحی شده تا حلالیت مولکول دارویی که به آن می چسبد را تغییر دهد این فرایند با حل شدن دارو در آب شروع می شود اما همزمان با گذر دارو از دیواره معده یا روده، آنزیم های آنجا، برچسب را جدا می کنند. به این ترتیب زمانی که دارو به جریان خون می رسد حلال در روغن و آماده تاثیرگذاری می شود.
محققان برای نمایش این روش نسخه قرصی از داروهای شیمی درمانی را به موش هایی دادند که به طور معمول باید با تزریق قطره چکانی آن را دریافت می کردند. آنها در این مرحله از دارویی به نام «ومورافنیب» (vemurafenib) استفاده کردند که برای درمان سرطان به کارمی رود. این دارو در آب حل نمی شود بنابراین بیماران باید روزانه ۲ قرص بزرگ مصرف کنند تا مقدار کمی از دارو وارد بدنشان شود.
اما به محض اینکه محققان برچسب مورد نظر را به مولکول دارو چسباندند، قابلیت دسترسی زیستی آن به ۱۰۰ درصد رسید. این بدان معناست که دوزهای کوچکی از دارو نیاز است و بدن بیماران بیشتری نسبت به این روش درمانی پاسخ می دهد.
