به گزارش خبرنگار فضا و نجوم پایگاه خبری خبرآنی، محرم غیاثوند؛ رئیس گروه فضایی صاایران در نشست «آخرین دستاوردها و پروژه‌ها در حوزه ماهواره» که به مناسبت هفته جهانی فضا در دانشگاه صنعتی امیرکبیر برگزار شد، با اشاره به تاریخچه صنعت فضایی در جهان و ایران گفت: از سال 1385 در ایران توجه به پرتابگر و ماهواره بومی آغاز شد و اکنون 25 سال است که صنعت فضایی در ایران شروع به فعالیت کرده است.
وی ادامه داد: اقدامات انجام شده منجر به این شد که در سال 1387 اولین ماهواره به نام «ماهواره امید» پرتاب شود. البته این ماهواره عملیاتی نبود و بیشتر با هدف گذر از تحقیقات به سمت ورود به صنعت فضایی انجام شد.
رئیس گروه فضایی صاایران با اشاره به شکست‌ها و موفقیت‌های صنعت فضایی در دنیا گفت: شوروی سابق بین 700 تا 800 پرتاب زیرمداری و چندین پرتاب مداری داشت و دوازدهمین پرتاب مداری آن‌ها موفقیت‌آمیز بود. در کشور ما، دومین پرتاب موفقیت‌آمیز بود و همین موضوع باعث شد که توقعات از صنعت فضایی در کشور افزایش یابد.
وی با تأکید بر اینکه صنعت فضایی یک صنعت پیچیده است و باید گام به گام در آن پیشرفت کرد، ادامه داد: بعد از پرتاب ماهواره امید، هدف ما این بود که اقدامات ما از سطح تحقیقات گذر کند و به یک صنعت فضایی عملیاتی تبدیل شود که به ما خدمات ارائه دهد. تاکنون 27 تا 28 ماهواره پرتاب شده‌اند که در همین راستا بوده است.
غیاثوند با اشاره به اینکه بسیاری از پرتاب‌هایی که در رسانه‌ها مشاهده می‌کنیم موفقیت‌آمیز نبوده و نتیجه‌ای به همراه نداشته است، گفت: صنعت فضایی بیشتر از آنچه که در اخبار می‌بینیم ناکامی داشته اما در رسانه‌ها تنها موفقیت‌ها مطرح می‌شوند.
وی با بیان تجربیات دانشمندان مختلف در طول تاریخ و اهمیت شکست در توسعه علم، اظهار کرد: البته ژورنال‌ها به طور معمول نتایج منفی را منتشر نمی‌کنند، اما اگر این نادستاوردها نبود، موفقیت‌ها هم حاصل نمی‌شد.
رئیس گروه فضایی صاایران افزود: 5 تا 6 ماهواره موفقیت‌آمیز بوده‌اند. من شخصاً 16 ماهواره ناموفق دیده‌ام و هر بار که چنین اتفاقی افتاد، بخشی از موهای من سفید شد.
وی تأکید کرد: شکست در حوزه فضایی به معنای واقعی کلمه وجود ندارد، مگر اینکه از آن بترسیم و ناامید شویم. مشکلات زیادی در حوزه توسعه فناوری وجود دارد و باید آمادگی و صبر لازم برای این حوزه را داشته باشیم. امیدواریم نسل بعدی مسیر را با سرعت بیشتری طی کنند.
غیاثوند با اشاره به اهمیت مشارکت بین‌المللی در صنعت فضایی، گفت: بیشتر کشورها به جز دو کشور پیشتاز در این حوزه، فعالیت فضایی خود را به‌صورت همکاری بین‌المللی انجام می‌دهند. آخرین کشوری که به صورت مستقل در این زمینه فعالیت می‌کند، ما هستیم و همین امر کار را پیچیده‌تر کرده است.
وی با اشاره به ظرفیت‌های مناسب فعالیت در صنعت فضایی گفت: در حال حاضر در حوزه نانوماهواره‌ها و میکروماهواره‌ها، دانشگاه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان ظرفیت و دانش خوبی دارند. ما به دنبال ایجاد یک فضای مشترک بینابینی هستیم تا بتوانیم با هم همکاری کنیم. فعالیت در حوزه ماهواره‌های بزرگ از عهده شرکت‌های خصوصی برنمی‌آید.
رئیس گروه فضایی صاایران درباره پرتابگرهای موجود نیز گفت: ماهواره‌بر قائم 100 می‌تواند ماهواره‌هایی تا 100 کیلوگرم را در مدار لئو پرتاب کند و پرتابگر سیمرغ مینی‌ماهواره‌هایی تا 250 کیلوگرم را به مدار لئو می‌برد.
وی افزود: خوشبختانه فناوری‌های جهانی به سمتی پیش رفته‌اند که در حوزه‌هایی که کشور توانمند است، می‌توانیم فعالیت کنیم. با همین ماهواره‌های فعلی قادر به انجام عملیات‌های مختلف هستیم.
غیاثوند در مورد ماهواره چمران توضیح داد: ماهواره چمران یک میکروماهواره است که وظیفه آن مانور مداری است. این مانور برای اتصال سامانه‌های فضایی و استقرار سامانه‌های بزرگ در فضا استفاده میشود. همچنین در منظومه‌های فضایی کاربرد دارد و این کار با استفاده از مانور فضایی امکان‌پذیر است.
وی خاطرنشان کرد: خوشبختانه ماهواره چمران اولین ماهواره‌ای است که مأموریت خود را به‌طور کامل و طی دو هفته به پایان رسانده است.
رئیس گروه فضایی صاایران با تأکید بر اینکه صنعت فضایی چندتخصصی است، ادامه داد: باید در دانشگاه‌ها یاد بگیرند که کار تیمی انجام دهند. ما تنها به شرکت‌های دانش‌بنیانی که سامانه‌ساز هستند نیاز نداریم، بلکه به رشته‌های تخصصی متعددی نیاز است. به شرکت‌های دانش‌بنیانی در دانشگاه‌ها نیاز داریم که زیرسیستم‌ها را بسازند، هزینه‌ها را کاهش دهند و رقابت را افزایش دهند.
وی ادامه داد: بخشی از فعالیت فضایی تحقیقاتی است و بخش دیگر آن که جدی‌تر است در مراکز رشد و شرکت‌های دانش‌بنیان انجام میشود. دانشگاه‌های مالک اشتر، علم و صنعت و امیرکبیر مثال‌های خوبی از همکاری‌های ما در این زمینه هستند.
غیاثوند درباره منظومه شهید سلیمانی گفت: منظومه شهید سلیمانی شامل حدود 20 ماهواره است که طی شش ماه پرتاب خواهند شد و تا پایان سال 1404 این منظومه به مدار خواهد رسید. این منظومه خدمات اینترنت اشیا را فراهم می‌کند.
انتهای پیام/
