در آستانه یک‌سالگی جنگ نوار غزه و همچنان با تداوم جنایات رژیم صهیونیستی در این باریکه و به‌طور کلی منطقه غرب آسیا، شهرک‌نشینان صهیونیست اغلب با حمایت ارتش رژیم اشغالگر با خشونتی بی‌رحمانه فلسطینیان را از سرزمین اجدادی خود در کرانه باختری اشغالی بیرون می‌کنند.
به گزارش خبرآنی، طی یک سال گذشته درحالیکه بیشتر توجه جهان به سمت جنگ غزه معطوف شده است، چندین نفر از ساکنان روستای بکر و زیبای «ام صفا» واقع در ۱۲ کیلومتری شمال رام‌الله توسط شهرک‌نشینان مسلح صهیونیستی که اغلب توسط ارتش رژیم اشغالگر حمایت می‌شوند، از خانه‌های خود رانده شده‌اند.
پایگاه خبری «میدل ایست آی» در گزارشی با اشاره به وضعیت فلسطینیان در کرانه باختری اشغالی می‌نویسد: «خشونت شهرک‌نشینان علیه فلسطینیان در کرانه باختری پدیده جدیدی نیست؛ جایی که بخش وسیعی از اراضی آن تحت کنترل غیرنظامی و ارتش اسرائیل است. اما از زمانی که جنگ غزه آغاز شد، تصاحب سرزمین‌ها و حملات خشونت‌آمیز شهرک‌نشینان با هدف اجبار فلسطینیان برای ترک خانه‌هایشان افزایش یافته است. این حملات در حالی رخ می‌دهند که محدودیت‌های گسترده موجب شده تا دسترسی فلسطینی‌ها به شهرها و روستا قطع شود.»
این پایگاه خبری مستقر در بریتانیا که وقایع مربوط به غرب آسیا را پوشش می‌دهد، تاکید می‌کند: «شهرک‌نشینان طی ماه‌های اخیر که با وجود چهره‌های راست‌افراطی در اسرائیل جسور و بی‌پروا شده‌اند، ویرانی کوه‌های حوالی روستای ام صفا را با هدف ایجاد یک پایگاه آغاز کرده‌اند.»
ساکنان منطقه مذکور به «میدل ایست آی» گفتند هنگامی که برای کمک به مقامات اسرائیلی مراجعه می‌کنند، با مخالفت مواجه شده و به آنها گفته میشود که با اسنادی که «مالکیت قانونی خود را بر زمین‌ها اثبات می‌کند، بازگردند.»
پس از جست‌وجوی گسترده، فلسطینی‌ها اسنادی را ارائه کردند که قدمت آن به صدها سال پیش از دوران عثمانی می‌رسد و نشان می دهد که در واقع مالکان قانونی، فلسطینیان هستند.
«حسین خصیب» از ساکنان این منطقه که دائما در ترس زندگی می‌کند و می‌داند که شاید او و خانواده‌اش قربانی بعدی باشند، به این پایگاه خبری گفت: «ما به اداره مدنی اسرائیل رفتیم به این امید که شهرک‌نشینان نتوانند زمین‌های ما را تصرف کنند. در نهایت مقامات اسرائیلی به ما گفتند که این زمین‌ها ملک دولتی است و نمی‌توانیم از آنها استفاده کنیم.»
سوءاستفاده از جنگ غزه
طبق «پیمان اسلو» در سال ۱۹۹۵، کرانه باختری به سه بخش از جمله مناطق B، A و C تقسیم‌بندی شد.
منطقه سی، که حدود ۶۰ درصد از کرانه باختری را شامل میشود، قرار بود «به تدریج به حوزه قضایی فلسطین منتقل شود» اما پس از شکست روند صلح که در آن رژیم صهیونیستی از پایان اشغال خود و عقب‌نشینی نظامی خودداری کرد، این منطقه همچنان «تحت کنترل کامل نظامی و مدنی اسرائیل» است.
«خصیب» به پایگاه خبری «میدل ایست آی» گفت زمین‌ها و کوه‌هایی که در حال ویرانی هستند تنها ۱۵ متر با خانه او فاصله دارند. از زمانی که شهرک‌نشینان کار ساخت و ساز خود را آغاز کردند، او و برادرانش اخطاریه‌هایی دریافت کردند که به آنها دستور داده شد خانه‌هایشان را تخریب کنند.
او با پریشان حالی افزود: «ما هر روز در جهنم زندگی می‌کنیم. ما شب‌ها خواب نداریم زیرا آنها فقط به استفاده از بولدوزر راضی نمی‌شوند بلکه به خانه‌های ما نیز حمله می‌کنند. آنها از ما می‌خواهند که ترک مکان کنیم تا بتوانند تمام کوه را تصاحب کنند.»
به گفته شورای روستای «ام صفا»، شهرک‌نشینان صهیونیست به دنبال اتصال شهرک‌های «هالامیش» و «آترت» هستند که پس از بیرون راندن صدها فلسطینی از سرزمین‌های اجدادی خود ایجاد شده‌اند.
در حال حاضر تنها ۷۲۰ فلسطینی در «ام صفا» باقی مانده‌اند که بسیاری از آنها زمینی برای ساخت خانه‌های جدید ندارند. در همین حال، رژیم صهیونیستی ورودی‌های شرقی و غربی روستا را بسته و رفت و آمد تجاری و افراد غیرنظامی را شدیدا محدود کرده است.
به گفته ساکنان، گروه‌های حقوق بشری و کارشناسان، وضعیت «ام صفا» چیز جدیدی نیست و در حال حاضر به بخشی از تلاش گسترده شهرک‌نشینان و رژیم صهیونیستی بدل شده تا از جنگ غزه برای «افزایش فشار بر جوامع فلسطینی جهت کوچ اجباری» استفاده کند.
سازمان مستقل «صلح اکنون»، یک سازمان اسرائیلی که از راه‌حل ۲ دولتی و پایان اشغالگری بر سرزمین‌های فلسطینی حمایت می‌کند، اعلام کرد: «اسرائیل میلیون‌ها دلار را برای حفاظت از مزارع کوچک و بدون مجوز یهودیان در کرانه باختری و ایمن‌سازی پایگاه‌ها در شهرک‌ها اختصاص داده است تا آنها را به شهرک‌هایی تمام‌عیار تبدیل کند.»
«حسن ملیحات» ناظر کل سازمان «البیدر» مدافع حقوق فلسطینی‌های روستایی به پایگاه خبری «میدل ایست آی» گفت: «اسرائیل، با صدور مجوز برای ایجاد شهرک‌های روستایی، شهرک‌نشینانی را که به دنبال کنترل دره اردن هستند، جسور و بی‌پروا کرده است. اکنون مسئولیت مداخله و حمایت از حقوق مردم بر عهده جامعه بین‌المللی است تا آنها بتوانند در سرزمین خود باقی بمانند.»
انتهای پیام
