به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از فیوچریسم، محققان دانشگاه جنوب کالیفرنیا در پژوهشی جدید تاثیرات مخرب آلاینده های خطرناکی که ماهواره ها به فضا تزریق می کنند مانند اکسیدهای آلومینیوم را بررسی کرده اند.این گازها هنگامی که ماهواره ها دوباره وارد اتمسفر زمین می شوند، می سوزند.
طبق یافته های محققان ماهواره های درحال مرگ به تبخیر قابل توجه اوزون منجر می شوند. اوزون در حقیقت مانند ضد آفتاب زمین عمل می کند و سیاره خاکی را از انبوه اشعه های ماورابنفش خورشید محافظت می کند.
هرچند محققان درپژوهش خود به طور گسترده روی آلاینده هایی پراکنده شده از موشک ها هنگام پرتاب تمرکز کرده بودند، اما آنها متوجه تاثیر هزاران ماهواره بازنشسته و بدون عملکرد که در اتمسفر زمین می سوزند، شدند.
اما این یافته ها سرآغاز ماجراست. شرکت اسپیس ایکس هم اکنون ۶ هزار ماهواره به مدار زمین فرستاده و تصمیم دارد هزاران دستگاه دیگر نیز به فضا بفرستد و شرکت های دیگر نیز سعی دارند با آن رقابت کنند.
جوزف وانگ یکی از مولفان ارشد پژوهش می گوید: مردم اخیرا به این فکر افتاده اند که چنین خوشه های ماهواره ای چالش برانگیز می شوند. ما یکی از نخستین تیم های تحقیقاتی بوده ایم که تاثیرات این امور را بررسی کردیم.
از آنجا که عملا نمی توان به خوانش دقیقی از نوع آلاینده های ماهواره ها هنگام ورود دوباره به اتمسفر زمین دست یافت، محققان فقط می توانند تاثیر آنها بر محیط اطرافشان را بررسی کنند.
با مطالعه آنکه چگونه فلزات معمولی که در ساخت ماهواره ها به کار می روند با یکدیگر واکنش نشان می دهند، محققان تخمین زدند در ۲۰۲۲ میلادی وجود آلومینیوم در اتمسفر۳۰ درصد بیشتر شده است.
آنها متوجه شدند یک ماهواره ۵۵۰ پوندی طی فرایند ورود دوباره به زمین، حدود ۶۶ پوند نانوذارت اکسید آلومینیوم تولید می کند که ۳۰ سال طول می کشد تا وارد اتمسفر زمین شود.
در کل اگر ابر خوشه های ماهواره ای مانند اسپیس ایکس طبق برنامه ریزی گسترش یابند، سطح اکسیدهای آلومینیوم در اتمسفر سالانه به میزان ۶۴۶ درصد نسبت به سطوح طبیعی افزایش یابد.
از آنجا که محققان تازه این روند را آغاز کرده اند، آینده چندان روشن به نظر نمی رسد.
