در حرکت «پیشرفت مبتنی‌بر دانش»، لازم است که برقراری نسبت صحیح با مسائل بومی و توانمندی‌های مردم مناطق مختلف، در اولویت بالای نظام مسائل و مجموعه‌های حاکمیتی و علمی فناورانه کشور باشد. حل مسائل مردم باعث ارتقای فناوری، توسعه بازار و رشد خود مجموعه‌های دانش‌بنیان کوچک می‌شود و زنجیرۀ ارزش قدرتمندی شکل می‌گیرد که از همه‌طرف برای مردم و کشور بازدهی دارد. نهادهای دانش‌بنیان، بهترین تجربه مردمی‌سازی اقتصاد در طی این چند دهه هستند و هر میزان این مجموعه‌ها با حل مسائل بیشتر مردم در استان‌ها و مناطق بومی درگیر بشوند، گستره اقتصاد مردمی ما نیز بیشتر می‌شود.
به گزارش خبرآنی، حجت‌الاسلام "سعید پورمهدوی"، روحانی جوان و اهل استان خراسان جنوبی است که با کمک دو شرکت فناور هم‌استانی‌اش، برای حل یکی از مشکلات بومی و اساسی استانش، قدم‌های خوبی برداشته است.
کتاب "ترشِ شیرین" با اولین قدم‌های وی در روزگار کودکی و آشنایی با مشکلات زرشک‌کاران آغاز می‌شود و تا روزگار جوانی و بازگشتش به روستای اجدادی، ادامه پیدا می‌کند؛ دغدغه و تلاشی دائمی که در نهایت او را به تدوین «طرح جامع تحول زرشک» می‌رساند؛ طرحی که اجرایی‌کردنش به‌تنهایی امکان‌پذیر نبود. با پای‌کار آمدن مردم و با تشکیل یک تعاونی تولیدی، نقش‌آفرینی فناورانهٔ دو مهندس جوان بیرجندی به نام‌های "عباسی" و "توکلی" در نهایت حمایت مؤسسه تحقیق و توسعه دانشمند در نمایشگاه آبادیران، اجرای این طرح آغاز می‌شود. روایت خواندنی پیوند مبارک میان سه عامل تحول‌آفرین مردم، توانمندی‌های فنی متخصصین و پشتیبانی‌های حاکمیتی و نتایج شیرین آن، به‌تفصیل در کتاب «ترشِ شیرین» آمده است.
این کتاب به‌قصدِ بازتاب یک تجربه موفق مردمی در جهت ترویج و الگوسازی حرکت فناورانهٔ کشور، با حمایت دبیرخانه برنامهٔ ملّی آبادیران، توسط خانهٔ هنر و رسانه پیشرفت، برای چاپ آماده شده است.
در حرکت «پیشرفت مبتنی‌بر دانش»، لازم است که برقراری نسبت صحیح با مسائل بومی و توانمندی‌های مردم مناطق مختلف، در اولویت بالای نظام مسائل و مجموعه‌های حاکمیتی و علمی فناورانه کشور باشد.
حل مسائل مردم باعث ارتقای فناوری، توسعه بازار و رشد خود مجموعه‌های دانش‌بنیان کوچک می‌شود و زنجیرۀ ارزش قدرتمندی شکل می‌گیرد که از همه‌طرف برای مردم و کشور بازدهی دارد. نهادهای دانش‌بنیان، بهترین تجربه مردمی‌سازی اقتصاد در طی این چند دهه هستند و هر میزان این مجموعه‌ها با حل مسائل بیشتر مردم در استان‌ها و مناطق بومی درگیر بشوند، گستره اقتصاد مردمی ما نیز بیشتر می‌شود.
برشی از کتاب را می‌خوانیم:
زیر گوشِ هم پچ‌پچ می‌کردند «تهرانیا چه دستگاه‌های خفنی می‌سازن! دمشون گرم!» دستگاه‌ها را که پایین گذاشتند و ایستادند تا نفسی تازه کنند؛ گفتم:«این هنر دست بچه‌های همین‌جاست. همشهریای خودمون ساختنش!» با ناباوری یک نگاهشان به دستگاه‌ها بود و یک نگاهشان به من؛ «نه بابا! راست می‌گی حاجی؟» دو سه‌تای‌شان دور دستگاه‌ها چرخیدند و چشم ریز کردند و با دقت بیشتری دستگاه‌ها را ورانداز کردند. گفتم: «چرا که نه! مهندسای بیرجندو دست‌کم گرفتینا! اینم بگم که این اولین دستگاه شست‌وشوی زرشک تو ایرانه» این جمله را که شنیدند، چشم‌هایشان پُر شد از شوق و با غرور بیشتری دستگاه‌ها را بردند سمت کارگاه.
کتاب «ترشِ شیرین» با مصاحبه پژمان عرب و نویسندگی لیلا پارسافر، در ۱۶۰ صفحه، توسط انتشارات ایران به چاپ رسیده است.
انتهای پیام
