به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، پروتئین آناپلاستیک لنفوم کیناز(ALK) به رشد سلول ها کمک می کند. این ماده از ژن aLK ساخته می شود که برخی سرطان ها از جمله «سرطان ریه سلول غیر کوچک»(NSCLC) ممکن است تنظیمات آن را تغییر دهند و در نتیجه بیماری رشد می کند و گسترش می یابد. NSCLCیکی از دو نوع اصلی سرطان ریه است که حدود ۸۰ تا۸۵ درصد موارد ابتلا به سرطان ریه را تشکیل می دهد و تومورهای ALK در ۳تا۵ درصد این موارد به وجود می آیند. سرطان NSCLC با ALK مثبت بسیار تهاجمی تر است و در افراد جوان با سابقه سیگار کشیدن اندک یا بدون چنین سابقه ای دیده می شود.
لورلاتینیب(Lorlatinib)که سومین نسل از داروی بازدارنده ALK است، جدیدترین دسته از داروها به شمار می رود که درمان استاندارد برای بیماران مبتلا به NSCLC شناخته شده است. یک تحقیق بالینی بین المللی جدید به رهبری محققان مرکز تحقیقات سرطان پیتر مک کالوم در ملبورن استرالیا تاثیردارو بر پیشرفت بلند مدت بیماری در بیمارانی NSCLCبا ALKمثبت را بررسی کرد و نتایج آن خارق العاده بود.
بن سالومون محقق ارشد پژوهش در این باره می گوید: این نتایج خارق العاده هستند.
در مرحله سوم آزمایش بالینی ۲۹۶ بیمار مبتلا به NSCLCبا ALKمثبت که قبلا درمان نشده بودند، به طور تصادفی لورلاتینیب یا کریزوتینیب( نخستین نسل داروی بازدارنده ALK) را دریافت کردند. لورلاتینیب به شکل قرص روزانه یک بار مصرف می شد و کریزوتینیب ۲ بار باید مصرف می شد. نکته کلید اولیه تحقیق زنده ماندن بیمار بدون پیشرفت بیماری بود. نکته کلیدی دوم نرخ زنده ماندن کلی بیمار بود. یک نکته کلیدی ثانویه دیگر نیز آن بود که آیا سرطان به مغز متاستاز کرده است یا خیر.
۵ سال پس از درمان، ۶۰ درصد بیمارانی که لورلاتینیب دریافت کرده بودند، بدون نشانه ای از پیشرفت بیماری زنده بودند، این در حالی است که فقط ۸ درصد بیماران دریافت کننده کریزوتینیب زنده ماندند. همچنین ریسک کاهش پیشرفت سرطان یا مرگ در بیماران دریافت کننده داروی نوین ۸۱ درصد و پیشرفت متاستاز مغز نیز ۹۴ درصد بود.
تحلیل جدید نشان می دهد لورلاتینیب به بیماران کمک کرده بدون پیشرفت بیماری شان مدت طولانی تری زنده بمانند.
