به گزارش پایگاه خبری خبرآنی، یکی از نتایج جهش های نرخ ارز، افزایش میل به صادرات مواد خام مورد نیاز واحد های تولیدی است. زیرا برای تولید کنندگان یا دلالان، صادرات مواد خام به دلیل افزایش قیمت ارز بیشتر از تولید محصول سودآوری دارد. این موضوع یکی از آسیب های جهش نرخ ارز به تولید در کشور است.
از این رو بعد از جهش نرخ ارز در سال 1397 وزارت صمت، صادرات فولاد و هر نوع فلز دیگر را با توجه به جمع آوری فلزات از سطح بازار و صادرات آن توسط بعضی از تجّار و در نتیجه بی بهره ماندن واحدهای تولیدی از دسترسی به مواد اولیه داخلی ممنوع اعلام کرد.
مطابق این بخشنامه تنها تولید کنندگانی که مجاز به صادرات فولاد و فلزات هستند که نیاز داخل را تامین کرده باشند و این موضوع منوط به رفع تعهدات تولید کننده در بورس کالا است.
این بخشنامه در نهایت در تاریخ 14 اسفند 1399 با شکایت یکی از صادر کنندگان به دیوان عدالت اداری لغو شد. دیوان عدالت اداری این بخشنامه را مخالف با بند (الف) ماده 23 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور دانست. از این تاریخ به بعد همه افراد یا شرکت هایی که از بورس کالا فولاد یا فلزات دیگر را خریداری می کردند این امکان را داشتند محصولات خریداری شده را صادر کنند.
چرا بازار صادراتی فلزات اساسی ما در حال از بین رفتن است؟
این موضوع به اذعان تولیدکنندگان اصلی فولاد و فلزات سبب برخی از مشکلات در حوزه صادرات آن ها شده اند. برای نمونه مدیر بازرگانی یکی از تولیدکنندگان اصلی مس در کشور مدعی برخی با خرید مس از بورس کالا و فروش ارزان تر نسبت به ما در ترکیه سبب از بین رفتن بازار صادراتی ما شده اند به طوریکه مشتری ما در ترکیه می گوید محصولات برند شما را ارزان تر از قیمت شما خریداری کردیم.
در حالی که عرضه مس در بورس کالا با قیمت کمتر از قیمت جهانی قرار بود برای تولید در داخل کشور مورد استفاده قرار بگیرد نه اینکه به صورت خام و آن هم با قیمت کمتر به کشور های دیگر صادر شود.
اتفاق دیگری که در این بین می افتد آن است که بسیاری از شرکت ها یا افرادی که با خرید فلزات از بورس آن ها را صادر می کنند از کارت های بازرگانی اجاره ای استفاده می کنند و ارز آن ها را دیر و یا کمتر به کشور باز می گردانند. از این رو برخی از کارشناسان معتقدند منوط کردن صادرات به شرکت های بزرگ و تولید کننده اصلی آن از جهت آنکه ارزشان را بهتر و با قیمت نیما به کشور بازمی گردانند برای کشور بهتر است.
محمدرضا گلرومفرد
انتهای پیام/
