به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، این سیستم به جای دوربین از فناوری سونار استفاده می کند که عمر باتری گجت را طولانی تر و حریم خصوصی را بهتر حفظ می کند.
فناوری های به کار رفته در این عینک GazeTrak و EyeEcho نام دارند که گروهی از محققان دانشگاه کرنل آنها را ابداع کرده اند. هر دو فناوری را می توان در یک عینک یا هدست واقعیت مجازی به کار برد. این فناوری ها کمتر از سیستم های مبتنی بر دوربین انرژی مصرف می کنند. همچنین آنها هیچ عکسی از صورت کاربر ثبت نمی کنند.
GazeTrakدر حال حاضر از یک بلندگو و ۴ میکروفون که اطراف یا داخل قاب عینک قرار گرفته اند، استفاده می کند. بلندگوها امواج صوتی غیرقابل شنیداری را منتشر می کنند که در کره چشم منعکس و به وسیله میکروفون ها ثبت می شود.
از آنجا که چشمان انسان کره هایی کاملاً گرد نیستند، هر پژواک در مدت زمان مختلفی به میکروفون ها می رسد که این امر به جهت کره چشم مرتبط است. بنابراین محققان با استفاده از نرم افزار مبتنی بر هوش مصنوعی که به طور بی سیم به یک موبایل یا لپ تاپ متصل می شود، می توانند جهت نگاه کاربر را ردیابی کنند. نکته مهم آنکه این فناوری تحت تاثیر سروصدای بلند در پس زمینه قرار نمی گیرد.
از سوی دیگر فناوریEyeEcho امواج صوتی می فرستد و پژواک آنها را دریافت می کند. فناوری این عمل را با یک بلندگو و یک میکروفون که در هر یک از ۲ طرف عینک و کنار دسته ها قرار دارد، انجام می دهد.
هرگونه حرکت نامحسوس پوست صورت روی فاصله زمانی که بین هر پالس انتشار یافته و پژواک دریافتی آن تاثیر می گذارد. نرم افزار هوش مصنوعی تفاوت های زمانی را با حرکات متمایز پوست همخوان می کند که حالات خاص صورت نیز همخوان می شود.
این سیستم پس از حدود ۴ دقیقه آموزش روی صورت ۱۲ فرد توانست دقت بالایی در خوانش حالات صورت به دست بیاورد. به گفته محققان این پروژه هم اکنون سیستم های دوربین محور متعددی برای تحقیقات یا حتی مقاصد تجاری توسعه یافته اند که حالات صورت و جهت نگاه را ردیابی می کنند. اما همه افراد تمایلی ندارند دوربین روی گجت های پوشیدنی از خودش و محیط اطرافش عکس و فیلم ثبت کند.
این فناوری برای خوانش صورت و مقاصد تحقیقاتی ابداع شده است.
