به گزارش پایگاه خبری خبر آنی، انسیه خزعلی معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده، روز دوشنبه در شصت و هشتمین نشست کمیسیون مقام زن سازمان ملل در نیویورک سخنرانی کرد.
متن کامل سخنان معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده، در شصت و هشتمین نشست کمیسیون مقام زن سازمان ملل به شرح زیر است:
خانم رئیس، خانم‌ها و آقایان
امروز، در حالی دور هم جمع شده‌ایم تا گزارش پیشرفت زنان را به اشتراک بگذاریم که زنان فلسطین در حال مبارزه برای بقا در جریان یک نسل کشی مداوم هستند.
تنها در حدود ۵ ماه گذشته، بیش از ۳۰۰۰۰ فلسطینی از جمله ۲۲۰۰۰ زن و کودک به قتل رسیده‌اند، حدود ۳۰۰۰ زن بیوه و هزاران کودک یتیم شده‌اند.
بر اساس گزارش زنان سازمان ملل به طور متوسط در هر ساعت دو مادر فلسطینی کشته می‌شوند. همچنین بیش از ۱۲۶ روزنامه نگار و کارمند رسانه‌ای به قتل رسیده‌اند.
خانم‌ها و آقایان
نشست کنونی ما بر محور رفع فقر از زنان تشکیل شده است. ولی همزمان سازمان ملل نسبت به بروز قحطی در غزه هشدار می‌دهد. طبق گزارش رسمی این سازمان بیش از ۸۲ درصد از زنان مورد سوال، اظهار کرده‌اند که میزان غذای خانواده‌های‌شان نصف غذایی است که قبل از جنگ از آن بهره مند بودند و عنوان کردند که در هفته گذشته برخی از اعضای خانواده ناچار بودند بعضی از وعده‌های غذایی را حذف کنند و در ۹۵ درصد اینگونه موارد این مادران بودند که گرسنه می‌ماندند تا کودکان‌شان غذا داشته باشند. آنچه در سازمان ملل ثبت شده یکی از بی‌سابقه‌ترین آمار انسان‌هایی است که به دلیل گرسنگی در آستانه مرگ هستند. علاوه بر تصاویر دردناک اخیر که این روزها از تیرباران کودکان تجمع کرده برای دریافت غذا شاهد آن بوده‌ایم.
تعداد باورنکردنی ۱۰ مؤسسه از ۱۲ مؤسسه زنان در غزه گزارش داده اند که به دلیل محدودیت‌های ناشی از سیاست نسل کشی اسرائیل در واردات نیازهای اولیه غذایی، کمتر از یک درصد از کمک‌های تخصیص یافته به دست مردم می‌رسد.
حضار گرامی بیایید تلاش کنیم حداقل تصمیم این نشست رساندن فوری غذا به مظلومان گرسنه در فلسطین باشد و قاطعانه در مقابل این ممانعت بی‌رحمانه نسبت به زنان و کودکان بی گناه بایستیم. تلاش کنیم همانگونه که برای ریشه کن کردن فقر از کشور خود می‌کوشیم درد همه زنان را درد خود بدانیم چنانکه سعدی شاعر پر آوازه می‌گوید:
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
کمک رسانی به گرسنگان و مجروحان حداقل خدمت است. اما واقعیت این است که اکنون میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به ماهیت اشغال غیرقانونی زاییده استعمار پی برده‌اند و می‌دانند که تروریست‌های صهیونیست حمایت شده توسط برخی دارندگان حق وتو در حال عملیات یک نسل کشی یعنی هلوکاست غزه هستند. این مساله پیامدهای جدی برای سازمان مللی دارد که باید تکیه و پناه ملت‌ها باشد.
امروز انتظار آزادگان جهان این است که رژیمی که مسئول چندین دهه آوارگی، تجاوز و قتل میلیون‌ها زن و کودک است، در کمیسیون مقام زن سازمان ملل جایگاهی نداشته باشد.
از این رو به نمایندگی از زنان قدرتمند ایران و یک‌صدا با زنان مقاوم و صلح‌دوست جهان، خواستار لغو عضویت رژیم تروریستی اسرائیل از این کمیسیون هستم.
اما بخش دوم سخنم گزارشی است از ایران عزیز که با وجود تحریم‌های ظالمانه و یک جانبه زنان قدرتمند ایران توانسته‌اند قدم‌هایی برای رفع محرومیت بردارند و شاهد پیشرفت سریع ایشان در سال‌های پس از انقلاب اسلامی هستیم.
به یمن این استقلال و خودکفایی است که امروز در وطنم میزان مرگ و میر مادران ناشی از عوارض بارداری به ۲۳ مورد در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر کاهش یافته است، همه زنان باردار و شیرده ایرانی و فرزندان زیر ۷ سال از بیمه رایگان برخوردار شده‌اند و مسائل بهداشتی و درمانی در سطح عالی نه فقط برای زنان کشورم که برای زنان مهاجر به وفور عرضه می‌شود. به گونه‌ای که دانشگاه علوم پزشکی ما در زمره کشورهای نخست اینگونه خدمات قرار گرفته است. همچنین عدالت جنسیتی در آموزش تا ۹۷ درصد رشد یافته است. ۶۰ درصد معلمان و ۴۰ درصد پزشکان متخصص ما را زنان تشکیل می‌دهند.
همچنین مجوزهای کسب و کار خانگی و وام‌های اشتغال برای زنان تنها در دو سال گذشته ۲۵ برابر شده است و در سال گذشته دو درصد به فرصت‌های شغلی زنان اضافه شده است.
در راستای محرومیت‌زدایی دریک سال گذشته سبد غذایی برای مادران باردار و کودکان دهک‌های درآمدی پایین کشور به صورت رایگان مقرر گردیده که تأمین کننده مواد مغذی مورد نیاز و تنظیم شاخص رشد کودکان تحت نظر وزارت بهداشت می‌باشد.از اولویت‌های معاونت زنان و خانواده، آموزش صحیح تغذیه برای ارتقای سلامت خانواده‌ها است که این امر از سوی کارگروه دانش آموزان در ۱۰ استان کشورم آغاز گردیده است.
در پایان بر نگاه الهی و انسانی جهان شمول، برای اقدام فوری جهت رفع فقر و گرسنگی زنان مظلوم فلسطین تاکید می‌کنم و یادآور می‌شوم که وفاداری زنان به مقاومت پایان ناپذیر است اما اعتماد آنان به مجامع بین‌المللی به سرعت در حال پایان است.
