یک پرستار فرانسوی که از منطقه جنگی غزه بازگشته است، تصاویر غیر قابل تحملی را از آنجا تعریف می‌کند. شهادت او تکان‌دهنده است.
به گزارش خبرآنی، رژیم صهیونیستی از ۷ اکتبر تنها به کشتار هزاران فلسطینی در غزه بسنده نکرده؛ این رژیم همچنین با تخریب بیمارستان‌ها و جلوگیری از کمک‌های بشردوستانه، مجروحان و بیماران را از مراقبت محروم می‌کند.
وضعیت بهداشتی در فلسطین فاجعه‌بار است، جایی که به گفته سازمان ملل، ۶۰ درصد زیرساخت‌های بهداشتی آسیب‌دیده یا به طور کامل از کار افتاده است.
به نقل از فرانس ۲۴، آخرین بیمارستان بزرگی که مورد حمله گسترده قرار گرفت، بیمارستان ناصر در خان‌یونس در جنوب غزه است. این بیمارستان ازکارافتاده و به گفته وزارت بهداشت غزه، ۱۵۰ بیمار در اتاق‌ها و راهروهای آن بدون هیچ مراقبت یا حمایتی رها شده‌اند.
«ایمانه معرفی»، پرستار فرانسوی، چنین موقعیت‌هایی را در غزه به چشم خود دیده است. این پرستار که به‌عنوان بخشی از مأموریت بنیاد «پالمد» به فلسطین رفته بود، از نوار غزه بازمی‌گردد. از زمان بازگشتش، او مشاهداتش را برای اصحاب رسانه تعریف می‌کند تا به همه جهان بفهماند که آنچه در مورد رنج مردم غزه گفته می‌شود، تبلیغات سیاسی نیست.
خانم معرفی به طور رسمی در جریان گزارش اعضای این مأموریت در ۱۳ فوریه به پارلمان فرانسه اعلام کرد: از زمان بازگشتم، این تصور را دارم که در یک دنیای دیوانه هستم، در سال ۲۰۲۴ که شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها وجود دارند، باید بگویم که افرادی هستند که می‌میرند.
یکی از حضار می‌پرسد: مطمئنی مردن بچه‌ها را دیدی؟ پرستار فرانسوی در جواب می‌گوید: بله، من خودم کمک کردم تا گلوله‌ها را از سر و صورت بچه‌ها بیرون بیاورم.
با این جواب‌ها، پرستار فرانسوی دهان کسانی را که برای محافظت از رژیم صهیونیستی، همچنان از واژه‌های «مرثیه‌ها و شیون‌های فلسطینی» یا «عروسک‌ها» در مورد تصاویر کودکان در غزه استفاده می‌کنند، می‌بندد.
این پرستار می‌گوید که پدر و مادرانی صبح اجساد فرزندانشان را که در طول شب جان‌باخته‌اند، می‌آورند، به این امید که پزشکان خارجی که به اعتقاد آنها صلاحیت بیشتری نسبت به دکترهای محلی دارند، بتوانند آنها را احیا کنند.
معرفی ادامه می‌دهد: وقتی اعلام می‌کنید که او مرده است و کاری نمی‌توان کرد، با شیون بیرون می‌روند.
این پرستار در مورد جراحات کودکانی که باید درمان می‌کرد، می‌گوید: «زخم‌های بسیار بسیار زیاد در صورت، برآمدگی بیش از حد، چشم‌هایی که دیگر وجود ندارند و زخم‌های سر و شکم را دیده‌ام.»
به دلیل کمبود سوخت، گاه مردگان و مجروحان را بر پشت چهارپایان به بیمارستان‌ها منتقل می‌کنند. اما حتی این جانوران باری نیز از سربازان اسرائیلی در امان نیستند.
اگر او این شهادت‌ها را می‌دهد، برای متقاعدکردن دنیا برای جلوگیری از کشتار است. بااین‌حال، او معتقد است حتی اگر جنگ امروز متوقف شود، دیگر خیلی دیر شده است.
وی تصاویر دیگری از غزه توصیف می‌کند؛ مثل بچه ۱۵ساله‌ای که پزشکان مجبور شدند پاهایش را قطع کنند یا مادری که به دلیل عدم مصرف دارو برای دیابتش، فوت کرده است.
او توضیح می‌دهد که علاوه بر قربانیان مستقیم جنگ که تعداد آنها در چهار ماه و نیم به بیش از ۲۹ هزار نفر می‌رسد، بسیاری از فلسطینیان بیمار به دلیل کمبود دارو و مراقبت‌های بهداشتی جان خود را از دست می‌دهند.
انتهای پیام
