به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری خبرآنی، حوادث بعد از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری در سال 88 به‌نوعی فراتر از اعتراضات تلقی میشود. در آن انتخابات با وجود اینکه مردم مشارکت کم‌نظیر 85 درصدی را با شور و حضور گسترده ثبت‌کردند، برخی نامزدها با نپذیرفتن نتایج انتخابات؛ پروژه اعتراض و خدشه به آراء عمومی را کلید زدند.
بعد از اعلام نتایج، هواداران نامزد بازنده انتخابات به بهانه اعتراض به نتیجه؛ شعارهایی با مضمون تقلب سر دادند؛ در این بین "میرحسین موسوی" و شیخ مهدی کروبی به جای روشنگری و تلاش برای آرام کردن فضا؛ با انتشار بیانیه هایی به تحریک بیشتر معترضان و دمیدن در آتش ادعای تقلب پرداختند و محرک اتفاقاتی شدند که تا زمانی نزدیک به 8 ماه تمام کشور را تحت تاثیر خود قرار داد.
در این میان جان بولتون در 16 می 2007 قبل از برگزاری انتخابات 88 گفته بود شاهد تلاش‌های آمریکا در تهران برای دامن‌زدن به یک انقلاب رنگی هدایت شده از سوی سازمان سیا هستیم. رژیم صهیونیستی هم در حمایت از سران فتنه اعلام کرده بود "مبارزه با رهبران ایران مهمتر از برنامه هسته‌ای این کشور است. امید آن است که نخست رژیم ناپدید شود."
مقام معظم رهبری در آن‌زمان به مسئولان مربوطه دستور دادند تا به اعتراضات نامزدها به‌صورت قانونی رسیدگی شود، ولی سران فتنه از پیگیری مسئله در چارچوب قانونی خودداری کرده و اعتراضات را به خیابان ها کشاندند.
حضور رهبر انقلاب در نمازجمعه‌ی 29 خرداد 1388 و اتمام حجت و تشریح ابعاد مسئله برای مردم موجب شد تا بخشی از کسانی که در فاصله‌ی چندروز بعد از انتخابات هنوز صف خود را از اغتشاشگران جدا نکرده بودند، به‌خود آمده و صحنه را درک کنند، اما باز تلاش‌های سران فتنه در این زمینه ادامه داشت.
مطرح شدن ادعای تقلب در اذهان عمومی تشویش به‌وجود آورده و مردمی که عادت به شنیدن واژه خیانت به رای نداشتند را به این باور رسانده بود که تنها راه باز پس گیری حقشان ماندن در خیابان است آن هم در شرایطی که مقام معظم رهبری مکرراً اعلام کردند که راه اعتراض به نتیجه انتخابات، حضور در خیابان و اغتشاش نیست ولی سران راهبریِ این آشوب حاضر به تمکین از قانون نبودند.
فضا به‌نحوی منقلب شد که آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها با تمام توان و امکانات وارد این عرصه شده و فضای بین‌المللی را علیه جمهوری اسلامی تحریک کردند. اقدامات ساختارشکنانه و غیرقانونی پیروان سران فتنه چندین‌ماه کشور را درگیر و ملتهب نگه داشت. روزه‌خواری در ماه رمضان، توهین به تصاویر بنیانگذار جمهوری اسلامی و هتک ارزش‌های اسلامی از جمله اقداماتی بود که در حاشیه اردو کشی خیابانی فتنه گران صورت می‌پذیرفت.
بسیاری از کارشناسان معتقدند از جمله مهم‌ترین آسیب‌هایی که این فتنه به مردم ایران وارد کرد، آسیب و تحریم اقتصادی بود. ضمن اینکه در خیابان‌ها آسیب‌های جدی به اموال عمومی و مردم وارد شد، غرب و آمریکا به بهانه فتنه 88 و برای حمایت از فتنه‌گران تحریم‌های گسترده‌ای علیه ایران وضع کردند.
کاهش سرمایه‌گذاری خارجی، ضربه به امنیت اقتصادی، رکود تورمی حاکم بر اقتصاد در سال‌های پس از فتنه و رشد منفی اقتصاد ایران در چندین سال بعد از فتنه از پیامدهای منفی اقتصادی آن آشوب‌ها و وقایع محسوب میشود. هم‌چنین در سال 2010 قانون جامع تحریم‌ها، مسئولیت‌پذیری و محرومیت ایران در کنگره‌ی آمریکا به تصویب رسید و اجرایی شد؛ این تحریم‌ها شامل تحریم انرژی، بانکی و فروش بنزین به ایران بود.
بعد از به‌طول انجامیدن چندماهه‌ی این فتنه و پس از اینکه بسیاری از کسانی که فریب‌خورده و با آنان همراهی می‌کردند، سرانجام در ایام عزای امام حسین(ع) در دی‌ماه 1388 آخرین اقدام اغتشاشگران انجام گرفت؛ آن اقدام اهانت به عزای حسینی و عزاداران بود.گویا آنچه که دسیسه گران علیه جمهوری اسلامی پیش بینی نکرده بودند بازی نکردن با آتش محبت اهل بیت (ع) در دل مردم بود.
چاه توهین به مقدسات مردم مسلمان ایران آنقدر عمیق بود که به یکباره همه ی فتنه گری ها را در روز نهم دی ماه همان سال در خود بلعید و برای همیشه طومار این فتنه را در هم پیچید. تا باشد که تا سالیان سال در یاد و خاطره دشمنان این آب و خاک بماند که بازی کردن با اعتقادات مردم ایران چه بلایی را می تواند سر آن ها و دودمانشان بیاورد!
انتهای پیام/
