به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، روزهای سرد و آلوده که فرا می‌رسد کم‌کاری دستگاه‌ها در انجام وظایف نمایان می‌شود، محمدمهدی میرزایی قمی؛ مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران می‌گوید: هرچند برای کاهش بار آلودگی هوا و تامین وسائط حمل‌ونقلی برقی شهرداری تهران فعال شده است اما تامین برق بابت موتورسیکلت و خودروی برقی نیازمند یک نیروگاه جداگانه‌ای است.
هر سال در نیمه دوم سال وقتی هوای تهران خاکستری می‌شود، اعتراض مردم از تنفس هوای آلوده بالا می‌رود و با بلند شدن صدای اعتراضات و تعطیلی‌های پی‌درپی مدارس و فعالیت‌های روزمره افراد در گروه‌های حساس، همه به دنبال مقصر و خسارت‌های آلودگی هوا هستند.
هر سال نوک پیکان این اعتراضات، بنابر آنچه رسانه‌ها تحلیل می‌کنند، به سمت یک دستگاه می‌چرخد و به همین دلیل تصمیم بر این شد که برای مشخص شدن نقش و سهم دستگاههای مسئول و تعیین تکلیف برای کاهش سطح آلودگی هوا یک قانون طراحی شود و سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان این قانون به نام «قانون هوای پاک» مردادماه سال 96 به تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان رسید.
اما این اول ماجرا بود، با مشخص شدن نقش دستگاه‌ها در مساله بهبود کیفیت هوا، باز هم بعد از گذشت 7 سال هنوز هم بسیاری از دستگاه‌ها به وظایف خود عمل نکردند و هر سال در همین ایام که آلودگی هوا نفس شهروندان کلانشهرها را تنگ می‌کنند، توپ آلودگی هوا را به زمین دیگر دستگاه‌ها می‌اندازند.
شانه خالی کردن سازمان محیط زیست از زیربار مسئولیت آلودگی هوا
سوده نجفی؛ عضو هیئت رئیسه شورای شهر تهران هفته گذشته در جریان تذکری به این مسئله اشاره کرد و گفت: رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هفته گذشته موضوعی را مطرح کرد مبنی بر اینکه قول نمی‌دهد در فصل زمستان مازُت‌سازی انجام نشود، هرچند این موضوع به نوعی شفاف‌سازی است، اما سوال من این است که وظیفه رئیس سازمان محیط زیست چیست؟ اجرای قانون هوای پاک چه می‌شود؟ این اظهارات شانه خالی کردن از اجرای قانون و عدم انجام مسئولیت‌های اصلی سازمان است.
وی خطاب به شهروندان تهرانی تصریح کرد: وقتی کسی که مسئولیت اصلی در زمینه آلودگی هوا دارد، چنین اظهاراتی را مطرح می‌کند، چه انتظاری از دیگر مسئولان باقی می‌ماند؟
نقش دستگاه‌ها در کاهش آلودگی در مواجه با قانون هوای پاک را سید محمدمهدی میرزایی قمی؛ مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران در گفت‌وگو با خبرنگار خبرآنی پاسخ داد.
وظیفه صریح قانونی شهرداری‌ها در تأمین فضای سبز
وی در ابتدا به تشریح نقش و جایگاه شهرداری‌ها در قانون هوای پاک براساس جایگاه حقوقی خود پرداخت و با تاکید بر اینکه تنها مرجع و قانون بالادستی در موضوع قانون هوای پاک اظهار کرد: تنهای جایی که به صراحت نام شهرداری‌ها در قانون هوای پاک ذکر شده، در خصوص تامین سرانه فضای سبز است.
وی ادامه داد: در آن قانون تکلیف به شهرداری‌ها شده است که حداقل سرانه فضای سبزشان باید 15 متر مربع باشد. که این تکلیف از سوی شهرداری تهران محقق شده است. در سایر موضوعات هم به صورت مشخص اسمی از شهرداری‌ها نیامده است بلکه در قالب همکاری با سایر دستگاههای اجرایی از شهرداری نام برده شده است.
میرزایی قمی با اشاره به این موضوع که عمده تکالیفی که در قانون هوای پاک به آن پرداخته شده در خصوص سایر دستگاههای اجرایی است که باید اقدامات خاص خود را در راستای حفظ هوای پاک انجام بدهند، گفت: اولین دستگاهی که می‌شود گفت تکلیف به عهده دارد سازمان محیط زیست است که به عنوان ناظر قانون هوای پاک نیز فعالیت می‌کند.
وزارت نفت و سازمان محیط زیست مهمترین بازیگران و مقصران کیفیت هوای کلانشهرها
وی در جایگاه بعدی وزرات نفت را در خصوص استانداردسازی سوخت تکلیف موظف عنوان کرد و گفت: اجرای طرح کهاب که مربوط به سوخت و انتشار تبخیری است، برای کاهش سطح آلودگی موثر است.
برقی‌سازی حمل و نقل عمومی، تکلیفی که وزارت صمت در آن جدی نیست
میرزایی قمی در ادامه وزارت کشور را در خصوص تامین و توسعه ناوگان عمومی اعم از تاکسی، اتوبوس و مترو جزو مکلفان این قانون برشمرد و همچنین نقش وزارت صمت را در زمینه برقی‌سازی و به حداقل رساندن تعرفه حائز اهمیت دانست.
وی افزود: تشویق و ترغیب تولیدکنندگان برقی‌سازی خودرو و موتور نیز از وظایف وزارت صمت است.
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران با تاکید بر اینکه وزارت اقتصاد و سازمان برنامه و بودجه نیز از جهت اینکه احتیاج به اعتبار برای پیاده‌سازی این برنامه‌ها از سوی این دو نهاد وجود دارد، در این قانون تکالیفی به عهده دارند، عنوان کرد: نقدینگی و اعتبار هم باید مازاد و بودجه سالیانه دستگاههای اجرایی باشد؛ نه از دل اعتبارات. چون خود تبدیل به چالش می‌شود و قانون هوای پاک در دل دیگر تکالیف گم می‌شود.
شهرداری تهران وظیفه وزارت نیرو را در ایجاد ایستگاه شارژ بر عهده گرفت
وی بیان کرد: در رابطه با برقی‌سازی باید زیرساخت‌های لازم برآورده شود که از تکالیف شهرداری تهران نیست. مثلا ایجاد ایستگاه‌های شارژ بر عهده وزارت نیرو است. در موضوع برقی‌سازی شهر تهران که شهردار تهران نیز پیگیر این موضوع هستند، علی‌رغم شهرداری در ایجاد زیرساخت تکلیفی ندارد، ایجاد این زیرساخت ها را به عهده گرفته و قراردادی با شرکت مپنا منعقد کرده است که ایستگاه‌های شارژ ایجاد و توسعه پیدا کند.
تامین برق، چالش برقی سازی حمل و نقل
میرزایی با بیان اینکه شهرداری تهران یکه و تنها نمی‌تواند کار را پیش ببرد و نیاز به همکاری با سایر دستگاه‌ها را دارد، گفت: یکی از چالش‌هایی که در برقی‌سازی وجود دارد، تامین برق است. اگر اتوبوس برقی را در نظر نگیریم، میزان برق مورد نیاز روزانه موتورسیکلت و سواری برقی براساس برنامه پیش‌بینی شده روزانه 500 مگاوات است؛ در حالی که به صورت متوسط مصرف روزانه شهر تهران 5 هزار مگاوات است. یعنی باید به اندازه یک دهم مصرف برق تهران تامین برق بابت موتور و خودروی برقی داشته باشیم که خودش نیروگاه جداگانه‌ای می‌خواهد.
مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران افزود: اگر خودرو یا موتور برقی در زمان اوج مصرف برق احتیاج به شارژ داشته باشد، خود این از چالش های‌ماست.
حدود 70 مگاوات مصرف برق روزانه 1000 دستگاه اتوبوس برقی
وی چالش اتوبوس‌های برقی را بزرگ‌تر از موتورسیکلت‌ها دانست و گفت: بر اساس برآوردها برای 1000 دستگاه اتوبوس برقی حدود 70 مگاوات به صورت روزانه برق نیاز داریم؛ با توجه به اینکه زیرساخت‌های اتوبوس و امکاناتش از دیگر وسایل سنگین‌تر است.
وی گفت: حتی اگر شهرداری تهران هم بخواهد بر اساس مسئولیت اجتماعی کاری در راستای برقی‌سازی و ایجاد زیرساخت انجام بدهد، تامین برق باید از سوی وزرات نیرو باشد. شهرداری در کنار دستگاههای اجرایی کمک می‌کند تا آلودگی هوا به سرانجامی برسد و شاهد کاهش آلودگی هوای پایتخت باشیم.
انتهای پیام/
