به گزارش پایگاه خبری خبرآنی، پادوک کمی از پیروزی‌های مداوم ماکس فرستاپن راننده هلندی تیم ردبول اتریش خسته شده است! امسال این راننده هلندی در 17 مسابقه پیروز شده و برای دومین سال متوالی، رکورد تعداد پیروزی در یک فصل را به روز کرد. رکورد قبلی که توسط میشائیل شوماخر در سال 2004 ثبت شد و به مدت 18 سال باقی ماند. حتی برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که به نوعی سرعت ردبول را کاهش دهید تا حداقل رقابتی در قهرمانی رقابت‌ها وجود داشته باشد؛ البته اتریشی‌ها مخالف آن هستند و پاسخ می‌دهند که تسلط مرسدس در اواسط دهه 2010 نیز در برخی موارد خوب نبود.
اکنون می‌توانیم بررسی کنیم تسلط چه تیمی بر فرمول یک قدرتمندتر است و چگونه بر این رقابت‌ها تأثیر می‌گذارد. آمار و ارقام گویای همه چیز خواهند بود.
مرسدس قهرمانی فرمول یک را در سال 2014 به دست آورد، بر خلاف رقبای خود که دشواری تغییر به هیبریدی‌های توربو را دست کم گرفتند، زودتر از سایرین کار روی نیروگاه خود را آغاز کرد. آلمانی‌ها در نهایت موفق شدند موتوری بسازند که از رقبای خود بالاتر بود و برای چندین سال آینده مزیتی را فراهم آورد.
در سال‌های 2014–2015، هیچ‌کس نتوانست به مبارزه بین همیلتون و روزبرگ بپیوندد و تسلط مرسدس در سال 2016 به اوج خود رسید، زمانی که آلمانی‌ها در 19 مسابقه از 21 مسابقه (90.48 درصد) پیروز شدند. اگر خرابی موتور لوئیس در سپانگ نبود، نرخ برد حتی بیشتر می‌شد. در فصل 2017، مقررات فنی دوباره تغییر کرد، خودروها آیرودینامیک کارآمدتری به دست آوردند و مرسدس دیگر تسلط سابق را نداشت. ردبول در سال 2022، اولین سال اجرای مقررات جدید فنی و مالی از رکورد مرسدس پیشی گرفت و فرستاپن و پرس (رانندگان ردبول) 17 پیروزی در 22 مسابقه به دست آوردند، یعنی آنها 77.27 درصد گرندپری‌ها را فتح کردند. در این فصل، مزیت اتریشی‌ها حتی بیشتر است. در 20 مسابقه گذشته، رانندگان ردبول 19 بار برنده شده‌اند. یعنی در 95٪ موارد. حتی اگر رانندگان تیم‌های دیگر در گرندپری‌های لاس وگاس و ابوظبی در جایگاه اول قرار بگیرند، درصد برد ردبول به 90.48 درصد کاهش می‌یابد؛ یعنی نزدیک به عملکرد مرسدس در قوی‌ترین سال خود.
مشکل این است که در سال 2014-2016 مبارزه برای عنوان قهرمانی وجود داشت: دو بار در این مدت قهرمان در آخرین مسابقه سال مشخص شد. روزبرگ واقعاً با همیلتون جنگید و آماده بود تا برای پیشی گرفتن از او دست به هر کاری بزند. پرس در ردبول، به وضوح نقش شماره دو را بازی می‌کند و در صورت لزوم، آماده است تا استراتژی خود را قربانی کند تا رقبای راننده دیگر ردبول را عقب نگه دارد. در نتیجه، هیچ مبارزه‌ای برای این عنوان وجود ندارد. در سال 2023، فرستاپن پنج دور قبل از پایان فصل قهرمان شد.لوئیس همیلتون هرگز این کار را نکرده است.
حتی ماکس هم خسته است
این فقط مربوط به خود اعداد نیست. در طول سال‌های برتری مرسدس، آلمانی‌ها همچنان مشکلاتی داشتند. موتور همیلتون در سال 2016 در مالزی سوخته بود، یک سال قبل، موتور خودروی روزبرگ در مونزا از کار افتاد. علاوه بر این، در مسیرهای خاصی، مرسدس به دلیل گرمای بیش از حد، شتاب خود را از دست داد و در سنگاپور در سال 2015، هیچ‌یک از رانندگان تیم آلمانی به سکو نرسیدند. ردبول در دو سال گذشته تقریباً بی‌عیب و نقص عمل کرده است. در ابتدای سال 2022، خودروهای تیم اتریشی چند بار به دلیل مشکلاتی از کار افتادند اما از آن زمان دیگر دوباره تکرار نشدند. هر از گاهی مشکلاتی پیش می‌آید؛ در مسابقه اخیر در آستین، ترمزهای ورشتاپن مشکل‌ساز شد اما او نه تنها به خط پایان رسید، بلکه توانست همیلتون را مهار کند.
روز گذشته، مهندس مسابقه تیم ردبول، جانپیرو لامبیاسه اعتراف کرد که به نظر او، ماکس فرستاپن گاهی اوقات از مسابقه خسته می‌شود. تا حدودی همین اتفاق در مورد مرسدس نیز افتاد. ماشین فعلی ردبول هیچ نقطه ضعفی ندارد، به سادگی چیزی برای تغییر آن وجود ندارد. یکی پس از دیگری، رقبا از پانتون‌های اتریش کپی می‌کنند، زیرا راه دیگری برای رسیدن به قهرمانان نمی‌بینند.
انتهای پیام/
