به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، نتایج آزمایشگاهی با آلودگی واضح برای نخستین بار امکان مشاهده واکنش عجیب را برای محققان فراهم کرد.
ویروس ها برای مبتلا کردن سلول های ارگانیسم های میزبان مانند حیوانات، گیاهان و حتی باکتری ها مشهور هستند. اما هیچ گاه فرایند چسبیدن آنها به ویروس های دیگر مشاهده نشده بود. نزدیک ترین رابطه بین ویروس های «یاری رسان» و «قمر» وجود دارد. در این رابطه ویروس قمر برای زنده ماندن به کمک ویروس یاری رسان نیاز دارد. این امر بدان معنا است که آنها باید در نزدیکی یکدیگر باقی بمانند اما پژوهشگران در تحقیق جدید مشاهده کردند ویروس های قمر به طور متناوب به نسخه های یاری رسان می چسبند.
این کشف در بخشی از یک پروژه دانشجویی انجام شد که طی آن باکتریوفاژها ( ویروس هایی که باکتری را مبتلا می کنند) از نمونه های محیطی ایزوله و برای توالی به آزمایشگاه ارسال شدند. در یک نمونه، دی ان ای ویروس مورد نظر به نام MindFlyer رصد شد اما تحلیل ها نشان دهنده یک نوع آلودگی با دی ان ای ناشناخته بود. آزمایش های مشابه نتایج مشابهی را در بر داشتند.
محققان برای درک بهتر رویدادها از یک میکروسکوپ الکترون عبوری (TEM) استفاده کردند آنها در کمال تعجب متوجه شدند فاژ MindFlyer یک ویروس قمر کوچک تر( مینی فلایر) دارد که به بخش گردن آن چسبیده است. جالب آنکه این رویداد فقط یک بار اتفاق نیفتاده بود. ۸۰ درصد فاژهای مشاهده شده یا ۴۰ مورد از ۵۰ نمونه مورد بررسی یک فاژ قمری داشتند که به آنها چسبیده بودند. حتی میان فاژ هایی که در زمان مشاهده ویروس قمر نداشتند، اما نشانه هایی وجود داشت که حاکی از اتصال آنها به یکدیگر در گذشته بود.
تاجید دی کاروالو مولف پژوهش می گوید: هنگامیکه این رویداد را مشاهده کردم، نمی توانستم آن را باور کنم. تا به حال هیچ کس یک باکتریوفاژ یا نوع دیگری از ویروس را رصد نکرده بود که به ویروس دیگری بچسبد.
محققان پس از کشف این رویداد با تحلیل ژنوم های ویروس قمر و کمک رسان و همچنین میزبان تحقیقات بیشتری انجام دادند. آنها متوجه شدند ویروس MindFlyer برخلاف دیگر ویروس های قمر شناخته شده فاقد ژنی بود که به یکپارچه سازی آن در دی ان ای میزبان کمک می کرد. این بدان معناست که احتمالا ویروس باید نزدیک کمک رسان خود باقی بماند تا بتواند داخل سلول میزبان تکثیر شود.
البته باید تحقیقات بیشتری انجام شود تا مشخص شود این توصیفی دقیق برای مکانیسم است یا خیر و این امر میان ویروس های دیگر تا چه میزان معمول است.
