به گزارش سرویس‌خبری مهر، امسال هم روز سیزده آبان مراسمی در مقابل لانه جاسوسی برگزار شد؛ با این تفاوت که جنایات اخیر رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین فضای راهپیمایی را کاملاً پرشور و حماسی کرده بود.
جمعیت انبوهی از مردم در مراسم امسال حاضر بودند. اگر سال‌های قبل عمده جمعیت مراسم سیزده آبان را دانش آموزان تشکیل می‌دادند؛ امسال به دلیل جنایات رژیم صهیونیستی آحاد مردم در این مراسم حضور داشتند.
با وجود بارندگی، امسال تراکم جمعیت هم بیش از سال‌های قبل بود و تا فواصل بیشتری از چهارراه مفتح جمعیت حاضر بودند.
سکوهای مختلفی در اطراف لانه جاسوسی برای اجرای برنامه‌های مختلف برپا شده بود و شهرداری تهران، بسیج ادارات و سازمان دانش آموزی برنامه‌های متفاوتی را اجرا می‌کردند.
گروه‌های مختلف سرود هم برای راهپیمایان قطعاتی از مقاومت و علیه استکبار آماده کرده بودند. سازمان دانش آموزی هم با آماده سازی چندین گروه سرود در تقاطع خیابان ایرانشهر و خیابان طالقانی برنامه‌های مختلفی را اجرا می‌کرد.
دسته‌های متخلف دانش آموزان به جمعیت حاضر اضافه می‌شدند و با سر دادن شعار علیه آمریکا و رژیم صهیونیستی پس از مدتی به مدارس خود باز می‌گشتند.
از حسین که یکی از دانش آموزان شرکت کننده در این مراسم بود؛ پرسیدم برای چه به این مراسم آمده است.
او جنایات اخیر اسراییل را علت حضور خود در این مراسم عنوان کرد و گفت: خواستم به همه جهان نشان دهم که دانش آموز ایرانی علیه ظلم در هر کجای جهان می‌ایستد.
یکی دیگر از این دانش آموزان به مهر گفت: خواستم به همه دنیا نشان دهم که با این سن کم می‌توانیم کارهایی را انجام دهیم که دولت‌های زورگو از مقابله با ایران خودداری کنند.
یکی دیگر از این دانش آموزان هم گفت: ما آمدیم ثابت کنیم که آمریکا دیگر هیچ چیز نیست و در برابر اراده ما قدرتی ندارد.
امیر که دوست دیگر این جمع دانش آموزی بود با گلایه از اینکه هوا سرد است؛ گفت: من مریض بودم ولی آمدم تا بگویم حتی مریض هم باشیم باز هم حرفمان را خواهیم زد. ایران مثل کشورهای ضعیف نیست و با همه مشکلات باز هم قوی است.
یکی دیگر از دانش آموزان حاضر در این مراسم به مهر گفت: من با تعدادی از بچه‌های مدرسه به این برنامه آمدم و لازم دانسته بودم امسال حتماً به این مراسم بیایم. این حضور ما نشان دهنده این است که ما دانش آموزان ایرانی همیار و کمک کننده مردم غزه هستیم.
در همین حین دو دانش آموز در وسط چهارراه مفتح- طالقانی مشغول گرفتن عکس سلفی بودند.
از آنها پرسیدم این عکس را جایی هم منتشر می‌کنید؟ گفتند: بله در شبکه‌های اجتماعی حتماً این عکس دو نفره را خواهیم گذاشت.
از آنها پرسیدم اگر دوستانتان به شما ایراد بگیرند که با این همه مشکلی که در کشورمان وجود دارد؛ برای چه به این مراسم رفتید، چه می‌گویید؟
این دو دانش آموز گفتند: این حضور ما، برای کودکان مظلوم غزه و جنایات اسراییل است که با حمایت آمریکا هر ظلمی را مرتکب می‌شود. حضور ما امسال الزامی بود.
چند سرباز تکاور سپاه در مقابل درب لانه جاسوسی حضور داشتند.وقتی از آنها پرسیدم از چه ساعتی اینجا حضور دارید گفتند: اجازه مصاحبه نداریم ولی ما هم مانند دیگر مردم اینجا هستیم تا جنایات آمریکا و اسراییل را محکوم کنیم.
در مقابل سکوی سازمان دانش آموزی تعدادی از دانش آموزان با لباس سبز چریکی و پوتین عهده دار نظم مراسم بودند. از آنها پرسیدم علت حضور شما در این مراسم چیست و چرا لباس جنگی پوشیدید؟
سینا یکی از این دانش آموزان بود که گفت: برای اینکه اثبات کنیم تا آخرین لحظه پای این مرز و بوم می‌مانیم و هیچ وقت جا نمی‌زنیم این لباس را پوشیدیم. این لباس ما، لباس شبه رزم است و نمادی است برای اینکه نشان دهیم پای کار این وطن هستیم.
به مسئولان آمریکا و اسراییل می گویم خریت نکنند
در کنار درب مترو طالقانی ایستاده بودم که تعدادی از دانش آموزان مدرسه پسرانه امام صادق سعادت آباد از کنارم رد شدند.
انبوه جمعیت موجب شد تا این دانش آموزان تا مدت‌ها کنارم بایستند از آنها پرسیدم شما را مجبور کردند به این مراسم بیایید یا برای اینکه در کلاس درس حاضر نشوید به این مراسم آمدید؟
گفتند: نه. یکی از بین دانش آموزان این مدرسه گفت: ما آمدیم سیاهی لشکر این انقلاب باشیم.
حرفش خیلی شعاری بود. به او گفتم یعنی چه؟ چرا ما باید سیاهی لشکر باشیم؟
مرتضی از بین آنها این‌طور توضیح داد که ما آمدیم مثل همه اینجا عرض اندام کنیم و به آمریکا نشان دهیم که برای مبارزه با آمریکا حاضریم. هر سال هم به این مراسم می آییم.
از آنها پرسیدم حضور امسال چه تفاوتی با سال‌های قبل دارد؟
یکی از آن دانش آموزان گفت: حتماً این ظلم اسراییلی‌ها تأثیر داشته و ما عزم بیشتری برای این حضور داشتیم. اسراییل و آمریکا هم منتظرند ببینند مردم ایران از سیاست کشورشان حمایت می‌کنند یا نه؟
از مرتضی پرسیدم چه پیامی به بایدن و نتانیاهو دارد؛ گفت: به مسئولان آمریکا و اسراییل می گویم خریت نکنند. حماقت نکنند که بخواهند با دم شیر بازی کنند. همین کسانی که در این مراسم حضور دارند برای شکست آمریکا کافی است.
متین که تا آن موقع ساکت بود به حرف آمد و گفت: آمریکا و اسراییل کاری نکنند که خودشان پشیمان شوند. با خیال راحت این جنگ علیه مردم غزه را همین امروز تمام کنند و بیهوده خوشان را به دردسرهای بیشتر نندازند.
تعدادی از دختران مدرسه معراج منطقه هفت هم در برابر جمعیت انبوه ایستاده و منتظر فرصتی بودند که به آن سوی خیابان بروند. از آنها پرسیدم برای چه به اینجا آمدید؟ آیا هدفتان شرکت نکردن در کلاس درس بود؟
یکی از دختران به وضع بد هوا اشاره کرد و گفت: با این هوا اصلاً نمی‌صرفید به خاطر سر کلاس نرفتن به این مراسم بیاییم.
یکی دیگر هم معترض شد که زنگ اول ورزش داشتیم و تازه به خاطر این مراسم زنگ ورزش را هم رها کردیم.
وقتی به او گفتم زنگ ورزش که لذت بیشتری داشت؛ گفت: برای مردم غزه آمدم تا به آمریکا نشان دهم ملت ایران مثل کوه پشت مردم غزه هستند.
جمعیت زیادی در برابر سکوها ایستاده و مشغول تماشای برناوه ها بودند. در چند گوشه از خیابان طالقانی چندین بار پرچم آمریکا و اسرائیل به آتش کشیده شد.
کودکان غزه تنها نیستند
تعدادی از دختران دبیرستانی همزمان با تماشای این برنامه‌ها، در گوشه‌ای از خیابان طالقانی ایستاده و شعار می‌دادند. از آنها پرسیدم برای چه در این هوای بارانی به این مراسم آمدید.
فاطمه عامری از میان آنها گفت: ما آمدیم اینجا تا ثابت کنیم کودکان غزه تنها نیستند. آمده‌ایم تا ثابت کنیم که از کودکان غزه حمایت می‌کنیم و نمی‌گذاریم یک وجب از خاک کشورمان و کشور فلسطین از دست برود. اسراییل و آمریکا هیچ غلطی نمی‌توانند بکنند و آنقدر ملت‌های مسلمان با هم همبستگی دارند و قوی هستند که دشمن در حد جنگ با ما نیست.
