به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، طبق این تحقیق که در ژورنال «ساینس ادونسز» منتشر شده، بخش اعظم قسمت همیشه تاریک ماه بسیار جوان تر از تخمین های پیشین است. این درحالی است که محققان قبلا تصور می کردند انبوهی از ذخایر یخ آب در این قسمت ها وجود دارد.
شورگوفر در این باره می گوید: این تغییرات نه تنها درک ماه از وضعیت سطح شناختی ماه را تغییر می دهد، بلکه نشان می دهد در کجا و چگونه می توان یخ را یافت.
نتایج این یافته ها بسیار وسیع هستند و در ماموریت های آتی به ماه جهت استفاده از یخ این سیاره برای پشتیبانی از حیات و همچنین منبعی برای تولید سوخت کاربرد دارند.
از مدت ها قبل تصور می شد یخ آب روی ماه عنصری حیاتی برای حفظ حیات انسان طی اقامت های طولانی مدت است و حتی یک منبع سوخت برای فضاپیماها به شمار می رود. محققان تصور می کردند مناطقی از این سیاره که به طور معمول از نور خورشید دور هستند، یخ هایی چند میلیارد ساله را در خود جای داده اند. این مناطق تاریک حوزه اولیه تمرکز ماموریت های اکتشافی مختلف بودند اما تحقیق جدید حاکی از نیاز به اصلاح این تصورات است.
یکی از عناصر جالب تحقیق، همخوانی آن با تحقیق مهمی است که سال گذشته توسط محققان فرانسوی انجام شد. تحقیق پیشین درکی کامل از شیوه تغییر فاصله زمین تا ماه طی گذر زمان را نشان داده بود. شورگوفر اشاره می کند با توجه به تحقیقات پیشین او به سرعت تاثیرات وسیع جستجو برای یخ ماه را درک و بررسی جزئیات را آغاز کرد.
او با همکاری راکولا روفو دیگر مولف ارشد پژوهش جهت گیری محور چرخش ماه را محاسبه کرد و مناطق همیشه در سایه سیاره را با در نظر گرفتن مدل های تکامل زمانی فاصله زمین و ماه ترسیم کرد.
برخلاف تصور عموم که ماه در تاریخچه ۴.۵ میلیارد ساله خود با ستاره های دنباله دار حامل آب بمباران شده و فعالیت های آتشفشانی آن بخار آب از زیر سطح را آزاد کرده، تحقیق جدید نشان می دهد تشکیل مناطق همیشه در سایه ماه حدود ۳.۴ میلیارد سال قبل آغاز شده است.
شورگوفر در این باره تاکید کرد: آبی که ما در مناطق قطبی ماه می یابیم مربوط به دوره اولیه تشکیل ماه نیست. داده های ما نشان می دهد متوسط عمر مناطق همیشه در سایه حدود ۱.۸ میلیارد سال است. بنابراین هیچ ذخیره آب باستانی روی ماه وجود ندارد.
