به گزارش پایگاه خبری خبرآنی، رتینیت پیگمنتوزا (RP) گروهی از بیماری‌های ارثی چشم است که بر شبکیه در پشت چشم تأثیر می‌گذارد. این بیماری ناشی از مرگ سلول‌هایی است که سیگنال‌های نوری را تشخیص می‌دهند، که به سلول‌های نوری گیرنده معروف هستند. هیچ درمانی شناخته شده‌ای برای رتینیت پیگمنتوزا وجود دارد و توسعه درمان‌های جدید برای این بیماری به درمان‌های سلولی و ژنتیکی متکی است.
محققان این پروژه مطالعه خود را روی یک مولکول خاص متمرکز کرده‌اند که به اعتقاد آنها گزینه درمانی برای رتینیت پیگمنتوزا غالب اتوزومال مرتبط با رودوپسین (ADRP) فراهم می‌کند. مولکول رودوپسین، یک مولکول مهم حامل نور در شبکیه انسان است که در سلول‌های میله‌ای گیرنده نور یافت می‌شود و جهش در ژن رودوپسین علت اصلی ADRP است.
کریستوف پالزوسکی، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: بیش از ۱۵۰ جهش در رودوپسین می‌تواند باعث ایجاد رتینیت پیگمنتوزا شود. به دلیل شیوع بالای رتینیت پیگمنتوزا، سرمایه‌گذاری قابل توجهی در تحقیق و توسعه برای یافتن درمان‌های جدید انجام شده است.
اگرچه رودوپسین بیش از یک قرن مورد مطالعه قرار گرفته است، اما جزئیات کلیدی مکانیسم آن برای تبدیل نور به یک سیگنال سلولی دشوار است. برای این مطالعه، محققان از نوع خاصی از آنتی‌بادی مشتق از لاما، معروف به نانوبادی استفاده کردند که اجازه می‌دهد تا با وضوح بالا مورد بررسی قرار گیرد.
دیوید سالوم محقق و دانشمند این پروژه از دانشکده پزشکی UCI گفت: تیم ما نانوبادی‌هایی را ایجاد کرده است که از طریق یک مکانیسم جدید عمل کار می‌کنند. این نانوبادی‌ها از ویژگی‌های بالایی برخوردار هستند و می‌توانند هدف رودپسین را به صورت خارج سلولی تشخیص دهند. این کار ما را قادر می‌سازد تا این GPCR را در حالت غیر سیگنالینگ قفل کنیم.
دانشمندان دریافتند که این نانوبادی‌ها یک سایت غیر منتظره را در مولکول رودوپسین، در نزدیکی محلی که رتینالدئید به آن متصل می‌شود، هدف قرار می‌دهند. آنها همچنین دریافتند که اثر تثبیت‌کننده این نانوبادی‌ها نیز می‌تواند برای جهش رودوپسین که با بیماری شبکیه همراه هستند، استفاده شود و نشان دهنده استفاده از آنها به‌عنوان عامل درمانی است.
محققان امیدوارند که توانایی نانوبادی‌ها را در تشخیص رودوپسین در سایر گونه‌ها از جمله موش‌ها بهبود بخشند.
