به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، یک دوربین زیستی تصاویر را در دی ان ای موجودات زنده چاپ می کند و به آنها بارکد می زند تا داده ها بازیابی شوند.
با توجه به فناوری های متعدد انسانی، طبیعت در خصوص ذخیره سازی اطلاعات بسیار پیشرو است. دی ان ای موجودات می تواند اطلاعات را بسیار کارآمدتر از هر سیستم ساخت انسان کار کند و حدود ۲۱۵ میلیون گیگابایت داده را در یک ماده یک گرمی ذخیره کند.
علاوه بر آن در شرایط مناسب، اطلاعات ممکن است تا هزاران سال و حتی بیشتر باقی بمانند. بنابراین تعجبی ندارد که محققان به دنبال روشی برای ذخیره اطلاعات روی دی ان ای هستند.
البته در این مسیر موانعی هم وجود دارد. ساخت دی ان ای مصنوعی وقت گیر است و همچنین نتیجه حاصل ممکن است شکننده باشد. به همین دلیل استفاده از آن در مقیاس وسیع کار دشواری است.
درهمین راستا محققان دانشگاه ملی سنگاپور روشی نوین برای نوشتن داده ها و خواندن آن از روی دی ان ای ابداع کرده اند. این روش مانند یک نسخه زیستی از دوربین دیجیتال عمل می کند و به همین دلیل «باک کم»(BacCam) نامیده شده است.
پو چوه لو محقق ارشد تحقیق می گوید: تصور کنید دی ان ای سلول یک فیلم عکاسی فراوری نشده است. ما با استفاده از روش اپتوژنتیک توانستیم با چاپ سیگنال های نوری روی فیلم دی ان ای فعالیت سلول ها را کنترل کنیم.
اپتوژنتیک تکنیک کنترل فعالیت سلول ها با نور است که مشابه مکانیسم شاتر دوربین عمل می کند.
در اصل لیزرهایی با نور قرمز و آبی برای فعال سازی ژن در باکتری های مهندسی شده به کار رفتند که داده ها در دی ان ای آنها را رمزگذاری می کرد. روش های فعلی بارکدگذاری برای برچسب زدن داده ها با تگ هایID خاص به کار گرفته شد تا بتوان با کمک الگوریتم های ماشین یادگیری آنها را بازیابی کرد.
محققان در آزمایش ها نشان دادند سیستم باک کم را می توان برای ثبت و ذخیره سازی چند تصویر به طور همزمان به کار برد. علاوه بر آن استفاده از باکتری زنده به جای ساخت یک دی ان ای مصنوعی ساده تر، ارزان تر و قابل قیاس تر است. همچنین این سلول ها را در شرایط عادی راحت تر می توان زنده نگه داشت.
