به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، این دستگاه از پالس های اولتراساوند برای برای باز کردن پوست استفاده می کند و می تواند انتقال داروهای موضعی به بدن را بهبود بخشد.
بسیاری از داروها خوردنی یا تزریقی هستند اما داروهای خوردنی باید با دوز بالاتری مصرف شوند. داروهای تزریقی نیز چندان خوشایند نیست. نکته مشترک درباره هر دو، مشکل بودن هدایت آن به مناطق خاصی از بدن است. پژوهشگران در تحقیق جدید خود خواستند تا راهی برای انتقال داروها از طریق پوست به مکان مورد نظر ابداع کنند.
سیستم مذکور یک وصلهcUSP نام گرفته و حاوی هیدروژلی است که به پوست کاربر می چسبد. داخل وصله ۴ مبدل با ردیاب مسی برای هدایت الکتریسیته به هم متصل شده اند. بالای هر مبدل حفره‌ای قرار دارد که حاوی مولکول‌های داروی حل شده در مایع است و هنگامی که مبدل‌ها نیرو دریافت می‌کند، مرتعش می‌شوند و حباب‌هایی در مایع ایجاد می‌کنند. این به نوبه خود ریز جت‌هایی از مایع ایجاد می‌کند که در لایه بیرونی سخت پوست شلیک می‌کنند.
محققان این سیستم را روی پوست خوک آزمایش کردند و نوعی ویتامین ب به نام نیاسینامید را به آن منتقل کردند. آنها متوجه شدند cUSP می تواند مولکول های دارو را بدون کمک اولتراساوند ۲۶ بار بیشتر از طریق پوست منتقل کند.
آنها همچنین این فناوری را با روش های دیگر انتقال بدون درد دارو( وصله های ریز سوزن) مقایسه کردند. وصله های اولتراساوند توانستند محموله نیاسینامید را ظرف ۳۰ دقیقه منتقل کنند، حال آنکه وصله ریز سوزن این فرایند را در ۶ ساعت انجام داد.
به گفته پژوهشگران این روش به خصوص برای انتقال دارو جهت درمان مشکلات پوستی مانند سوختگی، سرطان پوست یا علائم پیری مناسب است. با ارتقای بیشتر سیستم می توان محموله های دارویی از جمله هورمون هایی مانند انسولین یا پروژسترون را به عمق بیشتر بدن و جریان خون رساند.
