به گفته یکی از مدیران پیشین راه‌آهن ایران، پروژه‌های بزرگ و ناتمام حوزه حمل‌ونقل که تا مدت طولانی به نتیجه نمی‌رسد، از مهم‌ترین عوامل کسری بودجه و به دنبال آن ایجاد تورم است.
عباس قربانعلی‌بیک در گفت‌وگو با خبرآنی گفت: راه آهن یکی از بخش‌هایی است که از بودجه عمومی استفاده می‌کند و می‌تواند باعث کسری بودجه شود، بزرگ‌ترین پروژه‌های ناتمام که در فرمایشات مقام معظم رهبری هم به آن اشاره شده در حوزه راه و شهرسازی است؛ پروژه‌های بزرگ و طولانی و بی‌ثمر که تا مدت طولانی به نتیجه نمی‌رسد.
وی ادامه داد: ما پروژه‌های ناتمام فراوانی داریم که به نتیجه نرسیده‌اند و برای به سرانجام رسیدن هم پول زیادی می‌خواهند. در حالی که به تعبیر رئیس سازمان برنامه و بودجه، پولی که برای پروژه‌های ناتمام می‌خواهیم پنج برابر بودجه سالانه است، با سهمی که از بودجه سالانه برای این پروژه‌ها در نظر می‌گیریم معلوم است که تکمیل آنها مدت زمان زیادی طول می‌کشد.
این پیشکسوت حوزه حمل‌ونقل ریلی خاطرنشان کرد: آمار چند دولت گذشته همواره حاکی از رشد حدود پنج تا هفت برابری نقدینگی است. افزایش نقدینگی عواملی دارد و یکی از عوامل کسری بودجه است. همچنین یکی از مهم‌ترین ریشه‌های تورم، که همه قبول دارند و مقام معظم رهبری هم روی آن تاکید داشتند، کسری بودجه است که برای دولت انگیزه چاپ و بی‌ارزش کردن پول میشود. کسری بودجه هم ریشه‌های بسیاری دارد که پروژه‌های ناتمام و هزینه‌های بیهوده که می‌تراشیم و برخی را هم پیمانکارها تحمیل می‌کنند، یکی از این ریشه‌هاست.
پروژه تهران - چالوس، ۳۰ ساله شده است
قربانعلی‌بیک با اشاره به یکی از این پروژه‌های نیمه‌تمام، بیان کرد: برای مثال نزدیک به ۳۰ سال است که پروژه تهران - چالوس ادامه یافته، با وجود اینکه در مقاطعی چینی‌ها که سرمایه و سرعت زیادی دارند، به دنبال تکمیل این پروژه بودند اما می‌بینیم که این پروژه هم از جهت زمان بسیار طولانی شده و هم از نظر ناامن بودن و اگر ابعاد مختلف را کنار هم بگذاریم می‌بینیم که مشکلات زیادی دارد، زیرا از ابتدا به یک سری نکات توجه نکردیم.
وی ادامه داد: یکی دیگر از پروژه‌های مستعد برای ناتمام شدن پروژه راه‌آهن سریع‌السیر تهران مشهد است که راه‌آهن و شرکت ساخت مشترکا مطرح کردند و سرمایه‌گذاری ۲۱ میلیارد دلاری هم برای آن در نظر گرفته‌اند. در حالی که چنین سرمایه‌ای حتی برای پروژه‌های نفتی بسیار عظیم و خطرناک است از آن جهت که اگر وارد آن شویم دیگر معلوم نیست پایانش کجاست؛ این پروژه سال گذشته تعیین شده، اما نه مصوبه مجلس دارد و نه مطالعه مناسبی برای آن انجام شده و مطالعه مقدماتی مربوط به ۱۵ سال پیش است و دنبال کردن آن با این سرمایه، تورم بسیار زیادی برای ما در پی خواهد داشت.
این کارشناس حوزه حمل‌ونقل ریلی با تاکید بر لزوم برقی شدن راه‌آهن تهران - مشهد، بیان کرد: اظهارات پایان سال گذشته در این خصوص مبهم است؛ برقی کردن یعنی خط موجود را برقی کنیم و سریع‌السیر یک خط ریلی جدید می‌خواهد. هزینه برقی شدن این خط ریلی ۵ درصد هزینه سریع‌السیر شدن و زمانش ۱۰ درصد است. راه‌اندازی راه‌آهن سریع‌السیر یعنی یک دوخطه کاملا جدید برقی با سرعت ۳۵۰ کیلومتر در ساعت، در حالی که سرعت راه‌آهن برقی نهایت ۲۵۰ کیلومتر است. حالت عادی این پروژه ۳۰ سال طول می‌کشد و برقی کردن ۳ سال؛ مثل اینکه بخواهیم ۲۱ میلیارد دلار را در چاه بریزیم و بعد از ۳۰ سال آب آنرا برداشت کنیم؛ آن هم در سالی که مهار تورم نامگذاری شده است.
انتهای پیام
