به گزارش خبرنگار خبرآنی، عبدالحسین کلانتری، معاون فرهنگی و اجتماعی وزیر علوم و تحقیقات فناوری گفت: هر مدل مطلوب حکمرانی فضای مجازی باید نقش مردم را به خوبی مشخص کند، یعنی امکان ندارد مدلی از حکمرانی برای فضای مجازی در جمهوری اسلامی ارائه دهید که این جایگاه پررنگ و جدی را نادیده گرفته و از کنار آن بگذرید. همین اصول فصل ممیّزه و ممتاز حکمرانی فضای مجازی در ایران نسبت به جهان است بنابراین نگاه رشدمدارانه به مردم و زمینه سازی برای تصمیمگیری آنها در موضوعات مرتبط با فضای مجازی باید نقش کلیدی پیدا کند.
وی ادامه داد: در هر نوع مدل حکمرانی که طراحی میشود باید به تمامی ذی نفعان و ذی ربطان ماجرا توجه شود. لذا تصمیمات پشت درهای بسته و عدم همراهی ذی نفعان با تصمیمات، طبیعتا حکمرانی را تعلیق خواهد کرد و شاهد ضعف اعمال حاکمیت خواهیم بود. همچنین ورود همه ذی نفعان -با تمام تنوعاتی که دارند- خود به خود لبه های تند تصمیمات را غیربرنده تر خواهد کرد و از افراطها و تفریطها میکاهد. مدل حکمرانی فضای مجازی -که متناسب با آرمان هایی که بیان شد تدارک دیده میشود- باید گفتگوی مداوم بین ذی نفعان را همواره به عنوان اصل بدیهی حکمرانی خود بپذیرد.
کلانتری، بخش خصوصی و کسب و کارها را یکی از سه رکن ذی نفع در فضای مجازی برشمرد و تصریح کرد: عدم توجه و عدم اعتماد به بخش خصوصی و کسب و کارهای حوزه فضای مجازی، موجب می شود تا هم حکمرانی پر هزینه شود و هم تصمیمات گرفته شده با آنچه که در واقع باید اتفاق افتد، نسبت کمتری خواهد داشت. بخش خصوصی متعلق به جامعه ایران است و منطق سود خود را دارد اما در این مسیر؛ موجب رشد و توسعه کشور خواهد شد. در شرایطی که دولت، بودجه لازم برای سرمایه گذاری های بزرگ در بخشهای مختلف فضای مجازی را ندارد، بخش خصوصی عامل رشد اکوسیستم فضای مجازی در کشور است و موجب میشود تا اتفاقات بزرگی در عرصه فضای مجازی رخ داده شود.
کلانتری، با اشاره به نهادهای مدنی به عنوان دومین رکن اساسی ذی نفع در فضای مجازی، خاطرنشان کرد: نهادهای مدنی متعدد و متنوع در عرصه های مختلف وجود دارند که میدان دادن به این نهادها به بلوغ تصمیم گیریها و اعمال حاکمیت در عرصه فضای مجازی کمک خواهد کرد. همچنین نهادهای مدنی دیگری به صورت خاص و تخصصی در حوزه هایی از قبیل سواد فضای مجازی، آموزش مجازی، رسانهها و شبکه های اجتماعی و... فعالیت دارند در نتیجه باید نهادهای مدنی را افزایش داده و تقویت کرد و در ادامه با اعتماد به آنان، در عرصه حکمرانی فضای مجازی از آنها کمک بگیریم.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، نخبگان و متخصصان را یکی دیگر از ارکان ذی نفع در فضای مجازی دانست و اظهار داشت: اعتماد به دانشگاهها میتواند به حل بسیاری از مسائل کمک کند چرا که با توجه به تحقیقات و پیمایش هایی که در حوزه اعتماد عمومی به نهادها انجام شده، دانشگاهها رتبه بسیار بالایی دارند و مردم به آنها اعتماد دارند در نتیجه معضل اعتماد را میتوان با استفاده از ظرفیت دانشگاهها حل کرد.
کلانتری ادامه داد: علی رغم اینکه دو دهه است تولیداتی در زمینه حکمرانی فضای مجازی صورت گرفته اما هنوز هم مدل حکمرانی در ابهام قرار دارد و ادبیات حکمرانی فضای مجازی هنوز در جهان نوپا است. مجموعه های بزرگ بین المللی همچون IGF و WSIS به کرات به بحث حکمرانی فضای مجازی پرداختهاند و این موضوعات در دستور کار هست اما اینکه به مدل های روشن از این موضوع رسیده باشند هنوز وجود ندارد در نتیجه خیلی نباید معطل شکل گیری صد درصد مدل های حکمرانی ماند، اساسا این نگاه که مدل حکمرانی طراحی دقیق شود و بعد اجرا شود برای دوره پیش از فضای مجازی است چراکه در دوره جدید، تنوع فناوریها و بسط و توسعه روزآمد آنها به حدی شتاب دارد که اساسا فرصت تامل، صورت بندی نظری و مفهوم پردازی در این عرصه همچون گذشته نمی باشد لذا چاره ای ندارید که چاچوب کلی را تدارک ببینید و در طول مسیر کشتی خودتان را تعمیر کنید.
وی تصریح کرد: اما در حقیقت ادبیات حکمرانی در کشور، پیشرفت خوبی داشته خصوصا بر مبنای تلاش هایی که توسط دفتر مطالعات اسلامی و ارتباطات حوزوی مرکزملی فضای مجازی و نیز توسط مرکز ملی فضای مجازی صورت گرفته است. اما علیرغم حجم عظیمی از کارهایی که صورت گرفته در مقایسه با آن اتفاقات بزرگی که باید صورت پذیرد، خیلی کم است لذا ما باید در طراحی مدل حکمرانی متناسب با آرمانهای انقلاب اسلامی و بالاخص نقش مردم در این مدل بیشتر کار کنیم.
معاون فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری افزود: مدل حکمرانی ما نباید به نوعی باشد که مردم را از دست دهیم. مردم توسط پلتفرمهای خارجی گرو گرفته شده اند و وقتی از شما گروگان میگیرند، با دقت بیشتر عمل میکنید؛ بعضا سیاست گذاری ما به گونه ای است که کسانی که گروگان گرفته شده اند تمایل دارند گروگان باشند اما به حرف دلسوزانی که در این زمینه تصمیم گرفتند عمل نکنند و این موقعیت، موقعیت شکننده ای است. اصل ماجرا این است که مردم وقتی در دوگانه شبکه های اجتماعی داخلی و خارجی قرار میگیرند، برای کوچ کردن توجیه نشده اند و دلیل آن این است که تصور رشد یافته از مردم را نداشتیم، کمتر با آنهاحرف زدیم، کمتر توضیح دادیم، سطح سواد مجازی را افزایش ندادیم و از همه مهمتر ذی نفعان را مشارکت نداده ایم.
وی با بیان اینکه مسئله زمان در حکمرانی بسیار حائز اهمیت است، تصریح کرد: ما بسیاری از زمان های طلایی را از دست دادیم. در رشد و توسعه اکوسیستم دیجیتال در کشور و به معنای کلانتر، در تحول دیجیتال، بسیاری از زمان های طلایی را از دست دادیم و بعضا زمانی تصمیم میگیریم که بدترین زمان ممکن است. ما زمان را از دست دادیم و واقعا دیگر فرصت برای زمان از دست دادن نداریم و باید اتفاقات بزرگی در این عرصه بیافتد.
کلانتری با اشاره به اینکه فضای مجازی اقتضائات خاص خودش دارد، بیان کرد: یکی از اقتضائات آن تناسبی است که با جهانی شدن و فضای کمرنگ شدن مرزها دارد. این موضوع به نوعی استقلال به معنای کلاسیک را به چالش خواهد کشید و حاکمیتها برای حفظ استقلال تمایل به مرزکشی دارند. متاسفانه ما هنوز نتوانستیم تکلیف خودمان را نه نسبت به مفهوم استقلال در فضای مجازی و نه نسبت به مفهوم آزادی و حریم خصوصی مشخص کنیم. هر یک از کشورها به سمت و سویی رفتند، مثلا آمریکا به علت اینکه حاکمیت شرکتی دارد و شرکتها برای او مهم هستند، بیشتر به سمت منافع شرکتها حرکت کرده لذا حریم خصوصی به آن معنایی که در اروپا معنا دارد در آمریکا معنایی ندارد. این دوگانه و این تنازعات را باید خیلی سریع در سطح فلسفه سیاسی حل کنیم و حداقل باید اجالتا به پاسخی رسیده و مبتنی بر آن کارهای خودمان را پیش ببریم.
وی ادامه داد: ما حکمرانی شرکتی را جدی نگرفتیم چون به بخش خصوصی اعتماد نکردیم و یا خیلی آن را وارد عرصه تصمیم گیری نکردیم در نتیجه نتوانستیم از ظرفیت های شرکتها و بخش خصوصی در حکمرانی داخلی و حکمرانی منطقه ای در عرصه فضای مجازی استفاده کنیم. بسیاری از اِعمال حکمرانی آمریکا در عرصه بین الملل و در عرصه فضای مجازی توسط شرکت های آنها اتفاق میافتد و توسط دولت و حکومت به صورت مستقیم انجام نمی پذیرد؛ به صورت مستقیم توسط اپل، گوگل، اینستاگرام و شبکه های اجتماعی متعدد این کار را انجام میدهند یعنی آنها هستند که اعمال حکمرانی میکنند اما پشت پرده آمریکا می باشد. باید از این فضا خارج شده و معطوف به آینده فکر کرد؛ ما هیچ پلنی برای آینده فضای مجازی کشور نداریم، چه کسی تصویری از فضای مجازی ایران دارد جز آن تصویری که استارلینک و متاورس و... پیشروی ما قرار میدهد. تصویر بومی ما از فضای مجازی ایران، منطقه و جهان چیست؟ ما چه نقشی قرار است ایفا کنیم؟ این عین حکمرانی منفعلانه است و به جد عرض میکنم، این ظرفیت داخل کشور وجود دارد و میشود با کمک همین شرکتها می توان آینده را تصویر کرد، گام برداشت و به سمت تحقق آن آینده و اهداف پیش رفت.
کلانتری خاطرنشان کرد: بسیاری از معضلاتی که ما در عرصه دیپلماسی سایبری داریم با تقویت دیپلماسی سایبری قابل حل است، گفتگوها و مذاکراتی که در آن سطوح صورت میگیرد میتواند برای شرکتها و پلتفرم هایی که در داخل ایران فعالیت میکنند تعهدآور باشد و همچنین میتواند گشایشی برای حضور پلتفرمها و مجموعه های ایرانی در مقیاس منطقه ای و بین المللی باشد.
وی یادآورشد: ما نباید با تصمیمات خود موجب انزوای دیجیتال شویم. چنین تصمیماتی، درحالیکه فرایندها و امیال به سمت جهانی شدن است، موجب می شود میزان نارضایتی عمومی را بالا برده و شکاف دولت و ملت را بیشتر کند و نهایتا مردم را از دست بدهیم