خبرآنی/خراسان رضوی در مواجهه با بحران هزینه زندگی، تورم بالا و بازار کار رقابتی کنونی، برای رهبران همه بخش‌ها، جذب، آموزش و حفظ افراد مورد نیاز و حمایت از آینده‌شان و پر کردن شکاف مهارت‌های دیجیتالی دشوار است.
به نقل از نیوز، گزارش پژوهشی اخیر با نام «ماهیت شکاف مهارت‌های دیجیتال»، موضوع شکاف مهارت‌های دیجیتال را تحلیل کرده است. در این تحقیق علاوه بر بررسی مهارت‌های مورد نیاز برای افراد به مهارت‌ها و ویژگی‌های موفقیت دیجیتال در سطوح گروهی، سازمانی و اجتماعی نیز پرداخته شده است.
نتایج این تحقیق نشان داد که بیش از یک‌سوم (۳۵ درصد) کارگران تصور می‌کنند مهارت‌های دیجیتال به سادگی توانایی رفع مشکلات IT است. به طور مشابه نیمی از آنان (۴۷ درصد) معقدند که این مورد به معنای توانایی کدنویسی و برنامه نویسی، ساخت وب‌سایت یا ایجاد برنامه‌های کاربردی تلفن همراه و رایانه است. با این حال دیدگاه ما این است که یک دیدگاه گسترده‌تر و فراگیرتر از مهارت‌های ذکر شده مورد نیاز است.
به اعتقاد محققان رفتارهای کلیدی برای پرورش افراد از جمله برقراری ارتباط با همدلی، توسعه خود و توسعه دیگران وجود دارد. لازم است این مهارت‌ها را با مهارت‌های حرفه‌ای مانند مدیریت محصول یا مهارت‌های فنی در زمینه‌هایی مانند داده‌ها ترکیب شود.
گروه‌ها و نحوه عملکرد آن با هم برای عظمت‌بخشی دیجیتال یک سازمان مهم است. بدون گروه‌های دارای عملکرد بالا، سازمان‌ها نمی‌توانند در مواجهه با تغییرات نامطمئن و سریع پیشرفت کنند. ایجاد ویژگی‌هایی مانند ایمنی روانی، تنوع افکار، یادگیری و بازخورد و رشته‌ها و شیوه‌های دیجیتالی واضح و سازگار برای امکان‌پذیر کردن این مهم موضوعی کلیدی است.
در نهایت به اعتقاد پژوهشگران سازمان‌ها باید عمدا ویژگی‌های فرهنگی را هدف قرار و آن را پرورش دهند تا افراد و گروه‌ها با عملکرد بالا را توانمند سازند. این‌ها شامل داشتن یک ماموریت و هدف مشخص و مشترک، خوب بودن در درک افراد، انگیزه‌های آنان، نیازها و آرزوهای توسعه و فراهم کردن محیطی است که در آن افراد بتوانند خودشان باشند و احتمالات را کشف و نهایتا پیشرفت کنند.
با ۶۱ درصد رشد کسب و کار بر اساس نتایج دیجیتال، محققان تخمین می‌زنند نیروی کار متشکل از هشت میلیون فرد ماهر دیجیتالی برای ارائه مزایای اقتصادی بالقوه ۲۴۰ میلیارد پوندی از هم‌اکنون تا سال ۲۰۲۶ در بریتانیا مورد نیاز است و علی‌رغم اینکه ۸۳ درصد از رهبران موافق هستند که سازمان‌های آن‌ها باید برای آینده دیجیتال مناسب باشند و به ما می‌گویند که پیشرفت خوبی دارند، یافته‌های تحقیق اما داستان متفاوتی را بیان می‌کند.
به عنوان مثال تقریبا ۶ نفر از هر ۱۰ (۵۸ درصد) پاسخ‌دهنده به نظرسنجی این تحقیق ادعا می‌کنند هرگز در مهارت‌های دیجیتال ارتقا نیافته‌اند. تقریبا همین افراد (۵۸ درصد) گفته‌اند فقدان مهارت‌های دیجیتال بر آنان تاثیر منفی گذاشته است؛ به طوری که کمتر از یک‌سوم (۲۹ درصد) آنان به دلیل افزایش حقوق، ترفیع یا عدم معرفی خود برای ترفیع رد شده‌اند. این به نوبه خود فشار بازار را بر کسانی که این مهارت‌ها را دارند، افزایش می‌دهد و اغلب برخی از سازمان‌ها را از بازار خارج می‌کند.
بخش عمومی همه چالش‌هایی که کسب‌وکارهای بخش خصوصی با آن روبه‌رو هستند را به اشتراک می‌گذارد اما با بار اضافی در توانایی خود برای مطابقت با انتظارات دستمزد برای استعدادهای مورد تقاضا برای کار سخت شریک است.
نقشه راه سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۵ برای فعالیت‌های دیجیتال و داده‌های سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۵ جاه‌طلبی دولت را برای تغییر خدمات عمومی دیجیتال در سال‌های پیش رو مشخص و یک ماموریت خاص برای ایجاد مهارت‌های دیجیتال در مقیاس ادارات و سازمان‌ها ترسیم می‌کند. هنگام تعیین مهارت‌هایی که می‌بینیم عظمت دیجیتالی آینده را قادر می‌سازد به جای تمرکز محدود بر مهارت‌های فناوری خاص، باید رویکردی گسترده از جمله ویژگی‌های گروهی و سازمانی را در پیش گرفت.
پذیرش خدمات عمومی ارشد نیز موضوعی کلیدی است زیرا تحقیقات نشان داده برخی رهبران تمایل کمتری به توسعه مهارت‌های خود (۵۴ درصد) نسبت به مدیریت میانی خود (۷۴ درصد) دارند. فرض کنید جاه‌طلبی برای دولت دیجیتال و خدمات عمومی باید محقق شود. در آن صورت ما به همه سطوح و حرفه‌ها نیاز داریم که این مهارت‌ها را به عنوان بخشی از برنامه درسی اصلی خود بپذیرند و آن را از توسعه اولیه سیاست تا اجرای عملیاتی به طور مداوم به کار گیرند.
فرصت کسب و کار و جامعه در صورتی که به ارتقاء مهارت‌های دیجیتالی دست یابیم بسیار زیاد است. برای محققان با پذیرش خلاقیت و فنی، فرد و گروه و گروه و سازمان شروع می‌شود. تنها در این صورت می‌توانیم مطمئن باشیم که مهارت‌های لازم برای پیشرفت را در اختیار خواهیم داشت.
انتهای پیام
