به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از تلگراف، برای نخستین بار تحقیقات نشان داده هنگامیکه ازن موجود در هوا با روغن و پوست بدن انسان واکنش می دهد، یک مه نامریی حاوی مولکول های پاک کننده هوا توسط بدن تولید می شود.
مولکولهای رادیکال OH که عمر کوتاهی دارند این هاله پاکسازی کننده را تشکیل می دهند و می توانند مولکول های سمی که توسط نور خورشید تولید می شوند را خنثی کنند. به همین دلیل مولکول های مذکور «شوینده اتمسفر» لقب گرفته اند.
اما کشف این هاله که در حقیقت یک میدان اکسیداسیون دور بدن افراد است، برای نخستین بار نشان می دهد مولکول های رادیکال OJ توسط انسان نیز تولید می شود. البته کارشناسان هنوز نمی دانند میدان مذکور خوب یا بد است زیرا تاثیر آن ناشناخته است.
پروفسور جاناتان ویلیامز از انستیتو شیمی مکس پلانک در آلمان مولف ارشد این پژوهش است. او در این باره می گوید: میدان مذکور احتمالا هوا را قبل از تنفس تمیز می کند اما اطلاع دقیقی از آن نداریم. احتمالات دیگری هم وجود دارد که نگران کننده تر هستند. مثلا ممکن است یک ترکیب که تصور می شود بدون خطر است، پس از اکسید شدن در میدان OH سمی تر شود. ما اکنون که چنین میدانی را کشف کردیم و باید تحقیقات بیشتری انجام دهیم.
ویلیامز و همکارانش در این تحقیق ۴ نفر را همراه ماسک اکسیژن در اتاق استریل قرار دادند و سطح رادیکال های OH در هوا را اندازه گرفتند. در مرحله بعد آنها ازن را در اتاق منتشر کردند و شاهد افزایش ناگهانی سطح مواد شیمیایی بودند. آنها تصاویری از داده هایی ایجاد کردند که میدان های اکسیداسیون را نشان می داد.
هاله شیمیایی تا حدی شبیه اشعه ای درخشان و سبز رنگ است که دور بشکه های زباله های هسته ای در انیمیشن ها دیده می شود.
تحلیل های بیشتر نشان داد اسکوالین( ماده شیمیایی که پوست را انعطاف پذیر نگه می دارد) با ازن واکنش نشان می دهد و پس از واکنش های شیمیایی پیچیده، میدان اکسیداسیون OH را به وجود می آورد.
ویلیامز در این باره می افزاید: هنگامیکه من تنفس می کنم یک فرایند شیمیایی اتفاق می افتد .
پیش از این تصور می شد مواد شیمیایی پاک کننده هوای OH فقط خارج از نور خورشید تشکیل می شود، اما اکنون یافته های جدید نشان دهنده مکانیسمی دیگر برای تغییر آنها است. مولکول های رادیکال به شدت ناپایدار هستند و زیر نور آفتاب در هوا به وجود می آیند. در مرحله بعد آنها به هر ترکیبی اطراف خود حمله می کنند. آنها شبیه شیرهای غران هستند که فقط می خواهند اتم های هیدروژن را از هر چیزی جدا کنند و به آب تبدیل شوند تا پایدار بمانند.
