به گزارش پایگاه خبری خبرآنی به نقل از نیواطلس، نانوبادی‌های تازه شناسایی شده در بی‌ثبات کردن ساختار این توده‌های خطرناک پروتئینی مؤثر هستند که به طور بالقوه منجر به کشف روش درمانی جدیدی برای مقابله با پارکینسون می‌شود.
پروتئینی که عامل وقوع مشکل است، آلفا سینوکلئین نام داشته و به تنهایی نقش مهمی در مغز بازی می‌کند، اما می‌تواند به‌طور نادرست جمع شده و بر عملکرد نورون‌ها تأثیر منفی بگذارد و حتی شروع به نابودی آنها کند و در نهایت اختلالات عصبی مانند بیماری پارکینسون را تشدید کند.
برای بررسی این پروتئین، محققان دانشگاه جان هاپکینز و دانشگاه میشیگان، استفاده از نانو بادی را برای تجزیه پروتئین مذکور مورد بررسی قرار دادند. نانو بادی‌ها نمونه‌های کوچک‌تری از پروتئین‌های آنتی‌بادی هستند که توسط سیستم ایمنی برای ردیابی پاتوژن ها استفاده می‌شوند. اندازه کوچک‌تر به آنها اجازه می‌دهد تا از طریق غشای سلول‌های مغزی فشرده شده و در آنجا به توده‌های آلفا سینوکلئین متصل شوند و آنها را تجزیه کنند.
به طور معمول، این نانو اجسام در داخل سلول‌ها تجزیه می‌شوند، بنابراین گروه آنها را طوری مهندسی کرد که فاقد پیوندهای شیمیایی خاصی باشد که در برابر این فرآیند آسیب پذیر هستند. آنها دریافتند که این امر نانو بادی‌ها را بدون کاهش توانایی آنها در اتصال به توده‌های آلفا سینوکلئین پایدار نگه می‌دارد.
محققان پس از آزمایش هفت نمونه از نانو جسم خود، یکی به نام PFFNB۲ را به عنوان بهترین نامزد شناسایی کردند. در آزمایش‌هایی که روی سلول‌های زنده مغز و بافت موش‌ها انجام شد، مشخص شد که PFFNB۲ پایدار است و به‌شدت به توده‌های پروتئین متصل است و به‌طور مؤثر آنها را تجزیه می‌کند.
رامهری کومبهار، یکی از همکاران این طرح گفت: "به طرز شگفت انگیزی، استفاده از PFFNB۲ در قشر مغز موش از گسترش توده‌های آلفا سینوکلئین در منطقه‌ای که مسئول شناخت، حرکت، شخصیت و سایر فرآیندهای درجه بالا است، جلوگیری کرد."
