موسسه پژوهشی «راند» در تازه‌ترین گزارش خود، در مورد چگونگی سیاست آمریکا در برخورد با طالبان پیشنهادهایی را به دولت آمریکا ارائه می‌کند.
به گزارش خبرآنی، به نقل از ایندیپندنت، براساس این گزارش ایالات متحده آمریکا در سقوط دولت قبلی افغانستان نقش داشته است. این گزارش می‌نویسد: «آمریکا در تغییرات سیاسی افغانستان سهمی مسئولانه دارد.»
راند سه گزینه تعامل، منزوی کردن و براندازی رژیم طالبان در افغانستان را به آمریکا پیشنهاد می‌کند.
در این گزارش، وضعیت حقوق بشری و اقتصادی افغانستان بسیار وخیم توصیف و اعلام شده است که ایالات متحده آمریکا باید سیاست خود در قبال افغانستان را هرچه زودتر مشخص کند؛ زیرا فقدان گزینش یک جهت‌گیری سیاسی مشخص در مورد افغانستان اوضاع را وخیم‌تر خواهد کرد.
این نهاد پژوهشی در گزارش خود، منافع ایالات متحده آمریکا در افغانستان را به منافع امنیتی و اخلاقی-حیثیتی تقسیم می‌کند و می‌گوید که منافع اخلاقی ایالات متحده آمریکا خروج امن شهروندان آمریکایی و افغانستانی است که با آمریکایی‌ها همکاری کرده‌اند. بر اساس گزارش راند، امنیت آن دسته از شهروندان افغانستان که از آمریکا و متحدانش حمایت کردند و از دستاوردهای ۲۰ سال حضور این کشورها حفاظت خواهند کرد، نیز جزو این دسته منافع آمریکا در افغانستان محسوب می‌شود.
راند به تهدیدهای شاخه خراسان داعش و شبکه القاعده در افغانستان اشاره می‌کند و می‌نویسد که منافع امنیتی ایالات متحده در افغانستان این است که این کشور به پایگاه امن تروریسم تبدیل نشود. در این گزارش، به ارزیابی اکتبر ۲۰۲۱ وزیر دفاع آمریکا که داعش از شش ماه تا یک سال آینده توانایی حمله از خاک افغانستان به ایالات متحده و متحدانش را خواهد داشت و القاعده نیز می‌تواند ظرف یک تا دو سال آینده به چنین توانی دست یابد، اشاره می‌شود و در ادامه، به سایر گروه‌های تروریستی مانند تحریک طالبان پاکستان و باقی گروه‌های تندرو که در افغانستان فعالیت دارند، می‌پردازد.
راند در این گزارش، درباره رابطه طالبان با القاعده می‌نویسد که این گروه ارتباط خود با القاعده را حفظ کرده و این رابطه بسیار نزدیک است.
این نهاد پژوهشی غیردولتی آمریکایی می‌نویسد که بر اساس گزارش اداره بازرسی وزارت دفاع آمریکا، طالبان توانسته است ظرف ۱۰ روز بجز یک استان، بر تمام افغانستان مسلط شود که برای رسیدن به این هدف، عملیات‌های نظامی متعددی انجام داد و با رهبران محلی مذاکره کرد که به تسلیم نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان منجر شد.
با این حال، راند در صورت انعطاف‌پذیری طالبان، بر «تعامل» با این گروه تاکید می‌کند. بر اساس پیشنهاد راند، اثرگذاری ایالات متحده آمریکا بر رژیم طالبان تاثیرگذاری بر مبارزه با تروریسم است و روابط دیپلماتیک مستقیم با طالبان، برقراری روابط اطلاعاتی-امنیتی، روابط چندجانبه دیپلماتیک، ادامه ارسال کمک‌های بشردوستانه و اقتصادی و برداشتن تحریم‌ها از جمله گزینه‌هایی‌اند که برای «تعامل» با طالبان برشمرده می‌شوند.
منزوی کردن رژیم طالبان دومین گزینه پیشنهادی راند برای ایالات متحده آمریکا است.
در خط مشی انزوا، ایالات متحده باید برای آنکه طالبان عملکرد خود را تغییر دهد یا تضعیف شود، این گروه را تحت فشار بگذارد. راند پیشنهاد می‌کند که آمریکا برای زیر فشار قرار دادن طالبان، «تعامل» با آنها را بسیار محدود کند، گفت‌وگوها را بسیار کم کند و این پیام را به جامعه جهانی برساند که رژیم طالبان فاقد مشروعیت باقی خواهد ماند.
راند می‌نویسد که در مرحله انزوا، کمک‌های بشردوستانه ادامه خواهند داشت اما احتمال کاهش آنها وجود دارد.
«براندازی» رژیم طالبان سومین و آخرین مرحله برخورد با طالبان است و در این گزارش آمده است، در صورتی که ایالات متحده استراتژی مخالفت با طالبان را در پیش بگیرد، نتیجه این مخالفت سرنگونی رژیم طالبان خواهد بود؛ هر چند این نهاد اتخاذ استراتژی براندازی رژیم طالبان را هنگامی عملی می‌داند که طالبان آگاهانه به یک یا بیش از یک گروه تندرو که عملا برای حمله به ایالات متحده یا متحدانش برنامه‌ریزی می‌کنند، پناه دهد.
راند استراتژی دیگری را نیز به دولت آمریکا پیشنهاد می‌کند؛ اینکه آمریکا گزینه انزوای طالبان را تشدید و از یک یا بیشتر از یک گروه ضدطالبان حمایت کند و یک ماموریت یک‌جانبه مبارزه با تروریسم را در پیش بگیرد.
به نوشته راند، امارات اسلامی طالبان بهترین دولتی که افغان‌ها آرزو دارند، نیست اما بدترین دولت هم نیست و در حال حاضر هیچ جایگزینی برای طالبان وجود ندارد و اگر در افغانستان هیچ حکومتی وجود نداشته باشد، گروه‌های شبه‌نظامی که کشورهای همسایه افغانستان از آنها حمایت می‌کنند، جنگ‌های نامنظم به راه خواهند انداخت که بدترین وضعیت برای افغانستان و آمریکا خواهد بود. به همین علت، ایالات متحده آمریکا باید براندازی رژیم طالبان را به عنوان آخرین گزینه برای افغانستان در نظر بگیرد.
انتهای پیام
