به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی؛ سازمان جهانی بهداشت اعلام کرد که تا روز گذشته گزارش‌هایی مبنی بر شناسایی نزدیک به 200 مورد ابتلا به بیماری آبله میمون در بیش از 20 کشور دریافت کرده است. این نهاد بین‌المللی با این حال همه‌گیری آبله میمون در بین انسان‌ها را «قابل کنترل» توصیف کرده است.
روز گذشته وزارت بهداشت ایران نیز از شناسایی 6 مورد مشکوک آبله میمونی در کشور و منفی شدن تست‌های اولیه سه نفر از آنها خبر داد.
آبله میمونی چیست؟
عامل آبله میمونی، نوعی ویروس است و دلیل نام‌گذاری آن این است که نخستین بار در سال 1958 در میان میمون‌هایی شناسایی شد که برای تحقیقات و پژوهش نگهداری می‌شدند. این بیماری بعدها در سال 1970 میلادی در انسان نیز مشاهده شد.
آبله میمونی ظرف چند هفته بهبود پیدا می‌کند؟
آبله میمونی یک بیماری به اصطلاح "خود محدودشونده" است؛ به این معنا که علائم آن به طور خودبه‌خودی معمولاً ظرف 2 تا 3 هفته از بین می‌رود.
علائم آبله میمونی چیست؟
نشانه معمول این بیماری، دانه‌های پوستی همراه با تاول در صورت، دست، پا، دهان و اندام تناسلی است. این دانه‌ها ممکن است با تب، احساس ناراحتی یا ناخوشی، سردرد، خستگی و تورم غدد لنفاوی همراه باشند. بروز دانه‌هایی در ناحیه تناسلی در طغیان کنونی این بیماری بیشتر گزارش شده است.
دوره نهفتگی بیماری آبله میمون چه قدر است؟
دوره نهفتگی بیماری آبله میمون (از زمان ورود ویروس به بدن تا بروز علائم بیماری) 5 تا 10 روز است. تا زمانی که کسی نشانه‌های بالا را دارد می‌تواند بیماری را به دیگران منتقل کند.
سرایت بیماری چگونه است؟
این بیماری به راحتی بین افراد سرایت نمی‌کند اما با ارتباط مستقیم با فرد مبتلا، ممکن است افراد سالم هم به آن مبتلا شوند.
از جمله راه‌های انتقال بیماری می‌توان به تماس با دانه‌های پوستی، مایعات بدنی، آب دهان و قطرک‌های تنفسی(تماس رو در روی طولانی)، تماس فرد با لوازم شخصی فرد مبتلا مانند حوله یا روتختی و آمیزش جنسی اشاره کرد.
راه پیشگیری از ابتلا به آبله میمون چیست؟
هرکس که با فرد مبتلا تماس نزدیک داشته باشد ممکن است به این بیماری دچار شود. پرهیز از تماس پوست به پوست یا ارتباط رو در رو با افراد دارای علائم، آمیزش جنسی ایمن (پایبندی به حریم خانواده و استفاده از کاندوم) و تمیز نگه داشتن دست‌ها از جمله روش‌های پیشگیری از ابتلا به آبله میمون است.
انتهای پیام/
