به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری خبرآنی، بازگشایی مدارس پس از تعطیلی دو ساله کرونایی در شرایطی اتفاق افتاد که این سوال مطرح است مدارس با طی کردن تجربه دوران کرونا و اقتضائات خاص آموزش مجازی، در دوران پسا کرونا چه ویژگی‌ها و تفاوت‌هایی خواهند داشت؟
خانه‌نشینی دو ساله دانشآموزان و مجازی شدن آموزش‌ها، نشان داد که در دوران پسا کرونا دیگر نمی‌توان صرفاً به شرایط آموزش حضوری مبتنی بر کتاب درسی بازگشت. از سوی دیگر دانشآموزان در این طول این دو سال کلاس‌های درس خود را در تلفن همراهی که تا پیش از آن منع می‌شدند برگزار کردند.
هم‌اکنون پس از خانه‌نشینی دو ساله دانشآموزان، آنها به مدارس بازگشته‌اند و شاید عده‌ای در انتظار مدرسه‌ای متفاوت و با آزادی عمل بیشتر بودند اما در همچنان بر همان پاشنه قبل می‌چرخد.
تغییرات رفتاری دانشآموزان
کودکان دبستانی که پس از خانه‌نشینی دو ساله به جمع دوستان و همکلاسی‌ها بازگشتند به دنبال تحرک هستند اما مدرسه در دوران پسا کرونا چه تفاوت‌هایی را در روش‌ها و کارکردهایش ایجاد کرده تا این بار پذیرای دانش‌آموزانی باشد که قطعاً مختصات رفتاری آنها همانند گذشته نیست.
در شرایطی که زیر سایه زندگی شهرنشینی و در آپارتمان‌های کوچک، فرصت کمترین تحرک و فعالیت از دانشآموزان گرفته شده است، محیط مدرسه در دسترس‌ترین مکان برای تحرک و جنب و جوش آنهاست اما در برخی مواقع حتی در حیاط مدارس نیز اجازه تحرک و دویدن به کودکان و نوجوانان داده نمی‌شود.
قلدری علیه دانشآموزان به دلیل جنب و جوش
بنا به گفته برخی دانشآموزان دبستانی، هنگام دویدن در حیاط مدرسه از سوی مامور انتظامات که دانشآموزان پایه ششم هستند و از سوی ناظم و مدیر مدرسه تعیین شده‌اند، مورد هجمه و حتی ضرب و شتم قرار می‌گیرند.
وقتی مدرسه به قلدری دامن می‌زند
ماجرا از این قرار است که در برخی مدارس شهر تهران، ناظم مدرسه که در زنگ تفریح در حیاط مدرسه حضور ندارد، تعدادی از دانشآموزان پایه‌های بالاتر را که از نظر جثه نیز درشت باشند به عنوان مامور انتخاب می‌کند تا بر سایر دانشآموزان نظارت داشته باشند. به عنوان مثال اگر درگیری بین دانشآموزان ایجاد شد مانع از آن شوند اما در برخی موارد ماموران انتظات حتی مانع دویدن و جنب و جوش دانشآموزان در حیاط مدرسه می‌شوند و به ضرب و شتم دانشآموزان کوچک‌تر از خود اقدام می‌کنند و همین مسئله منجر به بازتولید چرخه خشونت و قلدری در مدارس می‌شود و مدرسه به شکل‌گیری قلدری دامن می‌زند.
همچنین برخی والدین در تماس با پایگاه خبری خبرآنی اعلام کردند، در هفته نخست بازگشایی، مدرسه به بازرسی از کیف دانشآموزان اقدام کرد و موبایل دانشآموزان را ضبط کرد، در یک مورد به دلیل مقاومت دانش‌آموز اقدام به ضرب و شتم او کردند اما این رفتار در شرایطی است که تا دو هفته قبل، تلفن همراه تنها بستر برای آموزش دانشآموزان بود.
سکوت آموزش و پرورش
باید توجه داشت، قلدری موضوعی است که در مدارس به آن توجه نمی‌شود و در برخی مواقع مدارس خودشان زمینه‌ساز شکل‌گیری و تقویت قلدری می‌شوند.
زهرا زمانی؛ دکترای پزشکی اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره تبعات قلدری بر روی دانشآموزان قربانی می‌گوید: این موضوع بر روی تمام ابعاد زندگی یک کودک و نوجوان تأثیر می‌گذارد؛ قلدری نوعی رفتار پرخاشگرانه به قصد آسیب زدن و ایجاد ناراحتی فیزیکی و کلامی است و دانش‌آموز قربانی قلدری فردی است که نمی‌تواند از خود دفاع کند و مکرر در معرض پرخاشگری و آزار قرار می‌گیرد و شاهد عدم تعادل قدرت بین دو طرف هستیم.
آموزش کادر مدارس در پیشگیری از پدیده قلدری سهم بسزایی دارد بنابراین معلمان و مشاوران مدارس باید درباره نحوه رفتار با دانشآموزان آموزش ببینند تا اگر دانش‌آموزی در مدرسه مورد اذیت و آزار قرار گرفت، مانع از آن شوند و از سوی دیگر دانش‌آموز بتواند مشکلات خود را بیان کرده و از آنها کمک بگیرد.
طبق آمار منتشر شده از سوی آموزش و پرورش آن هم بر اساس داده‌های سامانه پایش آسیب‌های اجتماعی دانشآموزان، در سه سال گذشته، خشونت رتبه اول را در بین رفتارهای پرخطر دانشآموزان داشته است.
آموزش و پرورش اساسا به این معضل که طبق اعلام روانشناسان می‌تواند یکی از دلایل مهم افت تحصیلی و یا ترک تحصیل دانشآموزان باشد، توجهی ندارد و حتی حاضر به گفت‌وگو درباره موضوع قلدری و خشونت در مدارس نیستند و سوالاتی که درباره این آسیب از معاونت پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش داشتیم، بدون پاسخ از سوی مسئولان باقی ماند.
انتهای پیام/
