به گزارش پایگاه خبری خبرآنی «پرونده معجزه آبخیزداری»؛ یکی از مهمترین ابعاد مدیریت منابع آب زیرزمینی، توجه به مسائل زیست محیطی به خصوص در بحث کیفیت و تغییرات فیزیکی آبخوان ها است. فرونشست یکی از مشکلات غیرقابل برگشت در آبخوان است که اگر چه دارای یک فرایند طبیعی در محیط اشباع آبخوان است لیکن عدم مدیریت بهره برداری منابع آب زیرزمینی در تشدید آن نقشی مهم دارد.
از همین پرونده بیشتر بخوانید:
بررسی ها نشان می دهد در حال حاضر در 609 دشت و 31 استان کشور به جز استان گیلان پدیده فرونشست وجود دارد و در میان استان‌های کشور، تهران با 24 سانتیمتر در سال، اصفهان با 18 سانتیمتر، کرمان با 16 سانتیمتر و خراسان رضوی با 15 سانتیمتر در رتبه های نخست میزان فرونشست در کشور قرار دارند. همچنین بر اساس مطالعات انجام گرفته، 28 میلیون نفر از جمعیت کشور ما در "مناطق خطر جدی فرونشست" زندگی می‌کنند و 8.5 میلیون واحد مسکونی بر روی زون‌های (مناطق) مستعد فرونشست قرار دارند.
مدیریت نامناسب آب های زیرزمینی؛ علت اصلی افزایش شدت فرونشست
از مهمترین دلایل پدیده فرونشست در کشور، عدم مدیریت صحیح آب های زیرزمینی در کشور است؛ در این باره جهانگیر عابدی کوپایی عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان می گوید: نزدیک به 77 درصد فرونشست به فعالیت‌های انسانی مربوط است که دلیل آن برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی است .
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با بیان اینکه اگر از این وضعیت جلوگیری نشود نشست آبخوان قابل جبران نخواهد بود تصریح می کند: آمارها نشان می‌دهد در سال 1390 بطور تقریبی، 120 میلیارد مترمکعب از منابع آب زیرزمینی استفاده کردیم، به این معنا که اگر مجموع ذخایر کشور را 500 میلیارد مترمکعب در نظر بگیریم، حدود یک‌چهارم این ذخایر آبی را که باید برای نسل‌های آینده حفظ کنیم، تا اکنون مصرف کرده‌ایم.
از دیگر دلایل پدیده فرونشست در کشور عدم توجه به دانش مدیریت سرزمین و بارگذاری صحیح و دقیق صنعت، کشاورزی و سایر زیرساخت ها است که این مساله فشار سنگینی را بر آب های زیرزمینی تحمیل کرده است؛ در این باره علی بیت‌اللهی رئیس بخش زلزله‌شناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه و شهرسازی معتقد است: حدود 60 درصد اقلیم کشور ما را مناطق خشک و نیمه‌خشک تشکیل می‌دهد و میزان آب‌های جاری در کشور ما بسیار کم است و ما مجبور شده‌ایم فشار را برای تامین آب به آب‌های زیرزمینی وارد کنیم؛ جانمایی غلط صنایع نیز بر کسری مخزن آب‌های زیرزمینی تاثیر گذاشته است؛ متاسفانه 85 درصد از اماکن صنعتی آب‌بر در کشور ما در پهنه‌های خشک یا به شدت خشک بارگذاری شده است؛ ناکارآمدی‌ها در حوزه کشاورزی و صنعت به دلیل جهل سیاست‌گذاری, عدم توجه به دانش روز و عدم آینده‌نگری بوده است.
همچنین طبق بررسی های انجام شده تنها یک درصد اعتبارات صرف مدیریت آب های زیرزمینی شده است و این در حالی است که 55 درصد نیازهای آبی کشور از آب های زیرزمینی تامین می شود و این عدم تخصیص مناسب منابع و اعتبارات برای حفاظت از آبخوان ها نقش موثری در شدت پدیده فرونشست در کشور داشته است.
تجربه های موفق دنیا برای مهار فرونشست با تغذیه مصنوعی
یکی از مهمترین راهکارهای پیشگیری و مقابله با پدیده فرونشست و کنترل تراز آب های زیرزمینی که در اسناد و قوانین جمهوری اسلامی نیز بدان تصریح شده ولی مورد غفلت قرار گرفته است، تغذیه مصنوعی آبخوان ها با عملیات آبخیزداری و آبخوانداری است که خوشبختانه نمونه های موفق آن در کشورهای مختلف دنیا وجود دارد؛ در این باره دکتر علی بیت‌اللهی می گوید: در دشت توکیو در کشور ژاپن, میزان فرونشست در سال 1965 بالاتر از 12 سانتیمتر در سال بود اما با اقداماتی از جمله کنترل مصرف منابع آب زیرزمینی و تزریق مصنوعی آب به آبخوان‌ها (با اجرای آبخیزداری), کنترل کشت و زرع و تغییر روش‌های کشاورزی در حال حاضر عدد فرونشست به صفر رسیده است. در شانگهای و تیانجین چین نیز با استفاده از همین روش‌ها, فرونشست زمین متوقف شده است.
بیت الهی با اشاره به اینکه این اقدامات در کشور ما نیز با هزینه‌های بسیار کم قابل انجام است تصریح می کند: به طور مثال با بودجه‌ی احداث یک سد می‌توان هزاران پروژه آبخوانداری را به منظور تزریق مصنوعی آب به سفره‌های آب زیر زمینی انجام داد؛ کافی است یک تراشه چند کیلومتری را در زمین قرار دهیم تا آب اضافی ناشی از سیلاب‌ها و بارش نزولات را به سفره‌های آب زیرزمینی منتقل کند.
انتهای پیام/
