به گزارش خبرآنی به نقل از باشگاه خبرنگاران پویا؛ استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به عنوان یکی از راهبردی‌ترین روش‌ها در کاهش آلودگی هوا محسوب می‌شود که استفاده از آن در همه جهان از جمله کشورهای همسایه ایران مورد توجه قرار گرفته است اما در کشور ما با وجود پتانسیل لازم جهت استفاده از انرژی‌های پاک به‌ویژه انرژی باد و انرژی خورشیدی, این مسئله همواره نادیده گرفته شده است. به عنوان مثال وزارت نیرو که بر اساس قانون هوای پاک مکلف شده بود که 30 درصد از برق کشور را به وسیله انرژی‌های تجدیدپذیر تولید کند, تنها نیم درصد از برق کشور را به وسیله انرژی‌های تجدیدپذیر تولید کرده است.
رضا صمدی, مدیرکل دفتر ارزیابی اقتصادی و زیست‌محیطی سازمان انرژی‌های تجدیدپذیر, با حضور در یک برنامه تلویزیونی در ارتباط با عدم توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور گفت: با وجود اینکه ظرفیت توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در کشور وجود دارد, این موضوع در کشور نادیده گرفته شده است که اصلی‌ترین دلیل آن یارانه سوخت‌های فسیلی و دسترسی ارزان به این سوخت‌ها است. همچنین تاسیس نیروگاه‌های سوخت فسیلی در مقایسه با نیروگاه تجدیدپذیر هزینه کمتری دارد که این هم یکی از دلایلی است که استفاده از سوخت‌های فسیلی به انرژی تجدیدپذیر ارجحیت دارد.
وی درباره اثر تحریم‌ها در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر توضیح داد: تحریم‌ها نیز در این امر بی‌تاثیر نبوده است چرا که ما با وجود اینکه تکنولوژی لازم برای ساخت تجهیزات مربوط به انرژی‌های پاک را داریم اما همچنان در تامین مواد اولیه این صنعت واردکننده هستیم. به عنوان مثال با وجود اینکه توانایی تولید پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی را در کشور داریم اما برای تامین مواد اولیه ساخت این تجهیزات نیازمند به خارج کشور هستیم.
صمدی درباره ظرفیت تولید برق از انرژی تجدیدپذیر در نیروگاه‌ها خاطرنشان کرد: در حال حاضر این ظرفیت حدود 900 مگاوات است اما وزارت نیرو برنامه دارد طی یک برنامه 4 ساله این مقدار را افزایش دهد و در گام اول متعهد شده است که در تابستان سال 1401 این ظرفیت را 500 مگاوات افزایش دهد و به 1400 مگاوات برساند.
در ادامه این برنامه داریوش گلعلی‌زاده معاون دفتر هوا و اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست درباره وظیفه سازمان برنامه و بودجه در قبال تولید انرژی‌های پاک بر اساس قانون هوای پاک توضیح داد: بر اساس قانون هوای پاک سازمان برنامه بودجه مکلف شده بود که به واحدهایی که به جای سوخت فسیلی از انرژی‌های تجدیدپذیر استفاده می‌کنند, به واسطه اینکه این واحدها آلودگی محیطی ندارند یارانه پرداخت کند اما با وجود اینکه این بند در قانون هوای پاک مصوب شده بود, سازمان برنامه و بودجه, بودجه لازم برای پرداخت یارانه‌های انرژی پاک را تخصیص نداد.
