به گزارش خبرنگار اجتماعیپایگاه خبری خبرآنی؛ همایش ملی کرونا به همت دانشکده رفاه برگزار شد. پانل سوم این همایش به موضوع "کرونا، خانواده و سبک زندگی" اختصاص داشت و کوثر دهدست، استادیار دانشکده رفاه در این بخش از همایش سخنرانی خود را با عنوان "کرونا، سبک زندگی خانواده و سلامت روان" ارائه داد و طی آن گفت: سلامت روان قابلیت ارتباط موزون و هماهنگ فرد با خود، دیگران، هستی و خدای هستی است که در نهایت منجر به ایجاد قدرت درون و آرامش میشود.
وی افزود: پژوهشها نشان میدهد که این احساس قدرت درون در مقابله با استرسها در نوع پاسخ به آن، مهمتر از ماهیت منبع استرس است. همچنین یکی از استرسهای دنیای امروز یعنی کرونا، تهدیدی برای سلامت روان انسان دنیای امروز محسوب میشود.
وی سپس با تشریح ابعاد تهدید سلامت روان کرونا، قرنطینه، تعطیلی مدارس، فاصلهگذاریهای اجتماعی، تغییرات در نحوه تعاملات خانواده با خویشاوندان و دوستان، شرایط تحصیل مجازی فرزندان، نحوه اشتغال در منزل و خارج از آن را از اثرات منفی تهدید سلامت روان کرونا نامید.
دهدست همچنین تأکید کرد: سبک زندگی جدید در خانواده میتواند زمینهساز تعارضات والد - فرزندی، زوجی و خانوادگی، طبقات اجتماعی و حتی مردم و حکومتها شود.
وی در ادامه با بیان تعریف سازمان بهداشت جهانی از سبک زندگی پرداخت و گفت: طبق این تعریف، روش زندگی مردم که مجموع تقریباً هماهنگی از تمام رفتارها و واکنشهایی است که یک فرد در طول زندگی روزمره از خود نشان میدهد، نمودی از جهتگیریهای هدفمند و عملکرد و عادات روزانه انسان و بازتابی از ارزشهای اجتماعی و خانوادگی است و در فرایند جامعهپذیری انسان شکل میگیرد.
استادیار دانشکده رفاه در بخش دیگری از سخنانش اظهار کرد: اگر خواهان ارتقای سلامت روان اجتماعی و معنوی و خانوادگی در دوران کرونا و پس از آن هستیم، باید بدانیم که این مهم از طریق سبک زندگی سالم میتواند شکل بگیرد.
وی افزود: حال چه عوامل و مؤلفههایی در تعاملات شخصی، خانوادگی و اجتماعی با هدف ایجاد سبک زندگی سالم باید مورد بازبینی و اصلاح قرار بگیرد و این سبک زندگی چه شاخصهایی دارد؟ سؤال دیگر اینکه؛ راهبردهای مقابله پیشگیرانه رشد محور در فرایند شکلگیری سبکهای زندگی ناسالم چه میتواند باشد؟
دهدست ادامه داد: ما باید به زن و مرد امروز سبکی از تفکر و جهانبینی را آموزش دهیم که در آن یاد بگیرد چه در دنیای بدون کرونا و یا در دنیای با کرونا و پس از آن، برای زندگی خود انتخابی آگاهانه بر مبنای ماتریسی از نیازهای واقعی و قواعد هستی داشته باشد تا در هنگام رویارویی با استرسها و چالشهای زندگی، خودش، نقشش، چرایی وجودش و وظایف و جایگاهش در آن موقعیت یا هر موقعیت دیگر در هستی را فراموش نکند تا ابعاد سلامت روان خودش و خانوادهاش و اجتماعش به چالش کشیده نشود.
وی همچنین با گفتن اینکه انسان امروز پس از یک قرن تکه تکه شدن احساس و افکار و گذشته و حال و آینده در حاکمیت فلسفه کاهشگرایانه و راهکاری غربی، نیازمند بازگشت به فلسفه کل و تمامنگرانه و راهبردی مبتنی بر هستیشناسی حقیقی خود است، گفت: در این صورت است که انسان با آگاهی هستیمحور درمییابد هستی در حال گسترش است و ایستا و ثابت نیست و انسان به جای طلب قدرت یا کنترل آن و پدیدههایش، باید برای شناخت شگفتیها و تازههایش با آن همراه و هماهنگ شود و با انتخاب آگاهانه، حرکت سیال و پویا و کاشفگرایانه به آن و قواعدش احترام بگذارد و از آن بیاموزد، وسعت بیابد و پدیدههای سخت آن را چه مصنوع بشر باشد و چه صنع خدا تمرینی برای بیشتر شناختن و وسعت یافتن و نیز، تمرینی برای تحقق توانمندی انطباق با هستیهای وسعتیافتهتر و پیچیدهتر بداند.
وی تأکید کرد: با این نوع از نگاه و سبک نگرشی سازنده زندگی، از حضور پدیدههایی چون کووید 19 و امثال آن دچار اضطراب و از دست دادن آرامش و نظم زندگی نمیشود و میتواند از میان هیاهوهای به ظاهر بینظم هستی نظم جانبخش آن را بیابد و با آن آرام گیرد تا آن را رام کند.
دهدست ادامه داد: لذا در این سبک زندگی، نیازمند تغییر مرتبه سومی در نوع نگاه و نگرش هستیم که در نگاه به اتصالات بزرگتر در این جهان بهویژه در شرایط بحران و از جمله کرونا و سیر تحولات پس از آن باعث کوچکتر شدن دغدغههای انسان شده و با ایجاد آگاهی انتخابمحور در انسان زمینههای افزایش سلامت روان و انطباق و سازگاری با موقعیتهای غیرقابل پیشبینی را فراهم آورد.
انتهای پیام/
